เมืองสันต์ภพ
๑๙
ด้านผู้นำเชิดในที่สุดก็มาถึงบ้านเขาเหลือบสายตาไปเห็นควายสี่ตัวที่ข้างบ้านก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาชบาที่พึ่งมาถึงบ้านเมื่อไม่นานตกใจไม่น้อยที่เห็นเชิดกลับก่อนเวลา แต่เธอก็ทำหน้าที่ภรรยาเป็นอย่างดีด้วยการรีบลงจากเรือนไปต้อนรับ
“เหตุใดพี่ถึงกับก่อน ไหนว่าไปสองวัน”
“ข้าเสร็จธุระเร็วน่ะ” เชิดเอ่ยก่อนจะยื่นข้าวของที่ซื้อมาฝากให้กับชบา ส่วนดาวเรืองก็รู้งานรีบตักน้ำใส่ขันแล้วยื่นให้ผู้เป็นพ่อราวกับหญิงสาวที่ได้รับการอบรมเป็นอย่างดี
“พ่อเหนื่อยไหมจ๊ะ?”
“ไม่เหนื่อยหรอกขอบคุณมาก ลูกไปพักเถอะ” เชิดเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนจะดื่มน้ำคืนขันให้ลูกแล้วเดินขึ้นเรือนไป
“เกือบไปแล้ว” ชบาถอนหายใจโชคดีที่เธอกลับบ้านก่อนไม่งั้นมีหวังโดนจับได้ ดาวเรืองเห็นแม่สีหน้าดูกังวลก็แอบตงิดใจ
“แม่เป็นอะไรหรือ?”
“เปล่า เอ็งขึ้นเรือนเถอะ” ชบาพูดจบก็รีบขึ้นเรือนไปห้องตัวเอง เธอและเชิดต่างมีห้องส่วนตัว
