อีกเพียงแค่วันเดียวเท่านั้นก็จะถึงวันเดินทาง หลานฮุ่ยเจินสั่งให้สาวใช้จัดเตรียมข้าวของจนพร้อมแล้ว หลิงหลิงและมู่เฟยเองก็รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ออกไปเห็นโลกกว้าง พวกนางอยู่แต่ในโจวถิงมาทั้งชีวิต ขณะที่พวกนางกำลังพูดคุยกันถึงเรื่องการเดินทางอยู่นั้น สาวรับใช้จากเรือนหลักก็มาขัดจังหวะ
“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ ฮูหยินผู้เฒ่าให้เรียกหาคุณหนูเจ้าค่ะ”
หลานฮุ่ยเจินที่กำลังจัดยาสมุนไพรต่างๆของนางลงในกล่องเป็นต้องชะงัก
“อืม…ข้ารู้แล้ว จะไปเดี๋ยวนี้”
สองสาวรับใช้ หลิงหลิง และ มู่เฟย ช่วยกันพยุงผู้เป็นนายให้ค่อยๆเดินไปที่เรือนหลัก น่าแปลก สองสามวันผ่านมานี้คุณหนูใหญ่ของพวกนางดูมีเรี่ยวมีแรงขึ้นมาก นางเจริญอาหารมากขึ้นจนห้องครัวต้องส่งอาหารมาให้มากขึ้นอีกเท่าตัวทุกวัน
“จริงๆพวกเจ้าไม่ต้องคอยพยุงข้าก็ได้ เห็นไหมว่าข้าแข็งแรงขึ้น อีกหน่อยข้าจะวิ่งให้พวกเจ้าดู” หลานฮุ่ยเจินนึกถึงคราวที่นางว่างเว้นจากงานสอนห
