Adik Ako Sayo ☄Bad Girls Series2 ☄

Family

R'joy stopped entering the mansion when she heard an argument inside.

"Why are you still bothering us Madeline? Aren't you satisfied being a queen? You give up your child for the freedom you seek. Eh, bakit ngayong maayos ng lahat samin ng apo ko saka ka magpapakita, anong kasamaan na naman ang binabalak mong gawin ha?"

'Madeline? She's here?'

R'joy closed her eyes tightly then took a deep breath to calm herself.

"Mom, I don't have any bad intentions for both of you .. calm down, please!"

"Anong sadya mo dito? sabihin mo na habang wala pang aking Apo."

"Ma.. Nais ko lang po na makasama ang aking anak habang nandito kami ni Erdrick sa Pilipinas, gusto ko pong bumawi sa labing anim na taon kong pagkukulang kay R'joy.. Sige na Ma, payagan nyu na po ako!"

Hindi na nakatiis pa si R'joy, tahimik syang pumasok sa loob ng mansion. Napahinga sya ng malalim ng makita ulit ang babaeng kamukhang kamukha nya. Sabay na napalingon pa sa kanya ang dalawang nagtatalo ng marinig ang tunog ng suot nyang hills, nakita nyang pamumutla ng kanyang Ina habang pag aalala naman ang mababakas sa mukha ng kanyang Lola. Nakangiti syang lumapit kay Madeline saka hinalikan ito sa pisngi na ikinagulat naman nito ang kanyang ginawa.

"Finally we meet! sa sixteen years na buhay ko hindi ko inakalang babalikan mo pa ako."

Naramdaman ni R'joy ang paghawak sa kamay nya ng kanyang Lola. Napalingon sya sa matanda at hinalikan ito sa noo.

"A - Apo!"

Ramdam nyang panginginig sa boses nito, maging ang kamay nitong mahigpit nyang hawak. Nginitian nya lang ito saka tumatangong binaling ang kanyang tingin pabalik kay Madeline.

"Anak! Patawarin mo ako sa mga nagawa kong kasalanan sayo..."

Titig na titig si R'joy sa kanyang Ina. Nung bata pa sya, wala syang ibang inisip kundi ang sumpain ito.. Pero habang lumalaki sya sa piling ng kanyang Lola unti unting nagbago ang kanyang pananaw sa buhay, lalo ng kanyang nararamdaman. Yung galit at poot nya sa mga magulang ay napalitan ng pagkasabik at pag asa na balang araw magkikita kita rin sila.

"There are many things I could say to you. I’m dying to tell you but many of my words may not be very nice and most of them probably wouldn’t make a difference to you in any way. With all the things I would want you to hear from me, I forgive you for keeping me up so many late nights wondering where you were, what you were doing, because you wouldn’t bother to see me. There is no hope in holding onto the anger and sadness of something that was not real. Of someone that is not even a mother enough to respect me and fight for me."

Nalaglag ang mga luha sa pisngi ni Madeline ng marinig ang binitawang salita ni R'joy. Matagal na nyang sinisisi ang kanyang sarili sa nagawang kasalan. Pinagbabayaran na rin nyang kasinungalingang ginawa sa kanyang asawa.

"I forgive you because in order to love who I am, I cannot hate the experiences that molded me. I will never get back the many things you have taken from me but there is one thing I have and it is something I could never have while far away with you. Something I have gained while letting you go.. Self Worth."

Pilit na inabot ng nanginginig na kamay ni Madeline ang mukha ni R'joy, napahagulgol sya ng iyak ng mahaplos nyang malambot nitong pisngi.

"My baby..."

Mahinang sambit nya sa pangalan ng kanyang Anak, natatakot at nangangamba sya sa kahihinatnan ng pagkikita't pag uusap nila ngayon. Pero ng ngumiti si R'joy sa kanya, ramdam nyang pagluwag ng kanyang dibdib.

