QUINN FREYA WESTWOOD
"HERE... Take this," napatingin ako kay Asmodeus at nakita kong may dala s'yang Ice cream para sa akin. He took me in the nearest cliff kung saan may magandang view ng city. Bumili kami ng pagkain sa Angel's burger at saka Milk tea, we decided to stay here for a while. Padabog kong kinuha ang ice cream, naiinis pa rin kasi ako sa kaniya dahil 'di pa niya binabalik ang panty ko.
Para tuloy akong tanga dahil nahahanginan ang aking pukelya. "What's with the attitude again? Do you want to do you here?" He asked me.
I made face, "It's not about always about s*x, Asmodeus. Nakakainis ka, what if someone saw us a while ago?"
"But nobody saw us." dahilan n'ya sa akin. Napapikit ako at humarap sa kaniya, hinawi niya ang aking buhok. "Ang cute mo mainis."
Pabalya kong inalis ang kaniyang kamay. "Don't touch me! Don't touch me while flirting with those girls!" Singhal ko sa kaniya.
"Nagseselos ka nga!"
"Hindi ako nagseselos no? Why the hell would I?! Hindi ako mai-inlove sa isang demonyo!" I said. He held my hand, "Freya, I'm a demon kahit 'di ko gustong akitin sila naakit ko sila. Maybe it's normal because my existence speaks lust and temptation itself," giit niya sa akin.
"Huwag mong idahilan na normal lang 'yang pagkamalandi mo. Oo naakit sila sa'yo pero ginagatungan mo pa ng lick lips at kindat. Kaharutan na 'yan, Asmodeus. Kaharutan na 'yan at pamimihasa sa katawang gamit mo!" I blurted out.
Natawa siya, yung tawang halos mautot na siya. "Bakit 'di mo na lang aminin na nagseselos. I'll take with my heart. Kesa naman kunyari concern ka kay Aleister, baka masaktan siya kapag nalaman niya'ng hindi pala talaga." He said at hinawakan pa niya ang dibdib niya. Inirapan ko siya ng dahil doon.
Hinawakan niya ang aking kamay, "Freya..." tawag n'ya sa akin.
"Ano?" Irap ko sa kaniya.
"Can I hold you like this for a while?" He asked me at pinaglapat niya ang mga kamay namin. I felt like my heart is going to burst dahil grabe ang t***k nito. "Bakit mo naman kailangang hawakan ang kamay ko?"
"I'll put in my d**k, so that you'll jerk me again until I come." sagot n'ya sa akin kaya bumitaw ako agad sa pagkakahawak niya. "No, I'm just kidding..." kinuha niya muli ang kamay ko at hinawakan ito at saka siya nahiga sa damuhan na pinagkakaupuan namin. Hinila niya rin ako upang mahiga sa kaniyang tabi. "Asmodeus baka gapangan ng ahas ang pukelya ko." Reklamo ko sa kaniya.
"Ako lang ang ahas na gagapang sa loob n'yan. Lay down with me." He said. And I did, humiga ako sa kaniyang tabi.
"Ang ganda ng mga stars no?" tanong n'ya sa akin at saka siya nagsumiksik sa aking tabi. Natuon ko ang attensyon ko sa bitwin. It just feel refreshing to watch the stars and clouds with him. Tiningnan ko ang cellphone ko at nakita ko ang reminder galing sa isang app na gamit ko. Nakita kong may meteor shower pala ngayon.
"Oo nga maganda ang mga stars!" Giit ko sa kaniya. "Ang sabi sa phone ko may meteor shower daw ngayon."
"Do you want to stay to watch it with me?" he asked me.
"Oo naman," giit ko. He grabbed me by my waist at saka niya ako pinayakap sa kaniya. I can feel his heartbeat. "What do you look like as demon?" I asked him.
"Hmmm... normal, parang tao rin. But I have special abilities. Telekenesis, mind control, teleportation, mind reading, shape shifting abilities and talents in f*****g. I also have black wings." Giit n'ya sa akin. I can imagine him with his wings while wearing a white shirt and black tattered jeans.
"Bakit 'di na lang yung totoong form mo ang gamitin mo. Why do you need to use Kuya Aleister's body?" I asked him.
"Because my physical body is already destroyed. Let's just say I died 1500 years ago. And had been double, triple, quadruple, quintuple and sextuple killed in the span of 1500 years." Sagot n'ya sa akin. I looked at him, kitang- kita ko ang ning-ning ng bituin sa hazel brown niyang mga mata. "You died 1500 years ago? And died six more times?"
