Chapter 49

1213 Words

เมื่อจวนเจียนขาดใจ ร่างกายจึงเกิดปฏิกิริยาตอบสนองไปเองไปตามธรรมชาติ เรียวลิ้นนุ่มตอบโต้การรุกรานอ่อนหวานอย่างกึ่งกล้ากึ่งกลัว หากมันก็สร้างความพึงใจ ไรอันถอนใจลึก เบียดโถมกายหนาเข้าหาเรือนกายนุ่มหอมกรุ่น แรกเร้าจุมพิตอ่อนหวาน กลืนกินลมหายใจของกันและกันภายใต้อาการกระเส่าน้อยๆ เสียงครางผะแผ่วที่ไม่แน่ว่ามาจากความเร้ารัญจวนหรือท้วงติงเพราะคนถูกจูบเริ่มใกล้ขาดใจดังขึ้น ชายหนุ่มจึงยอมถอนเรียวปากออกห่างอย่างอ้อยอิ่ง ลากไล้ไปตามแนวคางกับแก้มสาว ความนุ่นหอมเย้ายั่วใจ สาวน้อยตัวอ่อนระทวยไปกับจูบเร่าร้อนเรียกร้อง เธอรีบหอบเอาอากาศเข้าปอดอย่างคนตะกละตะกลาม สมองหมุนวน จิตใจกระเจิดกระเจิงไปกับจูบของเขาเหมือนดังเช่นทุกครั้ง หากคราวนี้สาวน้อยกลับรู้จักขยับตอบรับ โดยไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปได้ยังไง “อืม...” เสียงครางเบาๆ ดังออกมาจากริมฝีปากสวย ยามที่ลำคอระหงถูกซุกไซ้รุกรานด้วยจุมพิตเร่าร้อน ปากเข้มขบเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD