5

1082 Words

5 รวมพลที่ห้อง A2307 น้องเฟรชชี่ปีหนึ่งคณะบริการธุรกิจทุกคนรีบรวมตัวกันที่ห้องประชุมเพื่อฟังรุ่นพี่ชี้แจงถึงการกฎปฏิบัติและกิจกรรมต่างๆ ที่จะต้องทำ ภายในห้องชั้นล่างของอาคารหอประชุมประจำคณะเป็นห้องโล่งๆ ทุกคนนั่งกับพื้น โดยมีพี่ๆ ชายหญิงยืนอยู่หน้าห้อง บางส่วนยืนอยู่ข้างห้อง โจลอบมองคนนั่งข้างๆ เพราะพี่ๆ สั่งให้ยืนเรียงแถวหน้ากระดานโดยไม่ต้องแยกชายหญิง ใครมาก่อนเข้าแถวก่อน ทำให้แต่ละแถวมีชายและหญิงคละกันไป คำขู่จะลงโทษคนที่ช้าทำให้น้องๆ ไม่อิดออดแม้ว่าแต่ละคนจะยังไม่รู้จักเพื่อนร่วมคณะสักเท่าไหร่ ข้างกายเขา เป็นสาวผมเปียหน้าใส ใบหน้าเรียวรูปไข่ ผิวใสมากเหมือนผิวเด็ก เสื้อโปโลสีน้ำเงินที่เธอสวมขับผิวผ่องๆ ให้ยิ่งน่ามอง เขาก็มองเพลิน... โจมีเพื่อนสนิทอีกสองคน ไอ้ภาสกับไอ้เพียว มันสองคนอยู่แถวหน้าเขานี่เอง รู้จัก คบกันเป็นเพื่อนมาตั้งแต่เรียนมัธยม มาเข้ามหา’ลัยที่เดียวกัน เพียงแต่เรียนกันคนละสาขา ดูเหมือนว่า พวกเขาสามคนจะได้รับความสนใจตั้งแต่วันแรกๆ เพราะหน้าตาโดดเด่นนั่นแหละ หากเขากำลังสนใจเพื่อนสาวข้างกายมากกว่ารุ่นพี่ที่กำลังล้งเล้งอยู่หน้าห้อง กระทั่งรุ่นพี่สั่งให้ คนที่นั่งข้างกัน หันหน้าเข้าหากัน สอบถามชื่อกับประวัติย่อๆ ของกันและกัน... “บุษยา ลิมเงิน ชื่อเล่น ใบบัว เกิดวันที่... มาจากสมุทรสงคราม” เสียงใสแนะนำชื่อตัวเองก่อนด้วยซ้ำ เธอไม่ได้เคอะเขิน เรียกว่าแทบไม่มองหน้าเขาเลยดีกว่า โจคลี่ยิ้ม ตาหลุบลงสำรวจรูปร่างของอีกฝ่าย ก็...ตามวิสัยผู้ชายวัยรุ่นนั่นแหละ ใบบัวน่ารัก รูปร่างก็ไม่ได้ผอมอย่างผู้หญิงหลายๆ คน ซึ่งบางคนห่วงกลัวอ้วนเกินรักษารูปร่างเคร่งครัดแต่เขามองแล้วดูผอมไป ส่วนคนตรงหน้าดูมีเนื้อมีหนัง แม้ว่าบางที่จะมีน้อยเกินไปก็ตาม... “อัศวิน อัศวศักดิ์ดา ชื่อเล่นว่าโจ เกิด... เป็นคนกรุงเทพฯ” เขาแนะนำตัวเองบ้าง ทำให้เธอเงยหน้ามามองแวบหนึ่ง เขาจึงได้เห็นดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่นั้น ดูสวยและชวนมองดี สิ่งที่น้องๆ ปีหนึ่งอยากจะเลี่ยงนั่นคือการรับน้อง แต่ใครจะกล้าปฏิเสธ รุ่นพี่ดูน่ากลัวราวปีศาจ แต่ละวันจัดกิจกรรมให้ทำจนเหนื่อยล้าขาลาก หากปฏิเสธไม่ได้ กิจกรรมเหล่านั้นช่วยให้ความสนิทสนมของรุ่นน้องมีต่อกันมากขึ้น จากคนแปลกหน้าไม่เคยทักถามก็ทักทายกันได้ไม่กระดากปากและกลายเป็นเพื่อนกันไปในที่สุด ใบบัวมีกลุ่มเพื่อนผู้หญิงที่มักจะเรียกกันไปกินข้าวกลางวันด้วยสามคนคือ โย ฟ้า เม้ย นอกจากนี้เธอยังมีกลุ่มของโจ เพียว ภาส ที่ค่อนข้างจะสนิทมากกว่ากลุ่มผู้ชายคนอื่น อาจเป็นเพราะ เธอมักจะได้ทำกิจกรรมร่วมกับโจบ่อยครั้ง และในการรับน้อง เธอจับฉลากได้อยู่กลุ่มเดียวกับโจอีก ส่วนเพียวกับภาส