Caden
"ALEXA, have you already hired the executive assistant you're talking about the other night?"
Iyon agad ang bungad na tanong ko kay Alexa, human resource manager ng Acceron, pagkasagot niya sa tawag ko. On the way na ako sa opisina at hindi na makahintay na malaman kung may kumagat ba sa position na laging nababakante. I strongly believe it's not my fault. Sadyang incompetitive lang nung mga na-ha-hire ni Alexa at hindi marunong i-hiwalay ang personal emosyon sa trabaho. Sa panahon ngayon, hindi na dapat pang pina-iiral iyon.
Napatingin ako sa dinadaanan namin at isa lang masasabi ko ngayon, maluwag na ng bahagya ang EDSA kumpara noong wala pang virus. Kababalik ko lang mula Thailand na sobrang naantala dahil sa series ng community quarantines sa bansa. I have to spent my fourteen days on a quarantine facility, too, because I came from abroad. It was a dreadful stay that others think its vacation. Kating kati na akong lumabas noon pero kailangan sumunod kaya naman nagtiis na lang ako.
"I already hire her, Caden. Please check your email now. I've sent you her curriculum vitae and application letter." sagot ni Alexa sa akin.
I turn my laptop on then proceed checking my email. I open Alexa's email where my new executive assitant's CV and application letter attached. I downloaded and automatically open it to check. Umarko ang isang kilay ko pagbukas nung document at bumungad sa akin ang picture ni Sun. Hindi ako pwedeng magkamali, siya iyon ang babaeng umiwan sa akin dahil lang sa walang patutunguhan ang buhay ko.
"Is this she? My new executive assistant..."
"Yes, Caden. It is not hard to find an applicant nowadays, but I have to consider so many things."
"What do you mean?"
“Please be nice to her, Caden.” Pakiusap sa akin ni Alexa na mahirap gawin lalo't kilala ko yung na-hire niya.
Pinsan ko si Alexa na tanging naniwala na may maabot ako sa kabila ng mga kabiguan na natamasa ko. I used those as stepping stones which made me a successful man of today. I kept on studying while investing to my business that's booming despite of pandemic. Sa dami ng pinagdaanan ko, masasabi ko na lahat iyon ay nalampasan ko dahil na din pinilit ko ang sarili ko na h'wag maging stagnant.
Acceron deals with different online advertisements that are entirely in the market. Most people spend their precious time scrolling and checking social media feeds from time to time. I used that as my primary market, and now, many clients are giving us a chance to promote their products online. The company started in Thailand. Then after two years, I decided to take Acceron back to the land where I was born. Naiwan naman sa Thailand ang isa ko pang pinsan na siyang namumuno ng main branch.
I want to handle this branch because I need to be more hands-on with my business in trying times like this. I hired competitive employees in the planning and activation department, which is the reason for the sudden success we achieved in the past months. Napag-iwanan lang talaga yung opisina ko na madami laging ginagawa, both personal and business works. Hindi ako yung boss na mag-uutos lang dahil madalas nakikita ako ng empleyado na sumasama sa unang run ng activations. Instead of seating and bossing around the four corners of my office, I prefer that.
"I'm not the one who's going to adjust here, Alexa. You know me, and probably you remember this woman."
"I know, but the only request I plead is to stop acting like a lovesick boy."
“Of course, I won't.” Tapos na ako sa paghahabol kay Sun. Oras na para ipakita sa kanya kung sino ang sinayang niya noon...
"OH MY GOD! He's here. Caden Matthew Vergara is here with us. Can you believe that?"
I ignore the fussing around me. Alam kong sikat ako pero nangyari lang naman iyon dahil sa pagbibigay buhay ko sa Acceron. Back in time when I was in college, I couldn't even got someone's attention. Iyon ang malaking kaibahan ng buhay ko sa buhay na mayroon ako noon. Ngayon kahit saan ako magpunta, may ganitong reaksyon na madidinig.
Noon, may reaksyon din naman kaso pulos panlalait. I was a nerd back then, but someone proved to me that being a man with glasses is not bad at all. That, someone, broke my heart, and now she's back to being my executive assistant. What happened to her dream of becoming a flight attendant? Why does she end up working on Nimbi, which recently filed for bankruptcy?
Nabawasan ng katunggali ang Acceron dahil sa pag-sasara ng Nimbi. Gustuhin ko 'man manguha ng mga empleyado pa, kaso may protocols na pumipigil. Maliit na porsyento lang ng workforce ang pinayagan sa Metro Manila. Iyong iba sa empleyado ko work from home habang yung may kakayahan na bumiyahe at nakatira sa malapit, nakakapasok sa opisina. Kailangan lang palaging sumunod sa mga health protocols at karamihan sa aming meetings at online na.
"He's so hot. Do you think he's single?"
"Is he dating a model?"
