THE TWINS

Ang lihim ng kasamahan

Chapter 13: Ang Lihim na Kasamahan

Kinabukasan, maagang nagising si Syrene at Kim. Ang araw na ito ay simula ng mas malalim na pagsisiyasat sa mga sikreto ni Regina at ang pagtatangka nilang hanapin ang taong itinuturo ni Carlos. Isang nagtatagong saksi na maaaring magsiwalat ng lahat ng kasangkot sa pagkamatay ni Serene.

Habang nakaupo sila sa dining table, nagplano sina Syrene at Kim ng kanilang mga hakbang.

“Ang sabi ni Carlos, nagtatago siya sa isang maliit na bayan malayo sa lungsod,” wika ni Syrene, iniabot kay Kim ang mapa ng lugar na tinukoy ni Carlos. “Hindi siya madaling matagpuan, pero kailangan natin siyang mahanap bago tayo maunahan ni Regina.”

Kim tumango habang tinitignan ang mapa. “Mahirap nga, pero kaya natin ‘to. Kailangan lang nating mag-ingat. Alam mo naman na sinusundan na tayo ng mga tao ni Regina.”

Isang malamig na katahimikan ang bumalot sa pagitan nila. Pareho silang alam ang bigat ng kanilang misyon—isa itong laban na hindi lang para sa hustisya kundi para rin sa kanilang buhay.

Ang Paglalakbay sa Bayan

Pagkatapos nilang maghanda ng lahat ng kakailanganin, sumakay sina Syrene at Kim sa kotse at nagsimulang bumiyahe papunta sa bayan kung saan itinatago ang saksi. Makalipas ang ilang oras na tahimik na biyahe sa kalsada, biglang nagring ang telepono ni Kim.

Napatigil si Kim at tumingin kay Syrene bago sinagot ang tawag.

“Hello? Sino ‘to?” tanong ni Kim, bahagyang nag-aalinlangan.

“Ito si Carlos,” sagot ng boses mula sa kabilang linya. “May mga tao ni Regina na papunta na sa bayan na tinutungo n’yo. Alam nila na hinahanap niyo ang saksi. Kailangan ninyong magmadali o baka maunahan kayo.”

Napalunok si Syrene. Hindi niya akalaing ganito kabilis makakalap ng impormasyon si Regina. Nagsimula nang bumilis ang t***k ng kanyang puso, at alam niyang kailangan nilang mag-desisyon agad.

“Paano nalaman ni Regina?” tanong ni Kim kay Carlos habang hawak ang manibela.

“Hindi ko alam,” mabilis na sagot ni Carlos. “Pero sigurado ako na may mga mata at tenga si Regina kahit saan. Mas mabuti pang hindi kayo magtagal diyan. Kailangan ninyong makarating agad.”

Tumingin si Kim kay Syrene. “Anong gagawin natin?”

“Wala tayong pagpipilian,” sabi ni Syrene. “Kailangan nating makarating sa kanya bago sila.”

Agad na nagpatuloy sina Syrene at Kim sa kanilang biyahe. Hindi na nila pinalampas ang mga pahinga at diretso silang nagmaneho patungo sa maliit na bayan, mas lalo pang tumindi ang kanilang takot at pangamba.

Ang Pagdating sa Bayan

Pagdating sa bayan, agad nilang napansin na tahimik ang buong paligid. Malayo ito sa kaguluhan ng lungsod, at tila walang tao sa mga lansangan. Huminto sila sa harap ng isang maliit na tindahan at nagtanong sa matandang babaeng nagbabantay.

“Narito po kami para hanapin si... Ramon,” sabi ni Syrene, inaakalang iyon ang pangalan ng kanilang hinahanap ayon kay Carlos.

Tumingin ang matandang babae sa kanila at sandaling nag-isip. “Ah, si Mang Ramon,” bulong ng matanda. “Matagal na siyang hindi nakikita ng mga tao rito. Pero may mga nagsasabi na nananatili siya sa isang kubo sa gilid ng kagubatan. Malayo sa mga tao, gusto raw niyang mapag-isa.”

