อากาศดีจนทั้งคนและแมวนอนเพลิน อารญาลืมตาตื่นด้วยท่าทางเกียจคร้าน พอเห็นว่ายายหนูยังไม่ตื่นจึงช้อนร่างจ้ำม่ำย้ายไปนอนบนเบาะรองนุ่มๆ จากนั้นก็ย้ายแมวไปนอนข้างกัน มองภาพสองร่างอวบๆ แล้วยิ้มน้อยๆ ก่อนจะผุดลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ติดครัว
ในจังหวะที่มือเรียวกำลังเอื้อมไปจับลูกบิด ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ทันใดนั้นอารญาก็ตาโต อ้าปากค้าง เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงกำยำ ที่ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ผ้าขนหนูพันเอวสอบไว้อย่างหมิ่นเหม่ ผมที่เปียกลู่ติดหนังศีรษะ สาบานว่าน่ามองจนน่าโมโห ใบหน้าและลำตัวที่มีหยดน้ำเกาะพราวเซ็กซี่จนใจสั่น
“ตื่นแล้วเหรอ”
คนหน้าตายที่แอบเข้าบ้านเพราะเธอลืมล็อกประตู เอ่ยถามด้วยท่าทางปกติ คิ้วเข้มเหนือดวงตาคมกริบเลิกขึ้น ทว่านัยน์ตาคู่นั้นกลับไหวระริกแฝงยั่วเย้าจนน่าหมั่นไส้
“เอ่อ…ค่ะ”
เสียงหวานตอบตะกุกตะกัก เบนสายตาหนีจากใบหน้าหล่อลากไส้ ครั้นเห็นว่าอีกฝ่ายก้าวเข้า
