Galaxy 12 : คนของฉัน
“ทำไมเมื่อวานไม่กลับบ้าน”
ประมุขของบ้านในวัย 45 ปีเอ่ยถามลูกชายคนเดียวของตัวเองด้วยใบหน้าเคร่งขรึม จักรวาลหรือที่รู้จักกันดีในนามของมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลทั้งธุรกิจถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย เขาเป็นผู้ดูแลทั้งหมด เขาเชื่อว่าถ้าตัวเองคุมทั้งหมดนี้ได้ จะสามารถควบคุมทุกอย่างให้เป็นไปตามที่ต้องการ ขึ้นชื่อว่ามาเฟียย่อมเคยใช้มือในการเข่นฆ่าทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นการฆ่าเพื่อการอยู่รอด ฆ่าเพื่อการล้างแค้น ชีวิตของเขาถูกลิขิตไว้แล้ว แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เขาอ่อนแอ คนที่จะหมดลมหายใจคนต่อไปก็คือตัวเขา
“ขี้เกียจ” กาแล็กซีตอบผู้เป็นพ่อด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนที่ชอบทำเป็นประจำ
“แกจะทำตัวเหลวไหลแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่”
“ผมพอใจที่จะเป็นแบบนี้”
“แต่สักวันแกต้องขึ้นมาแทนที่ฉัน!!”
จักรวาลตบโต๊ะเสียงดังจนแม่บ้านที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ถึงกับสะดุ้งลนลานจนต้องเดินออกจากบริเวณนั้น
“ผมไม่อยากเป็นเหมือนพ่อ!!
