"อยากนอนห้องนี้มากใช่ไหม"
น้ำหนึ่งแววตาเป็นประกาย มองหน้าเขาอย่างมีความหวัง เตียงนอนขนาดใหญ่หนานุ่มอันนั้นที่เคยนอน
"โน่น ถ้าอยากนอนมากก็ไปนอนปลายตีน"
ห๋า?
เขาให้ได้แค่นั้น ถ้าจะเอามากกว่านั้นเขาไม่ให้
เดินออกไปริมระเบียงพร้อมซองบุหรี่ที่เปิดเอาจากลิ้นชัก เขาไม่ใช่คนชอบดูดบุหรี่ แต่ได้รู้ว่ามันทำให้คนเราหายเครียดได้ดีจึงมีติดบ้านไว้
น้ำหนึ่งมองควันขาวลอยขึ้นจากทางระเบียงด้านนอกด้วยความแปลกใจ เธอไม่เคยได้ยินว่าเขาสูบบุหรี่มาก่อน ตอนคบกันก็ไม่มีให้เห็น ไม่เคยได้กลิ่นจากเขาเลย
แต่ไม่กล้าถาม ยังคงใจเต้นกับคำบอกที่ว่าจะให้เธอนอนในห้อง
ปลายตีนก็ปลายตีนวะ!
รีบเดินลงจากบ้านไปหาอุปกรณ์มาทำความสะอาดเศษกระเบื้องพวกนี้ ใช้ที่ดูดฝุ่นดูดสิ่งเล็กๆ ออกจนมั่นใจว่ามันสะอาดดี
เอาอุปกรณ์ลงไปเก็บแล้วหอบผ้าห่มกับผมหมอนขึ้นมาด้านบน เพราะกลัวเขาเปลี่ยนใจ นาทีนี้ฟูกหรือที่นอนไม่จำเป็น
ภาคินดูดบุหรี่