“Maraming salamat po,” tugon ni Syrene at nagpasalamat na sila ni Kim.

Habang sila’y naglalakad patungo sa direksyon ng kagubatan, ramdam ni Syrene ang bawat hakbang na tila nagbibigay sa kanya ng mas malalim na koneksyon sa paghahanap ng katotohanan. Alam niyang hindi basta-basta ang susunod nilang makakasalubong.

Ang Pagkikita kay Ramon

Matapos ang halos isang oras na paglalakad, natagpuan nila ang kubo ni Ramon sa gitna ng kagubatan. Ito ay maliit at tila luma na, ngunit mukhang may taong naninirahan pa rin dito. Maingat silang kumatok sa pinto, at ilang sandali lang ay may isang lalaking lumabas.

Siya ay matanda na, may puting buhok at balbas, ngunit ang kanyang mga mata ay buhay pa rin, puno ng karunungan at misteryo.

“Sino kayo?” tanong ng matanda, malalim ang boses at tila nag-iingat sa mga estranghero.

“Si Carlos ang nagpadala sa amin,” sagot ni Syrene. “Nandito kami para hingin ang tulong mo. Ikaw lang ang makakapagsabi ng totoo tungkol sa mga ginawa ni Regina, at kailangan naming malaman ang lahat ng impormasyon tungkol kay Serene.”

Saglit na natahimik si Ramon, tila iniisip kung ano ang dapat niyang gawin. Pagkatapos ng ilang sandali, dahan-dahan siyang tumango at iniimbita silang pumasok sa loob ng kubo.

“Marami akong alam,” sabi ni Ramon habang naupo sa isang upuan sa sulok ng kanyang maliit na tahanan. “Pero hindi madali ang mga bagay na ito. Bawat katotohanang isisiwalat ko ay may kaakibat na panganib—hindi lang para sa inyo, kundi para na rin sa akin.”

Nagpalitan ng tingin sina Syrene at Kim. Alam nilang wala na silang oras para mag-atubili. Kailangan nilang malaman ang lahat ng posibleng impormasyon upang makamit ang hustisya para kay Serene.

“Handa kaming harapin ang panganib,” sabi ni Syrene nang may determinasyon. “Sabihin mo sa amin ang lahat.”

Ang Paglalahad ng Katotohanan

Tumikhim si Ramon, tila sinusubukang pag-isipan kung saan niya sisimulan ang kanyang kwento.

“Si Serene... Hindi siya dapat napasama sa gulo ng mga negosyo ni Regina. Pero tulad ng marami, naloko siya at nagamit. Noong una, akala ni Serene na ang mga ginagawa ni Regina ay legal at makakatulong sa kanya. Pero nang malaman niya ang tunay na intensyon ni Regina, huli na ang lahat. Isa siya sa mga naging saksi sa mga iligal na transaksyon ni Regina—at dahil dito, naging target siya.”

“Kaya siya pinatay?” tanong ni Kim, seryoso ang tono ng boses.

Tumango si Ramon. “Oo. Nang malaman ni Serene ang lahat, nagpasya siyang lumaban. Pero bago niya maisiwalat ang mga ebidensya, inabot na siya ng trahedya. Ang kaso ng pagkamatay niya ay naitago bilang isang simpleng aksidente, pero alam ko ang totoo—si Regina ang nasa likod ng lahat.”

Napalunok si Syrene. Ang mga rebelasyon ni Ramon ay parang mga patalim na bumabaon sa kanyang dibdib. Habang mas nalalaman niya ang katotohanan, mas tumitindi ang kanyang galit kay Regina.

“Kailangan naming malaman ang lahat ng detalye, bawat pangalan, bawat hakbang na ginawa ni Regina,” sabi ni Syrene, ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon.

Tinitigan siya ni Ramon. “Kung talagang gusto niyong ilabas ang katotohanan, kailangang maging handa kayo. Sapagkat ang mga taong makakalaban ninyo ay walang awang hahadlang.”

Huminga nang malalim si Syrene at tumango. Alam niyang wala nang atrasan ang laban na ito.

“Handa kami,” sagot niya.