เมืองสันต์ภพ
๑๘
ตกเย็นสิบหมื่นเดินออกไปซื้อของกินที่ตลาดในหมู่บ้านเพื่อนำไปฝากหนูดีก่อนจะเดินตรงไปยังกระท่อม เมื่อไปถึงก็เห็นร่างเล็กกำลังขุดดินอย่างขะมักเขม้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
“เอ็งจะทำอะไร?”
“ปลูกผัก” หนูดีขุดดินต่อไม่แม้แต่จะเงยหน้ามามองชายหนุ่ม วันนี้เธอตั้งใจจะขุดในพื้นที่ว่างให้รอบสระเพื่อปลูกผักไว้กินและขาย
“เอ็งจะปลูกทำไมอีกสองเดือนก็ต้องย้ายไปอยู่เรือนข้าแล้ว”
“ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะแต่งกับพี่” หนูดีหยุดขุดก่อนหันหันหน้ามามองชายหนุ่ม เหตุใดตาแก่คนนี้ถึงเอาแต่คิดว่าเธอจะแต่งกับเขานะ
“เอ็งจะผิดคำพูดของแม่เอ็งหรือ?”
“แม่ก็จากไปแล้วพี่จะยึดติดอะไรกับคำพูดเล่า” หนูดีเอ่ยโดยไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อยพร้อมกับเริ่มขุดดินต่อ เมื่อสิบหมื่นได้ยินคำตอบนั้นทำเอาคำที่เฉยกล่าวในตอนบ่ายลอยเข้ามาในหัวทันที…
‘กดลงเสื่อพาเคลิ้มขึ้นสวรรค์’
‘หากท้องก็ต้องแต่ง มันจะไปยากอะไร’
“เอ็งจ
