หลังจากที่ใช้เวลาสอนอรินดาเรียกปุยฝ้ายอยู่ตลอดบ่าย กว่าจะกลับมาถึงห้องนอนและอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกครั้งดวงอาทิตย์ก็ลาลับขอบฟ้าไปเสียแล้ว
"เจ้าหายดีแล้วใช่หรือไม่"
"ลูกหายดีแล้วท่านแม่"
เย็นนี้อรินดาไม่ได้ร่วมทำอาหารกับองค์อรัญญิการ์เพราะทั้งวันเธออยู่แต่กับองค์หรัญญ์ เมื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จยังไม่ทันได้ทำอะไรต่อคุณท้าวทองคำก็ไปเคาะประตูเรียกมากินข้าวเสียแล้ว และตอนนี้ทั้งคู่ก็นั่งอยู่ตรงข้ามกันกับของผู้ให้กำเนิดทั้งสองของหรัญญ์บนโต๊ะอาหารแล้ว
"เจ้าหายดีก็ดีแล้ว"
ท่านพญาครุฑธาเอ่ยกับธิดา
"ท่านอาจารย์บอกว่าผู้ใดที่ได้รับผิดของกบลูกศรพิษหากไม่ตายและถอนพิษออกจนหมด ผู้นั้นจะมีภูมิคุ้มกันต่อพิษ และถึงจะได้รับพิษอีกกี่ครั้งพิษของกบก็ทำอะไรไม่ได้"
"..."
"และเจ้าคือผู้นั้นหรัญญ์"
"แสดงว่าต่อให้ข้าได้รับมากแค่ไหน พิษนี้ก็ไม่เป็นอันตรายกับอย่างนั้นหรือท่านพ่อ"
"ถูกต้องแล้วหรัญญ์"
