The Doctor's Unwanted Wife

Prologue

This story is a work of fiction. Names, characteristic, places, and incidents either are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual persons, living or dead, events , or locales is entirely coincidental.

Prologue

"What happened between us last night was just a mistake. Don't expect anything from me. I'm sorry, Zari , I can't commit to you."---Josh

Zari POV

Beach Resort, Wedding Venue

LIMANG taon na ang nakakaraan nang magdesisyon akong lumisan at itago ang katotohanan sa aking pamilya, at lalo na kay Josh. Hindi nila alam na nagdadalang–tao ako nang umalis ako. It was such a difficult decision, pero iyon ang sa tingin ko ay tama para sa katahimikan naming dalawa. May mga bagay na hindi p'wedeng ipilit. Mahal ko siya pero hindi niya ako mahal. Matalino ako pero naging bobo ako dahil sa pagmamahal ko sa kanya.

Pero in spite of everything, yung pag–alis ko nagbigay sa akin ng pagkakataon na magsimula ng panibagong buhay. Naging daan ito para maging wedding planner ako. Ang bawat kasal na aking pinaplano ay parang parte na ng isang pamilyang hinahanap–hanap ko.

Arranging marriages became my way of showing my skills and determination. Pero kahit sa mga masayang okasyon, mayroon parin akong katanungan na bumabalot sa aking puso.

Five years have passed, pero ramdam ko pa rin ‘yung lungkot, pangulila at ang sakit dito sa puso ko. I still don’t know kung paano ko haharapin ang aking nakaraan, at kung darating ba ‘yung araw na ako’y magpakatotoo sa aking pamilya.

Nasa loob ako ng event venue, nasa gitna ng wedding preparations. Naglalakad habang tinitingnan ang listahan ng mga kailangan sa kasal.

Napakalakas ng t***k ng puso ko habang pinaplano ang kasal na ito. Hindi ko alam na ang lalaking ikakasal ay siya ring ama ng aking anak. Hindi ko maintindihan kung paano ako makakatrabaho sa ganitong sitwasyon. Ang sakit na nadama ko noong unang beses kaming magkita muli ay parang sumulpot na naman.

Sa paglipas ng panahon, akala ko naglaho na ang sakit. Ngunit ito, itong pangyayari ngayon, ay nagdulot ng bagong sakit. Hindi ko maipaliwanag kung paano ako magiging kumportable sa pagaasikaso ng kasal na ito, lalo pa’t kasama ang girlfriend ng lalaking lihim kung minamahal simula noong ako’y sampung taong gulang pa lamang. Si Doctor Josh Bernard Medrano. Na ang pag–ibig ko sa kanya ay hindi kailan man nasuklian.

Hindi ko alam kung paano ko ito haharapin nang may dignidad at kalmado. Pero kailangan kong gawin ito, para sa aking anak at para sa aking sarili. Ang sakit at lungkot ay hindi maiwasan, pero ang mahalaga ngayon ay ang maging matatag at mag–focus sa pangarap ng aking anak na si Andrie.

Ang diwa ko ay halos mawala nang makita siyang muli, bumaba ang mga mata ko sa kamay nilang magkahawak. Napatingin ako sa babae, she has fair skin, a pointed nose , and rosy lips that always seem to be smiling. Her eyes have a unique sparkle that brings life to her entire presence. She has a slender figure with gentle curves, exuding grace and elegance in her stance.

As I glanced at mayself, I couldn’t help but compare my physique to the woman with Doctor Josh. I felt pang of insecurity, as I didn’t quite measure up or possess the same kind of beauty, dahil ngayon medyo tumaba ako.

Sinubukan kong itago ang halong lungkot at tuwa sa muling pagkikita namin. Sa dinami–daming wedding planner, bakit ako pa? Ang malas ko naman yata? Masaya na ako, pero bakit kailangan ko pa siya makita?

Naglakad ako patungo sa kanila, pilit ang ngiti. “Excuse me, Doctor Medrano, Ava. I’m Zari, ang inyong wedding planner. Pasensiya na at ngayon ko lang kayo naharap.” Pagpakilala ko na pilit tinatago ang sakit na nasa dibdib ko.

Napansin ko ang ngiti sa mukha ni Dok Josh at ang kabuuan ng kaligayahan sa presensiya ni Ava. Ang mga mata ko’y hindi mapigilang magtago ng lungkot, ngunit pinilit kong maging propesyonal sa harap nila.

Mas lalong humigpit ang hawak ni Josh sa kamay ni Ava at nakangiti siya sa akin. Wala akong makita na kahit konting excitement sa mga mata ni Josh sa muli naming pagkikita.

“Oh, kumusta kana Zari? Maliit lang ang mundo, no?” Matabang niyang tanong.

Matamis na ngumiti sa akin si Ava. “Hi, nice to meet you, Zari.”

Isang pilit na ngiti ang pinakawalan ko.

“Kailangan ko balikan ang ilang detalye sa ibang lugar. Maglibot–libot muna kayo tiyak magugustuhan niyo ang buong venue.”

Sabay silang tumango ang mga mata nila ay nagkikislapan sa tuwa at pag–ibig.

Pero sa aking pag–alis, hindi ko napigilan ang patak ng luha na marahil ay hindi namalayan ng dalawang kausap ko. Pagkatapos kong lumayo, ang luha ay hindi mapigilang pumatak.

Ang mga tanong at sakit ng kahapon ay parang bumalik, na pilit kong itago. Habang ako’y lumakad palayo, ang bawat hakbang ay tila nagdadala ng masalimuot na damdamin ng pag–asa at lungkot.

TO BE CONTINUED....

Tunghayan ang kwento nina Zariyah Ross Navarro at Josh Bernard Medrano❤️