รถวิ่งเข้ามาจอดเทียบประตูบ้าน ร่างชายหนุ่มก้าวลงมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย ด้วยรูปร่างสูงใหญ่ ท่าทางสุขุมต่างจากเมื่อก่อนมาก อาจเพราะตอนนี้เขาโตเป็นหนุ่มเต็มตัวแล้วอีกทั้งยังรับตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง ทำให้การวางตัวของเขาเปลี่ยนไปจากเดิม
“คุณไทเกอร์เหรอคะ ป้าจำเกือบไม่ได้หายไปนานเลย กลับมาคราวนี้หล่อขึ้นเยอะเลยนะคะ” เสียงป้าแม่บ้านเก่าแก่ทักทายด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีครับป้า สองสามวันนี้ผมต้องฝากเนื้อฝากตัวอาศัยที่นี่อยู่ไปก่อนนะครับ” ชายหนุ่มยิ้มให้หญิงแก่ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน ราวกับเป็นบ้านตัวเอง
“คุณไทเกอร์จะไปไหนเหรอคะ”
“ไปหาพี่มิ้นท์ไงครับ เธออยู่ในห้องใช่มั้ย”
“แต่ว่า..เธอยังไม่ตื่นนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณน้ากับคุณอารู้แล้วว่าผมมา ท่านไม่ว่าหรอก” รอยยิ้มมุมปากฉายแววความเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินดุ้มนำพาร่างขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน
ประตูบานเล็กถูกไขจากด้านนอก กุญแจเมื่อสองปีก่อนเขายังเก็บมั
