จีนก้าวถอยหลังด้วยความหวั่นไหวในใจเมื่อบีมยื่นหน้าเข้ามาใกล้โดยไม่บอกกล่าว “นายจะทำอะไร”
เขามองคนที่ปกติใจกล้ามาตลอดแต่ตอนนี้กลับขี้ขลาดขึ้นมาด้วยความขบขันในใจ นัยน์ตาคมเบื้องหลังแว่นตาไร้กรอบเต็มไปด้วยประกายวาววาม หากแต่จีนตื่นตระหนกเกินกว่าจะสบตากับเขาแล้วเสมองไปทางอื่น
“จะเอาเสื้อ หรือเธอจะเก็บไว้นอนกอดล่ะ” เขาเอื้อมมือหยิบเสื้อสูทจากจีน
“เอาไปสิ” หญิงสาวพูดละล่ำละลักรีบยัดเสื้อสูทให้เขาอย่างรวดเร็ว “ได้แล้วก็ไปสิ”
“หึ...ฉันจะออกไปจัดการงาน ถ้าหิวให้ลงไปข้างล่าง พี่อุษาเป็นแม่บ้านของฉัน อยากกินอะไรให้บอกเธอไว้” เขาบอกก่อนจะปลดล็อกประตูลับบนกำแพงก่อนจะเดินข้ามไปยังห้องของตนเอง
“...” จีนพยายามควบคุมลมหายใจเข้าออก หัวใจที่เต้นแรงเกินจะต้านทำให้เธอเกือบจะเป็นลมไปต่อหน้าเขา ตอนแรกคิดว่ามันจะเหมือนในนิยายที่พระเอกขยับเข้ามาปล้นจูบนางเอก แต่ความจริงมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น คนอย่างบีมไม่มีทาง
