“ตอบพี่สิคนดี”
เขาถามแล้วก็หยุดมือ หยุดปาก ตาคมสีฟ้าเข้มที่กลายเป็นสีดำในเงาสลัวจ้องนิ่งที่ปากอิ่มสั่นๆ จนเจ้าตัวต้องขบกัดเอาไว้
“อย่าแกล้งเค้านะ” ปัทมณฑ์พ้อเสียงสั่น
ร่างกายบางร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งร่าง เสื้อผ้าเธอหลุดลุ่ย แลเห็นอกขาวโพลนของตนเองสั่นไหวไปตามแรงหายใจหอบถี่ ความป่วนมวลอัดแน่นจากหน้าท้อง วิ่งขึ้นมาจุกอยู่ที่อก แล้วมันก็กำลังทำให้เธอทรมานทั้งเป็นกับความวาบไหวที่ยังไปไม่ถึงจุดหมาย
ไรอันมองเห็นความต้องการร้อนแรงในดวงตาคู่งามของสาวน้อย ความอดทนของชายหนุ่มยังคงอยู่ทั้งที่ร่างกายรวดร้าวแทบระเบิด
“ไม่ได้แกล้ง ตอบมาสิว่าต้องการหรือเปล่า”
“คนบ้า”
ปัทมณฑ์อยากดึงตัวออกห่างหนีไปให้พ้นจากวังวนปรารถนาที่เขาเพียรสร้างแต่ไม่ยอมสานต่อ กายสาวสะท้าน ให้เดินหน้าต่อเองก็ทำไม่เป็นและอับอายเกินกว่าจะทำเช่นนั้นได้เลยก้มหน้างุดซุกซอกคอหนาหลบตาคมกล้า
ชายหนุ่มไม่ยอมให้สาวเจ้าดิ้นรนหนีได้ง่ายๆ