ถูกแยกไปอยู่กลุ่มอื่น อันนี้เหตุมาจากพี่ๆ ต่างจับสามหนุ่มแยกเป็นสามกลุ่มไว้ก่อนเลย ข้อหาโดดเด่นเกินหน้าเกินตาใคร รุ่นพี่จึงไม่ให้สามเพื่อนซี้อยู่กลุ่มเดียวกัน “ไหวไหมบัว” โจถาม หน้าดำๆ จากโคลนยังมีรอยยิ้มสว่างสดใสอันเป็นบุคลิกประจำตัว “ฮื่อ” ใบบัวครางตอบ นั่นเพราะเธอยังหายใจไม่ทัน เพิ่งออกมาจากฐานวิ่งวิบาก ก็วิ่งไปกินไป คลุกแป้งคลุกโคลน เสื้อผ้าหน้าผมหมดสภาพไปนานแล้ว มันเป็นการรับน้องรวม รุ่นพี่แต่ละคณะจะทำฐานให้น้องๆ ได้เล่น นอกจากนี้ยังจะมีการจัดงานกีฬามหาวิทยาลัยสานสัมพันธ์กับคณะอื่นๆ อีกด้วย เพื่อนในกลุ่มออกจากฐานมาครบก็ไปฐานต่อไป แม้โจจะโดดเด่นแต่เขาไม่ได้เป็นหัวหน้ากลุ่ม เพราะหัวหน้านั้นมาจากการจับฉลากเลือก อันนี้เป็นกติกาที่รุ่นพี่บัญญัติมา “ฐานพี่วิศวะไม่น่ากลัว ไม่ลำบาก” รุ่นพี่ประจำฐานบอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ แต่มองยังไงมันก็เป็นยิ้มมีเลศนัย “ผ่านกันมาหลายฐานแล้ว น้องๆ คงจะเหนื่อย ล้า คอแห้ง พวกพี่จึงทำเครื่องดื่มสูตรพิเศษไว้รอ... แก้วนี้” แก้วที่ใหญ่โตมากกว่าแก้วปกติมีน้ำสีเขียวคล้ำบรรจุอยู่ ทุกคนต่างทำหน้าแขยง ส่วนรุ่นพี่ทำหน้าสะใจไว้รอสุดขีด “ส่วนผสมสูตรพิเศษ” แนะนำวัสดุที่เป็นส่วนผสม อันไหนก็ไม่เตะใจเท่ากับ ท่อนบอระเพ็ด “ขมปี๋แน่เลย” น้องๆ คราง หน้าละห้อย “แบ่งๆ กันนะครับ แก้วนี้เป็นของน้องๆ คนแรกอย่ากินหมดเหลือไว้ให้คนสุดท้ายด้วย และคนสุดท้ายต้องดื่มให้หมดแก้ว รักเพื่อนก็ต้องช่วยๆ กัน ใครกินแล้วไม่ต้องพูดไม่ต้องบอกเพื่อนว่ารสชาติมันสุดยอดแค่ไหน...” ใบบัวทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ใช่สิ เธอเป็นคนสุดท้ายของกลุ่ม ได้แต่ชะแง้ชะโงกหน้ามองเพื่อนให้ช่วยดื่มเยอะๆ ซึ่งก็ดูเหมือนว่า เพื่อนๆ จะไม่รักเพื่อนอย่างเธอเท่าไหร่ เพราะผ่านมาครึ่งแถวน้ำยังเหลือกว่าครึ่งแก้ว แล้วดูหน้าเพื่อนแต่ละคน ตาหยี พะอืดพะอมขนาดนั้น รสชาติคงสุดๆ “อ๊ะ โจ” ขณะที่ทุกคนมัวลุ้นกับแก้วน้ำ โจกลับเบียดตัวเธอ เขาถอยออกจากแถวเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แค่ตอนนี้เขามายืนเป็นคนสุดท้ายต่อจากเธอแล้ว “อย่ากินเยอะ แค่เอาแก้วแตะปากแล้วทำเป็นกลืนน้ำลาย” เสียงกระซิบกระซาบดังข้างหูเบาๆ ต่อให้พูดเสียงดังอีกนิด ใบบัวคิดว่า คงไม่มีใครได้ยินหรอก รุ่นพี่กำลังยิ้มปลื้มปริ่มกับสีหน้าน้อง ส่วนคนที่ไม่ได้เฝ้าแถวก็เปิดเพลงคุยกันไม่หันมามองพวกเธอ จะดีเหรอ ถ้าทำอย่างเขาว่า... ใบบัวได้แก้วมาไว้ในมือแล้ว น้ำสีเขียวขุ่นนั้นลดจากครึ่งแก้วมาไม่มาก ถ้าเธอไม่ช่วยลดมัน คนต่อไปต้องกินให้หมด เธอจะใจร้ายปล่อยเขากินคนเดียวได้หรือ...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more