He nodded. "Sounds weird right?" he asked me.
"Bale multong demonyo ka na lang ngayon?"I asked him. I mean no one can die six times and live again. Pwera na lang kung multo ka, I mean there's a possibility. He laughed again. "No, I'm not... Kapag bumalik ako sa impyerno ay magkakaroon ako muli ng physical body." Sagot n'ya sa akin.
"Paano nangyari 'yon?" I asked him.
"Demons have hunters that are assigned to kill them and I have one. She's a hot chick, she have a perfect Cup C boobs and a hot bum." He stopped talking at humugot siya ng malalim na hininga.
"Pati 'yung papatay sa'yo pinagnanasahan mo," sita ko sa kaniya at saka ako nagtangkang tumayo pero hinila n'ya ako ulit. He laughed again, "She have eyes that speaks through my soul, she's a demon hunter but she saw the goodness that I never thought I have. And with that like a vulnerable human being, I tripped on her."
"I met her 1500 years ago, she was suppose to kill me but we fell in love instead. I was truly, madly, deeply inlove with her." Naramdaman ko ang sakit sa kaniyang boses. "Noong mga panahong 'yon, I want to leave my evil persona, gusto kong maging tao. Gusto kong maging anghel ulit. I just love her so much, but a mission is a mission, she needs to kill me and she did."Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko, I am sorry for him.
Pakiramdam ko dapat akong humingi ng tawad sa kaniya. "Akala ko no'n mamatay na talaga ako. No, namatay talaga ako, I am wounded, and a part of my life has vanished. I thought I would never meet her again, but I did. 300 years after I met her, I met her again. akala ko no'n, okay na. She have a different life, I have hopes. I risked again... but I died again. I died, died, died, died, died and died again. It's a repeating cycle hanggang sa tuluyan ng nawala ang katawan ko. And then when I thought it's over, I woke up being trapped inside this locket." At saka niya hinawakan ang suot n'yang lumang locket. It looks so vintage and classy, para itong isang regal locket.
"So 'di ikaw yung demonyong napagtripang lumabas sa impyerno at sumapi sa random na katawan?" He nodded.
"Aleister accidentally set me free while buying a gift for you in Bulgaria. This locket was supposed to be his gift but I'm inside it." Giit niya sa akin. Hinawakan ko ang locket na 'yon.
"Do you know why I didn't return to hell when I got out?" tanong niya sa akin. Umiling ako sa kaniya bilang sagot. "Kasi gusto ko siyang makita ulit. Gusto kong mabigyan ulit kami ng isang pagkakataon. Pagkakataon kung saan malaya na kaming magmahalan. Noong mga oras na bumaon ang espada sa akin, I saw the guilt and pain in her eyes. I want to tell her that it's okay, that killing me is the best option for her to live a normal life but I failed."
"Nakita mo ba s'ya?" I asked him.
He smiled sadly at saka niya ako hinalikan sa aking ulo. "Yes..."
I felt a pain in my heart. Bakit? Kasi may iba siyang mahal, na despite ng isang katotohanan na isa siyang demonyo ay mayro'n siyang nagawang mahalin. At kahit paulit- ulit siyang pinapatay nito ay tila ba 'di nababawasan ang pagmamahal niya para sa kaniya.
"Then why don't you go and meet her? You know, to be with her again. Baka mamaya 'di na siya hunter, baka mamaya pwede na kayong magsama. It's okay to take risk for love." I asked him.
"Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres." He said.
Nanlaki ang mga mata ko ng i-recite niya sa akin ang definition ng Love according sa bible."Hindi ka ba nasunog sa dinefine mo?" I asked him.
"Do I look I'm burning to you?" He asked me.
"Malay mo lang naman, kasi diba nasusunog ka sa holy water. Baka mamaya masunog ka rin sa salita ng Diyos."
He chuckled at muling tinuon ang attensyon niya sa langit. "I don't want her to suffer because of me. I want to see her again but I can only look at her. She can't fall for me. Hindi ko kakayanin na makita siyang malungkot at nagdudusa ulit. Ayokong magsisi siya dahil nagmahal siya ng isang demonyo na kagaya ko. Ayokong makita siyang nagagalit dahil ako ang dahilan kung bakit kailangan niyang magdusa." His voice started to c***k. Napaupo ako at tumingin sa kaniya, nangingilid na ang luha niya. Again, my heart is feeling sorry for me. Gusto kong sabihin sa kanya na wala siyang kasalanan. Na nagmahal lang siya, at ang pag-ibig ay isang bagay na kahit kailan ay 'di mo maaring pagsisihan.