"So I forgive you.. I forgive you for making me believe that the never ending feeling of fear, sadness, and hopelessness was love. Don’t worry, l forgive you.. Have a life now, Mom."

Kinabig payakap ni R'joy ang kanyang Ina, masuyo nyang hinaplos ito sa likod. Napangiti na lang sya ng marinig ang boses ng kanyang Lola.

"Ako Apo, hindi nyo ba ako isasali sa yakapan nyo?" Himig tampong biro ng kanyang Lola.

"Syempe naman Laloo, ikaw paba kakalimutan ko?"

Masuyo nyang hinila palapit sa kanila ang kanyang Lola, saka parehong niyakap ang dalawa.

"Why didn't anyone tell me that there was a Queen family reunion here? I'm the Father, shouldn't I also be part of the celebration here?"

Sabay sabay napalingon ang tatlo sa nakabukas na pintuan. Nakangiting nakatayo sa pinakagitna ng main door ang isang lalaking matangkad, misteso at nakasuot ng itim na tuxedo. Unang bumitaw sa yakapan nila si Madeline ng makitang asawa.

"Erdrick! What are you doing here?"

"Just like you do here, Madeline, I also want to get to know my daughter. My daughter you have deprived me of over sixteen years."

Bago pa magkasagutan at magsumbatan ang kanyang mga magulang, pumagitna na si R'joy sa dalawa.

"Hep! Ayoko ng away o sumbatan! Pwede bang kalimutan na lang natin ang nakaraan at paghandaan na lang natin ang kasalukuyan at kinabukasan? Sulitin na lang natin ang pagkakataon na magkakasama sama tayo. Para lahat ay masaya.."

Sinulyapan nya munang kanyang Lola na napangiti sa sinabi nya, saka tiningnan ang Inang namumungay ang mga mata dahil sa pinipigilan nitong luha na nagbabadyang pumatak na naman. Ang kanyang Ama na napabuntong hininga na lang bago tumango sa kanya.

Smiling, R'joy spreading her both arms, then shouted ..

"Group hug ..!"

Laughing, the three approached her and then hugged her tightly. After catching her breath, she shouted again ..

"Sandaliii ..! Hindi nakoo makahingaaa ..."

Sabay sabay na napabitaw sa kanya ang tatlo. Kanya kanyang hingi ng paumanhin ang mga ito.

"Pasensya na Anak, nadala lang ako sa sobrang kaligayahang nararamdaman ko ngayon."

Hinalikan nya sa pisngi ang Ina. " Ayos lang yun Ma, ako din naman masayang masaya kasi buo ng pamilya natin ngayon."

"This is the best day of my life, thank you Baby, for forgiving me."

"No worries Dad, we're family." Nilapitan nya ito saka hinalikan din sa pisngi bago niyakap ng mahigpit.

"Does that mean your coming with us back to Spain?"

R'joy shook her head then let go of Erdrick's embrace. She approached her Grandmother and then took her hand and hold it tightly, she turned to his parents and said ..

"I'm just here next to my Grandma, I will never leave her alone here. You can visit me or stay here at home if you want, but I don't want to come with you to Spain! I hope you understand what I want and I hope you respect my decision."

Natatarantang nilapitan kaagad ni Madeline ang Anak ng makitang sumeryoso ito bigla.

"Of course Baby, we understand you." She glanced at her husband and then glared at him. "Isn't it Hon, it's okay for you that R'joy didn't come with us back to Spain?"

Erdrick smiled hesitantly then nodded to his wife.

"No worries Baby, whatever you want and what makes you happy, your Mom and I will support you."

Sumilay ang matamis na ngiti sa labi ni R'joy. Masaya siya dahil sa wakas nakumpleto na rin ang kanyang pamilya.

'I don’t forgive people because I’m weak. I forgive them because I’m strong enough to know people make mistakes.'

?MahikaNiAyana