เธอเปิดเปลือยต่อหน้าเขาจนหมดทั้งที่ชีวิตนี้ไม่เคยเปิดเผยทุกตารางนิ้วอันหมดจดแก่สายตาของใครซึ่งเขาเป็นคนแรก เธออยากแทรกแผ่นดินหนีไปเสียตอนนี้
ถ้าขยับตัวได้สะดวกก็จะดึงผ้านวมมาปกปิดเรือนร่างที่แอบซ่อนความอวบอิ่มไว้ หญิงสาวได้ยินเสียงเขาหายใจแรง ปลายนิ้วของเขายังแนบอยู่บนร่างของเธอ มันอุ่นร้อนเหมือนหัวใจของพัลเลเดียมที่ร้อนรุ่มขึ้นในทุกนาที
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงเปลือย หากเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาคงไม่ตื่นเต้นได้มากเท่านี้ เพราะนี่คือเนื้อนวลของหญิงสาวที่เขาเคยมองเห็นว่าเธอยังไร้เดียงสานัก ลลิลงดงามและทำให้หัวใจของเขาไหวหวั่น เธอไม่ใช่ผุ้หญิงที่ทำให้เขารู้สึกเร่าร้อนทว่ามีอำนาจลึกลับทำให้เขาโหยหาจนแทบควบคุมสติตัวเองไม่ได้
“เจ็บตรงไหน?”
เขาถามเสียงต่ำ สายตาสบสายตาชั่วขณะและเขามองเห็นความเขินอายในดวงตากลมโตสุกใส ลลิลแสร้งมองไปทางอื่น
“ที่เอวค่ะ...ที่ต้นขา”
“ตรงนี้หรือ?”
เสียงนั้นแผ่วล