"I don't want to torture her with our love, I don't want to be selfish and risk her life again. I just love her so much. Hindi ko kayang makitang nahihirapan siya ng dahil sa akin." He started to cry, at gano'n din ako. Tumulo ang luha ko ng makita ko s'yang umiiyak. Ang inggit sa babaeng mahal niya ay napalitan ng sakit. I can feel his pain, and that pain is transcending deep within my soul.
"Asmodeus..."
"Forgive me... I'm sorry for coming into your life... I'm sorry... I'm sorry..." paulit - ulit niyang bulong.
"I'm sorry..." bulong ko at saka ko siya yinakap ng mahigpit. He hugged me back, isang yakap na kumurot sa aking puso. At kasabay ng aming mga luha ay naki-iyak sa amin ang mga tala.
MAHIGPIT siyang nakayakap sa akin. All that I remember is he fell asleep while hugging me. Ang ginawa naming picnic mat ay naging higaan. The food we bought to eat are not even touched. Lumamig na ito at tila ba nagtampo sa amin ng mas pinili naming mag-iyakan kesa ang kainin sila.
Mula ng makatulog siya ay wala na akong ibang ginawa kung 'di ang titigan siya. Gusto kong sabihin sa kaniya na kahit 'di kasalanan ang magmahal. Na wala s'yang ginawang mali, that loving someone against the odds is not wrong. Demons must be tough and bad, right? Why is he not like that?
Bakit pakiramdam ko napakabuti ng puso niya. Kung masama man siya there's a hidden kindness that love caused him. He's not at his worst because he was able to see how great love is.
Isn't God about Love. Love is God himself, and God is Love too.
'Lord, since he learned how to love. Can you give him the chance to be with love?' I silently pray to God. Alam kong nakikinig siya, I know that he knows whatever's happening in this world. I know that God almighty is aware of his sufferings. And how he prove that Love can bring the good in every person.
I just wish that all his heartaches will pay off.
I stroked his black hair dahilan upang mahina s'yang mapaungol sa pagtulog niya. His lips lifted for a smile na tila ba natutuwa siya sa ginagawa ko. Mahigit alas- dos na ng madaling araw pero 'di man lang ako nagpapakita ng kagustuhang umuwi. Pakiramdam ko kasi ay mas gusto kong kasama siya. Feeling ko matagal kaming 'di nagkita, when he hugged me wala akong maramdaman kung 'di ang sakit. Wishing that the pain in his heart would disappear.
But who am I to do that?
I'm not the girl that he fell in love with. Siguro ang swerte niya kasi nagawa niyang mapa-ibig ng tunay at lubos ang isang demonyong may sungay. I imagined the feeling of having someone take the risk for you over and over again. Kahit alam na niya ang kakahinatnan ay paulit- ulit pa rin niya itong minahal. Even if it means his own life, like what happened to him.
"Freya..." His voice woke me up from my trance. He opened his eyes, mugto pa ang mga ito dahil sa kanyang pag-iyak kanina. I smiled at him, "Kumusta na ang pakiramdam mo?" I asked him. Umupo siya ng maayos at saka nag-unat, tumunog pa ang leeg niya dahil pinatunog niya ito.
"I feel tired." he responded at saka siya tumingin sa kaniyang relos. "It's 2 AM why didn't you wake me up?" he asked me.
"Kasi nagpapahinga ka. I just want to give the rest that you need." I replied. Tumayo na siya at kinuha ang mga tira naming pagkain. Sininop n'ya 'yon kaya naman napatayo na rin ako. Napakatahimik ng gabi at kaming dalawa na lang ang nandito sa lugar na 'to.
"Pumasok ka na sa sasakyan. I'll take you home," giit n'ya sa akin. Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ang kaniyang kamay pero tinanggal niya 'yon. He looked at me, napakaseryoso ng kaniyang mukha.
"Forget what I told you last night. Kalimutan mong nangyari 'to sa pagitan natin." Giit n'ya sa akin. Napayuko ako ng sabihin niya 'yon, I felt like he made a barrier between us. Nawala ang koneksyon na tila ba nabuo na sa amin kanina. He let out a sigh, "Umuwi na tayo." Giit niya muli.
