EP. 12 เกาะที่แสนห่างไกล
เมื่อมาถึงท่าเรือแห่งหนึ่งเพียงขวัญพยายามจะเพ่งมองป้ายสีขาวไกลๆ เพื่ออ่านว่าตอนนี้หล่อนกำลังอยู่แห่งหนไหนของประเทศไทย ทว่าธรณ์เทพกลับเดินลงจากรถ แล้วมาเปิดประตูข้างหญิงสาวใช้ผ้ามัดปากหญิงสาวอย่างรวดเร็ว เพียงขวัญเหลือกตาถลนพยายามขัดขืนทว่าชายหนุ่มกลับใช้ผ้าปิดตาของหล่อนไว้แล้วใช้พรมผืนใหญ่จากท้ายรถมาห่อหุ้มร่างบาง
“อย่าดิ้นถ้าไม่อยากโดนฆ่าโยนทิ้งลงทะเล” เขาขู่สำทับเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กยังมีฤทธิ์ พยายามดิ้นรนกระเสือกกระสนอย่างเอาเป็นเอาตาย ซึ่งคำขู่ของเขาได้ผลเมื่อร่างบางถูกพันธนาการด้วยพรมนิ่งเงียบทันที
ธรณ์เทพแบกหญิงสาวขึ้นพาดบ่า เดินตรงไปยังเรือสปีดโบตที่จอดรออยู่ที่ท่าก่อนแล้ว
“นายหัวครับ ผมช่วย” ชายรูปร่างสูงใหญ่ผิวคล้ำเข้มเดินเข้ามาขันอาสาจะแบกพรมผืนหนาบนไหล่นายหัวหนุ่ม ทว่าธรณ์เทพกลับโบกมือปฏิเสธ
“ฉันแบกเอง”
ดูเหมือนว่าคนตัวเล็กจะได้ยินเสียงผู้ชายคนอื่
