THE TWINS

Mga bakas ng nakaraan

Chapter 7: Mga Bakas ng Nakaraan

Isang umaga, muling bumalik si Syrene sa unibersidad, hindi bilang isang estudyante kundi bilang isang imbestigador ng sariling nakaraan. Handa siyang harapin ang mga multo ng nakaraan ni Serene, lalo na si Regina, ang lider ng mga kaaway ng kanyang kakambal. Nakakalat na ang mga piraso ng palaisipan, at kailangan lamang niyang pagdugtung-dugtungin ang mga ito.

Nang dumating si Syrene sa eskuwelahan, napansin niyang marami ang tumitingin sa kanya. Hindi nakapagtataka, dahil sa kanyang malapit na pagkakahawig kay Serene. Para bang isang multo ang bumalik upang maghanap ng hustisya. Kumuha siya ng lakas ng loob at pumasok sa main library, kung saan nais niyang magsaliksik pa tungkol sa mga nakaraang pangyayari sa unibersidad.

Sa gitna ng paghahanap, napansin niyang may mga lumang pahayagan at newsletters ng unibersidad. Sa isa sa mga ito, nakita niya ang isang artikulo tungkol sa pagkamatay ni Serene. "Studyante, nahulog mula sa gusali; iniimbestigahan ang kaso bilang suicide." Nang mabasa niya ito, parang nanumbalik ang lahat ng sakit at poot. Alam ni Syrene na hindi nagpakamatay si Serene, pero tila itinago ng unibersidad ang mga tunay na detalye ng pagkamatay niya.

Isang Nakakabahalang Mensahe

Habang binubuklat ang mga dokumento, napansin ni Syrene ang isang kakaibang sulat na isiniksik sa pagitan ng mga pahayagan. Ito ay isang maikli ngunit nakakagimbal na mensahe, nakasulat sa magulong sulat-kamay:

"Hindi ito aksidente. Alam namin ang totoo. Pero delikado ang magtanong. Si Regina ang susi."

Nanginginig ang mga kamay ni Syrene habang binabasa ito. Isa itong patunay na may mas malaking lihim sa likod ng mga nangyari kay Serene. Tumibay ang kanyang determinasyong malaman ang buong katotohanan. Dito niya napagtanto na kailangan na niyang harapin si Regina nang mas maaga kaysa sa inaasahan.

Bago pa siya makaalis, biglang may lumapit na estudyanteng babae sa kanya. "Ikaw ba si Syrene?" tanong nito na tila takot ngunit may halong pagtataka. Hindi niya kilala ang babae, ngunit halatang alam nito ang tungkol sa kanya.

“Oo, ako nga,” sagot ni Syrene, nagtataka kung bakit kilala siya ng babae.

“Ako si Mia, dati akong kaklase ni Serene. Alam kong pareho kayong magkamukha, pero iba ka. Alam kong mas matapang ka. Dapat alam mo... may mga bagay tungkol sa kanyang pagkamatay na hindi naibunyag sa publiko.”

Nagulat si Syrene sa sinabi ni Mia, at sa halip na lumayo, hinayaan niyang magpatuloy ang babae. “Alam mo ba kung ano ang nangyari?”

“Ilang linggo bago nangyari ang aksidente, lagi nang pinapahiya si Serene sa harap ng klase. Si Regina ang palaging nangunguna, at sa likod ng mga ngiti niya, maraming kabalastugan ang nangyayari. Tapos bigla na lang, isang araw, wala na si Serene. Gusto ko sanang magsalita noon, pero natakot ako. Si Regina at ang kanyang grupo, may malalim silang koneksyon sa mga taong makapangyarihan.”

Ang Pagharap kay Regina

Nang gabing iyon, hindi na mapakali si Syrene. Tumitindi ang kanyang galit at pangungulila sa kanyang kakambal. Alam niyang hindi na siya makapaghihintay pa. Tinawagan niya si Liza, na dati ring kaibigan ni Serene, upang humingi ng tulong na makipag-ugnayan kay Regina. Si Liza ay dating malapit sa grupo ni Regina, kaya alam niyang si Liza ang tamang daan upang makalapit kay Regina nang hindi ito maghinala.

“Liza, pwede bang tulungan mo ako? Gusto kong makaharap si Regina, pero hindi ko alam kung paano. Alam kong alam mo kung nasaan siya ngayon.”

Tahimik si Liza sa kabilang linya ng telepono. Alam niyang delikado ang nais gawin ni Syrene, pero sa huli, bumigay rin siya. “May party na gaganapin ang pamilya ni Regina sa bahay nila bukas. Pwede kitang isama bilang guest. Pero Syrene, mag-ingat ka. Hindi mo kilala ang mga taong ito. Huwag kang basta-basta magtitiwala kahit kanino.”

Kinabukasan, si Syrene ay nakahanda na. Suot ang isang eleganteng itim na bestida, pumasok siya sa bahay ni Regina kasama si Liza. Nang makita niya si Regina mula sa malayo, muling bumalik ang galit sa kanyang dibdib. Nakatayo ito sa gitna ng maluhong selebrasyon, kausap ang mga kapwa mayayaman at tila wala ni isang bakas ng guilt sa kanyang mukha.

Habang pinagmamasdan ni Syrene si Regina, napansin ni Liza ang tensyon sa mukha ng kaibigan. “Alam kong galit ka, pero huwag kang magpadalos-dalos. Kailangan mong maging matalino,” bulong ni Liza habang tinatapik ang balikat ni Syrene.

“Hindi ko siya palalampasin,” mariing sagot ni Syrene. “Kailangan kong malaman kung anong ginawa niya kay Serene.”

Pagkatapos ng ilang minuto, nagpasya si Syrene na lapitan si Regina. Dahan-dahang lumapit siya habang si Regina ay nakikipag-usap sa mga bisita. Nang makita ni Regina si Syrene, nanlaki ang kanyang mga mata. Para siyang nakakita ng multo.

“Serene?” bulong ni Regina, tila naguguluhan. Ngunit agad din niyang napagtanto na hindi ito si Serene, kundi ang kanyang kambal.

“Hindi ako si Serene,” malamig na sabi ni Syrene. “Ako si Syrene, ang kakambal niya. At gusto kong malaman ang buong katotohanan tungkol sa nangyari sa kanya.”

Tila nagulat si Regina sa lakas ng loob ni Syrene, ngunit mabilis niyang binawi ang kanyang composure. “Hindi ko alam ang sinasabi mo. Hindi ko alam ang tungkol sa kanyang pagkamatay,” sagot ni Regina na tila nagtatago ng katotohanan.

Ngunit alam ni Syrene na nagsisinungaling ito. At dito nagsisimula ang tunay na laban—ang paghahanap ng hustisya para kay Serene at ang paghaharap kay Regina na magiging susi sa mga sagot na matagal na niyang hinahanap.