Tahimik kaming umuwi sa bahay, hinatid niya ako and I was surprised that Mom is waiting for me. Hindi siya nagpakita ng pag-alala,when I came home she just smiled at me and Asmodeus. Bago ako tuluyang umakyat sa hagdanan ay sinulyapan ko siya mula sa labas. But I was too late, ang nakita ko na lang ay ang kotse na papaharurot na palayo sa aming bahay.
***
I MISS him. Wala akong ibang masabi sa utak ko kung 'di ang tatlong salitang 'yan. It's been almost a month since it happened, a month since we witness the meteor shower together. Ihahatid niya ako at susunduin but he would not talk to me. Mas malala pa s'ya kay Kuya Aleister kung umiwas, atleast with Kuya I can make him talk to me.
Pakiramdam ko tuloy ay may nagawa akong mali. "Here is my classroom," I tried to break the silence between us.
"Then I'll just wait for you outside," giit niya sa akin at saka na siya tumalikod pero hinila ko ang sleeves ng kaniyang damit. "You promised to stay with me, right?" I asked him. Nilingon niya ako, "Bakit 'di mo na ako binubwisit?" I asked him again.
"I'm not in the mood, Freya." he replied.
"For 5 weeks? Kailan ba babalik ang mood mo. Dahil ba 'to sa pinag-usapan natin noon?" I asked him. He let out a sigh, "I'm weak right? I'm a demon but I can't even break my own fate." Giit niya sa akin. From his sleeve binaba ko ang kamay ko sa kaniyang palad. I let my hand conquer his, I held him.
"Hindi ka mahina, nagmahal ka lang. At kapag nagmamahal ka gagawin mo ang lahat maging masaya lang kayo. It's okay to take a risk, kung 'yan ang alam mong kukumpleto sa mga buhay ninyo. The girl that you loved, sa tingin ko 'di niya pinagsisihan na minahal ka niya. She loved you despite of the risk, and I think she also want to take a risk with you. Ang sabi mo minahal mo siya sa iba't- ibang panahon, sigurado ako na minahal ka din niya. And if ever that she'll meet you again, today, or soon... She'll love you again, Asmodeus." Sabi ko sa kaniya. Hindi niya nilihis ang mga mata niya sa akin.
If I were her, I would you again. And I'll do that over and over again.
He leaned on me, napapikit ako ng maramdaman kong palapit na ang labi niya sa akin ngunit 'di niya tinuloy 'yon. Sa halip ay binitawan niya ang kamay ko at saka s'ya umiling na tila ba makakagawa siya ng isang maling desisyon.
"No, Asmodeus. Don't do this. If you love her, you will not do this." And those words from him seemed to break my heart.
Nakagat ko ang ibabang labi ko, I bit it to stop my eyes from showing pain, to stop the tears from falling. Bakit ba napakasensitibo ko?Bakit ako nasasaktan sa katotohanan na mayro'n siyang unang babae na minahal.
Napapikit ako. "Papasok na ako." Giit ko sa kaniya at pumasok na ako sa classroom. Nakita ko siyang naglakad palayo sa akin. I proceeded with the whole day thinking about what said. Para akong shunga na nakatulala dahil 'di ko alam ang iisipin ko. Naglalaban ang tama at mali sa isip ko.
I can't even focus that much and the thought that he's madly in love with a girl that he pursued her in different lifetimes gives my heart pain. Sana pwedeng maging ako ang babaeng 'yon, sana ako na lang. Napapikit ako at saka binura ang inggit na namumuo sa aking puso.
***
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW
NAKATAYO ang ama ni Freya sa loob ng kanilang walk in closet. Binuksan niya ang isang cabinet doon at saka hinila ang pintuan nang dahil sa ginawa niya ay bumukas ang isang kwarto. Malalim siyang huminga bago tuluyang pumasok sa loob ng kwarto na ito. Bumungad sa kaniya ang mga lumang relics ng mga espada, bibliya at mga holy water. It's been almost 18 years since he decided to stop hunting and live like a normal human being.
But he failed to do so, dahil ng maipanganak si Freya ay napagtanto niyang 'di niya maaring iwanan ang kaniyang tungkulin bilang isang hunter. Dahil si Freya mismo ay tinakdang maging hunter, he tried to escape her daughter's fate to keep her life normal but her dreams are her mission that she must not avoid.
If he wants his daughter to have normal life for rest of her reincarnations, she needs to finish her mission to kill Asmodeus. He gritted his teeth when he realized that he let his daughter near the evil but he have no choice, this is the only way to gather and collect the Devil.
