สุดทางใจ End Of Mind

ตอนที่ 3 ใจเราตรงกันบ้างไหม

บนรถ เวลา 19.00 น

“อาย” ชานนท์เอ่ยเรียกหญิงสาวด้านข้างขึ้นเมื่อจอดรถหน้าบ้านเธอ

“หือ” อารยาตอบรับเบาๆ ในลำคอ ในขณะที่กำลังจะเอื้อมมือเปิดประตูลงจากรถ เธอหันกลับมามองอีกฝ่ายตากลมแป๋วเพื่อรอฟังสิ่งที่เขาจะพูด

“…” สายตาคมของชานนท์จ้องมองใบหน้าสวยหวานของอารยานิ่งเหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ในขณะที่ภายในใจเขากลับเต้นแรงจนแทบล้นออกมาจากอก

“นนท์มีอะไรจะพูดกับเรารึเปล่า” เมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบ อารยาจึงถามขึ้น ดวงตากลมโตจ้องมองหน้าชานนท์กลับด้วยความสงสัย เธอรู้สึกว่าชายหนุ่มตรงหน้ามีอาการแปลกๆ เหมือนเขามีอะไรในใจ เธอจึงตั้งใจรอฟังสิ่งที่เขาต้องการจะพูดกับเธอด้วยใจจดจ่อ

“อายคิดยังไงกับนนท์” เมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาว ชานนท์จึงตัดสินใจพูดออกไปตามที่ใจตัวเองคิด ซึ่งคำถามของเขาก็ทำเอาหญิงสาวตรงหน้า ตกใจจนอ้าปากค้าง ก่อนที่เธอจะตั้งสติได้ และถามเขากลับด้วยน้ำเสียงติดขัด

“ทะ ทำไมถามอายแบบนั้นล่ะ” อารยาถามกลับด้วยความตกใจ ใจของเธอในตอนนี้มันทั้งตื่นเต้น ทั้งสั่นจนแทบเต้นออกมานอกอก ใบหน้าสวยหวานเห่อแดงด้วยความเขินอาย

“ก็นนท์อยากรู้ว่าเราสองคนคิดเหมือนกันรึเปล่า อายรู้สึกกับนนท์เหมือนที่นนท์รู้สึกกับอายไหม” ยิ่งชานนท์อธิบายมากขึ้นเท่าไร ยิ่งทำให้แก้มอารยาแดงขึ้นไปเท่านั้น

“นนท์มาถามอายแบบนี้ได้อย่างไร” เมื่อถูกยิงคำถามแบบจู่โจมโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว ทำให้อารยาไม่รู้จะตอบคำถามอีกฝ่ายอย่างไร เธอจึงเลี่ยงพูดอย่างอื่นขึ้นมาแทน ใบหน้าหวานก้มมองมือตัวเองโดยไม่กล้าสบตาเขาเหมือนก่อนหน้านี้

“ทำไมจะถามไม่ได้ ในเมื่อนนท์อยากรู้” ชานนท์ตอบกลับพร้อมอมยิ้มให้กับท่าทีของหญิงสาวตรงหน้า เขารู้ว่าเธอกำลังอายที่ถูกถามไปแบบนั้น

เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่มีจริตจะก้านเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เขาพบเจอมา และเขาเชื่อว่าหญิงสาวไม่ได้เสแสร้งแต่อย่างใด ทุกสิ่งที่เธอแสดงออกมาทั้งหมดมันคือความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ และสิ่งนี้แหละที่ทำให้ชานนท์หลงรักเธอตั้งแต่แรกเห็น ชานนท์หลงรักในความเป็นธรรมชาติของอารยา เขาชอบมองรอยยิ้มหวานๆ ของเธอ และเขาก็มั่นใจว่าทั้งใจของเขามีแค่เธออยู่ในนั้น

“นนท์อยากรู้ว่าอายชอบนนท์เหมือนที่นนท์ชอบอายไหม อายอยากคบกับนนท์ เหมือนที่นนท์อยากคบกับอายไหม” ชานนท์มองอารยาที่ก้มหน้านิ่ง แก้มนวลของเธอแดงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่เขาจะยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เพราะถึงแม้ว่าอารยาจะยังไม่ได้ตอบอะไรออกมา แต่ท่าทีของเธอก็ทำให้เขาพอจะรู้คำตอบบ้างแล้ว เพียงแต่เขายังอยากได้ยินจากปากของเธอให้ชัดเจน เขาจึงถามหญิงสาวต่อ

“นนท์อยากรู้ว่าเรารู้สึกเหมือนกันไหม ใจของอายมีแต่นนท์เหมือนที่ใจของนนท์มีแต่อายบ้างไหม อายคิดถึงนนท์เหมือนที่นนท์คิดถึงอายก่อนนอนทุกคืนรึเปล่า” ชานนท์เลือกที่จะสารภาพความในใจของเขาให้กับหญิงสาวตรงหน้าฟัง เขาพูดทุกอย่างจากความรู้สึกในใจ เพราะตอนนี้เขาอยากให้อารยาได้ฟังมันทั้งหมด

“…” อารยาเมื่อได้ยินชานนท์ระบายความในใจของเขาออกมา เธอก็ยิ่งก้มหน้าด้วยความเขินอาย ใจดวงน้อยๆ ของเธอยิ่งเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ชานนท์ค่อยๆ เชยคางเธอขึ้นมาด้วยความเบามือ ก่อนที่ร่างสูงจะค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าไปหาเธอทีละนิดๆ

“นนท์ไม่เอาแบบนี้ มันยังไม่ถึงเวลา” ก่อนที่ริมฝีปากหนาของชานนท์จะสัมผัสกับริมฝีปากบางอมชมพู หญิงสาวก็ท้วงขึ้นเสียก่อน ทำให้ชานนท์หยุดชะงัก และค่อยๆ ปล่อยมือลง เขามองใบหน้าสวยหวานของอารยาด้วยความทะนุถนอมและรักใคร่ ถ้าเธอบอกยังไม่พร้อม เขาก็จะยอมเธอทุกอย่าง ชานนท์ไม่อยากทำให้อารยารู้สึกไม่ดี เขายินดีที่จะรอ รอจนกว่าเธอจะพร้อม และยอมเขาด้วยความเต็มใจ

“อาย เรามาคบกันไหม คบกับแบบคนรัก นนท์ไม่อยากอยู่ในสถานะเพื่อนกับอายอีกแล้ว นนท์อยากได้มากกว่านั้น” ชานนท์ถามหญิงสาวขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแต่แฝงไปด้วยความจริงใจ น้ำเสียงของชานนท์ยิ่งทำให้หัวใจของอารยาเต้นแรงยิ่งขึ้น