EP.29
หลังจากออกจากห้องพักของร้อยดาวแล้ว เจ้าชายฮิมรานก็เดินหน้าบึ้งตึงราวกับโกรธใครมาเป็นร้อยชาติไปตามทางที่ปูด้วยพรมเปอร์เซียสีเหลืองทองหนานุ่มเพื่อกลับเข้าห้องพักของตนเอง
ไฟรักภายในกายยังไม่อาจดับลงง่ายๆ ความอึดอัด ขัดข้องใจกำลังเกาะกินไปทั่วทุกขณะจิต เจ้าชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกจากรีมฝีปากหยักได้รูปของตนเองเฮือกใหญ่ ใบหน้าที่หล่อเหลาราวรูปบุตรของเทพบุตรกรีกที่จิตกรดังบรรจงสร้างสรรค์ขึ้นมาเครียดขึงน่าหวั่นเกรง
“ร้อยดาว... คุณเป็นใคร ทำไมถึงได้กล้าปฏิเสธผมอย่างนี้”
ฮิมรานปิดประตูตามหลังด้วยแรงโทสะ ขณะเดินตรงไปทรุดตัวนั่งลงบนเตียงนอนนุ่มที่กว้างใหญ่ราวกับผืนทะเลทราย กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของน้ำหอมปรับอากาศชั้นดีไม่ได้ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้น ต่อให้เอาดอกไม้สักพันดอกมาวางตรงหน้าขณะนี้ มันก็ไม่อาจจะทำให้เขาหายหงุดหงิดงุ่นง่านจากความใคร่ได้เลย
เขาต้องการหล่อนใจจะขาด... แต่เจ้าหล่อนทำไมถึงได้เล่น