"Darling, nandito ka lang pala. I've been looking for you." The sweet voice of his wife woken him up on his trance.
'Malapit na pala ang nakatakdang oras,' giit niya sa kaniyang asawa. She tried to smile, "Natatakot ako sa magiging reaksyon ni Freya kung maalala na niya ang lahat. What if she refuse to kill Asmodeus?" She asked him.
"She needs too kill. Kung ibang hunter ang makapatay kay Asmodeus, it'll only mean that Freya's soul will vanish. She won't have a chance to reincarnate again. This lifetime is her only chance to live." He responded. Binuksan nila ang maliit na baul at nandoon ang isang maliit na punyal. Punyal na mula sa espadang ginamit ni Jacquelyn Monreau noong 1700's. This is given to him by Filippa nang mapagtanto ng doktor na isang hunter si Freya.
When Freya turns 18, this sword will be given to her and all her memories from her past life will return to remind her of her mission.
Napahugot ng malalim na hininga ang Mom ni Freya, "Sweetheart, paano kung nagkakamabutihan ang demonyong at ang anak natin. Freya will suffer if she will be forced to kill him. Natatakot akong mangyari ulit ang mga napapaganipan niya."
"Hindi magkakagusto ang anak natin sa demonyong 'yon. I have trust in her kaya rin akong pumayag sa suwestiyon ni Filippa. She's fascinated with Aleister, kapag dumating na ang tamang panahon. We will convince her that the only way to remove the demon is to kill it."
"In Freya's incarnations, 'di niya mapatay- patay si Asmodeus dahil nagmamahalan sila. Paano kung maalala ni Freya na mahal niya ito? At paano kung malaman din ng demonyong 'yon na si Freya pala ang babaeng paulit- ulit niyang minahal. This is hard. Natatakot ako para sa ating anak." She said.
Nilingon niya ang kaniyang asawa at saka hinawakan ang kamay nito. "May plano ang Diyos at alam kong kabutihan ang mananaig. Ipagdadasal ko na lang na sana, h'wag maulit ang mga pagkakamali ni Freya sa dati niyang buhay. Sana sa pagkakataong ito, 'di na siya magdalawang isip pa upang patayin si Asmodeus." Bulong niya sa kaniyang asawa.
***
"WHAT BRINGS you here in daylight?" Binalewala ni Asmodeus ang tanong ng kapwa niya demonyo at saka sinalampak ang katawan niya sa malambot na sofa. Tiningnan niya si Azazel at nakita n'ya itong kumukuha ng ilang pirasong dahon ng Ferbuana Herti. "Saan mo gagamitin 'yan?" He asked him.
"Someone sold her virginity to cure her boyfriend." Sagot nito at saka bumuntong hininga. "Ikaw ang tinatanong ko bakit ka nandito ng ganitong oras? You are busy with you lover,right?" Inikot ni Asmodeus ang kaniyang mga mata.
"Don't tease right now, Azazel. Wala ako sa mood." Seryoso n'yang giit dito. "Sa tingin ko ay nasanay akong ipaglaban siya kaya ngayong hinahayaan ko siya ay nahihirapan ako. Damn, I want to kiss her."
"Ngayon mo pa naisip 'yan when you f****d her before without thinking. You know that s****l activities strengthen the connections of two souls. Mas lalo ka tuloy nahihirapan ngayon." Nakakalokong giit ni Azazel sa kaniya.
"f**k you, Aze!"
"What?! Akala ko ba Demon of lust. Hindi mo ata mahandle ang s****l comments ko."
"It's different with her, okay?" He said. Napailing si Aze sa kaniya, "If the other Prince will hear you. You're gonna get it, Asmodeus. Don't wait for them to do things their own way. Alam nila ang consequence kapag pinagpatuloy mo ang nararamdaman mo. You're a pure blooded devil, you're one of the princes of Hell. Maari nilang bawian mismo si Freya para lang bumalik ka sa impyerno at magpakademonyo na lang." He rolled his eyes, alam niya ang lahat. All the consequences that their love might gone true.
Noong napagdesisyonan niyang mahalin ito. He also decided to protect her against his own kind and the only way to do that now is to secretly protect her without falling for her even more. He remembered what she said a while ago, how it made his heart flutter when he found out that she'll love her again.
"As much as I want to experience being loved by you again. I can't. Because leaving you is the only way to save your heart from pain."