เมืองสันต์ภพ
๑๗
เช้าวันต่อมา
ชบาออกเดินทางไปยังฝายน้ำหลังหมู่บ้านด้วยความเร่งรีบ บนหัวคลุมด้วยผ้าสีดำปิดบังใบหน้า คอยมองซ้ายมองขวากลัวคนมาพบเห็น เมื่อมาถึงฝายน้ำก็มีเกวียนจอดรอเธออยู่แล้ว เธอมาถึงคนขับเกวียนก็พาออกไป…
หลายนาทีผ่านไปกระทั่งถึงโรงฟางที่ล้อมรอบมิดชิด ชบาก็เดินเข้าไปราวกับคุ้นเคยเป็นอย่างดี ชายวัยกลางคนรุ่นราวคราวเดียวกับชบานั่งรออยู่บนก้อนฟางเมื่อเห็นชบาเขาเพียงคลี่ยิ้มมุมปาก ส่วนชบามองซ้ายมองขวาก่อนจะมองกลับไปยังด้านหลังเพื่อตรวจว่าคนรับใช้ปิดประตูหรือยัง
“พี่มั่นเกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
“เหตุใดข้าไม่ได้ยินข่าวว่าหนูดีตาย?”
“นั่นแหละเรื่องใหญ่ที่ฉันพูดถึง” ชบารู้สึกร้อนรนใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อคืนยิ่งมาฝันว่ามีคนจะมาล้างแค้นเธอก็ยิ่งระแวง
“ไอ้พรายมันทำไม่สำเร็จหรือ?” มั่นถึงกับตกใจไม่คาดคิดว่าเพียงจัดการคนบ้าจะ พรายทำงานไม่สำเร็จ
“นอกจากไม่ตายแล้วไอ้พรายมันยังเอาเงินฉันไ