Nilakasan ko lang sounds sa airpod na suot ko para hindi na madinig yung mga bulungan. Binilisan ko din ang takbo sa threadmill upang mas lalo akong pagpawisan. Iyon ang ginagawa ko after work at dahil Friday naman ngayon, dumaan lang ako sa opisina para kausapin si Alexa saka umalis din para may kitaing kliyente. Bumisita din ako sa ilang branch ng restaurant ng parents ko at doon na nag-stay hanggang sa maisipan ko na magpunta nga sa gym. May mga health protocols din na pinapatupad dito gaya ng palagian pagsa-sanitize ng equipment at kaunting tao lang ang pwedeng pumasok.
Nakakataka nga na hinayaan nila yung mga babae kanina na hindi naman nandito para mag-exercise. Magpapansin lang ang mga ito sa mga katulad ko na lagi doon. I knew it because in Thailand, someone tried to flirt with me but I just ended up ignoring that lady. Ayoko muna kasing ma-distract ngayon na may dalawang branch akong kailangan i-handle. Not now that I already back of my feet on the game.
Pagkatapos ko sa gym, dumirecho na ako sa wash room para maghinga saglit saka maligo. When I was refreshing myself, I decided to go back home. After I parked the car I rode, I received a call from Nathan, my cousin in Thailand.
“You hired your ex, Caden?” tanong ni Nathan sa akin na malamang nalaman niya kay Alexa.
“Alexa did, not me.” sagot ko sa kanya. Naglakad ako papunta sa bar side ng aking sariling bar.
“You won't be a lovesick boy, right? Bakit mo naman kasi sinang-ayunan ang ginawa ni Alexa?”
"She needs a job, and Alexa gave her one. But I'll give her hell, which she didn't expect."
"You won't have feelings with this woman, right?"
Sinend din ni Alexa kay Nathan resume ni Sun maging iyong application letter. Nakaka-impress ngunit madami pa din akong tanong na gusto ko masagot kaso paano? Curious ako kung ano nangyari sa kanya matapos niya ako iniwanan. It was like a scene on movie. I was begging for Sun to stay and have faith in me back then but she didn't listen. Umalis pa din siya at sumama sa iba na mas nakaka-angat sa akin.
“Of course I don't have. Tapos na ako sa kanya at hinding hindi na uli magpapaloko pa.”
"Good to hear that. I hope this won't affect your business. You've experienced so much because of this woman, Caden."
Hindi naman na kailangan pa ipaalala iyon sa akin dahil natatandaan ko naman. Hinding hindi ko malilimutan iyon kahit pa magbago ang panahon at tumanda ako. Iyon ang tanging dahilan kaya ako nagpatuloy at naging successful ngayon. I won't be like the man before who gave but didn't received any in return.
Tumayo ako sa harapan ng floor to ceiling glass window ng bahay na tinitirhan ko. Mula doon tanaw na tanaw ko ang kabuuan ng Manila. Iyong mga ilaw na galing sa sasakyan at street lights saka mga establisyimentong bukas pa ng mga oras na ito. When I graduated college, I decided to leave to Thailand and there I re-started my life which Sun broke. Binalikan ko ang mga dahilan kaya ko ginagawa ito.
Iyong mga dahilan na hindi siya kasama at ang mga aalala niya'y naiwan ko na sa nakaraan. Tapos na ako sa kanya at wala ng natitira pa...
"Caden!"
A soft voice called my name and its familiar. Boses na matagal tagal ko din hindi nadinig. Boses na iniwasan ko kasunod ng mga kabiguang natamo dahil na din doon. Why am I suddenly hearing her voice? Nabuhay ako na hindi siya naiisip, bakit ngayon ay bigla bigla na lamang siya bumalik sa ala-ala ko. Iyong ngiti niya maging amoy na dating kong paboritong nakikita at naamoy.
Napadilat ako bigla at marahang bumangon mula sa pagkakahiga. Mali yata talagang sinang-ayunan ko ang desisyon ni Alexa. Even though Sun needs a job, I should not be easily swayed. Tama si Nathan, dapat kong alalahanin yung mga napagdaan ko dahil sa kanya. Iyong mga kabiguan kasunod ng mga kabiguan na natamo.
Umalis ako sa kama saka tumayo muli sa harapan ng floor to ceiling window. Tinanaw ko ang tahimik na Metro Manila na ngayon ay sumasailalim pa din sa malawakang curfew. Malaking pagbabago na mahirap tanggapin para sa ilang lalo na yung mga nawalan ng trabaho dahil sa pandemic. I have to remind myself again why I started this. Hindi ako dapat magpa-apekto sa magiging pagkikita namin ni Sun.
Hindi siya ulit ang magiging dahilan kaya ako madidiskaril. Umpisa na para ipadama sa kanya yung sakit at makita ang panghihinayang sa kanyang mga mata...