Be My Servant- SPG/ R-18

CHAPTER 2

Pinunasan ko ang luha ko sa pisngi gamit ang kumot na nakabalot sa hubad kong katawan nakatagilid akong nakahiga sa kama. Ang katabi kong lalaki na si Aldrin ay mahimbing na natutulog. Hindi ko siya kayang tingnan pagkatapos ng ginawa namin kanina. Ilang ulit siyang nakipagtalik sa akin at lahat ng iyon ay ako ang gumawa. Diring-diri ako sa sarili ko pero wala akong magawa para makaalis sa kasalanan na ito.

Okay lang 'yan, ang mahalaga ay naoperahan na ang anak mo. Gagaling na ang anak mo, Euhanna.

Iyon na lang ang palaging siniksik ko sa isip ko. Sigurado ng maooperahan na anak ko. Tuluyan na siyang gagaling.

Bumangon ako at dumiretso sa banyo para maligo bago umalis sa hotel na tinuluyan namin ni Aldrin. Kasabay ng paglagaslas ng tubig mula sa shower ay ang pagpatak ng luha sa mga mata ko. Makailang beses kong sinabon ang katawan ko ngunit hindi pa rin nawawala ang pamumula ng balat ko. Nagkaroon din ako ng kiss mark sa dibdib at leeg. Napansin ko rin ang pagkakaroon ko ng pasa sa mga hita. Tanda ng hindi ako nirespeto ni Aldrin. Isang bayaran babae ang alam niya sa akin at marahil sinusulit niya ang binayad niya sa akin. Nang matapos akong maligo ay lumabas na ako ng banyo. Tulog na tulog pa rin siya at mula sa kinatatayuan ko ay pinagmasdan ko siya. Maamo ang mukha niya kapag tulog kabaliktaran sa pakikitungo niya sa akin. Kung sabagay sino ba naman ako para mag-demand ng respeto? Nakilala niya akong bayaran babae.

"Where are you going?"

Natigilan ako sa pagbubukas ng pinto at lumingon kay Aldrin. Nakaupo siya sa kama at hindi niya alintana na bumaba na ang kumot na nakabalot sa katawan niya. Nakita ko ang nakatayo niyang sandata kaya bigla akong umiwas. Biglang bumilis ang t***k ng puso ko sa nakita ko.

"U-Uuwi na sana ako para magbantay sa anak ko," nauutal kong sagot.

Umangat ang kilay niya. "Iiwan mo ako?"

Lumunok ako at tumahimik. Katatapos ko lang maligo ayoko ng madagdagan ang dumi sa katawan ko.

"Tulog ka kasi kanina kaya dadalawin ko sana ang anak ko habang tulog ka."

"Why don't you look at me?" Sabay simangot niya.

Namula ang mukha ko nang pilitin kong tumingin sa kanya. Hindi ko kasi maiwasan na hindi mapatingin sa sandata niyang nakatayo. Alam naman niyang nakababa ang kumot ngunit hindi niya ito pinag-aksayahan na takpan.

"S-Sorry." Sabay yuko.

Tumayo si Aldrin at lumapit sa akin. Nanginginig naman ang katawan ko lalo nang iangat niya ng mukha ko.

"Bakit hindi ka makatingin sa akin?"

"S-Sorry."

Pikit mata ako nang maramdaman ko ang kamay niyang hinahaplos ang braso ko. Ang kanyang labi ay nasa batok ko at dinidilaan niya ang leeg ko. Hindi ako puwedeng magreklamo, hindi puwedeng tumutol sa lahat ng gusto niya. Ipinasok niya ang kamay niya sa loob ng damit ko at hinimas niya ang dibdib ko.

"A-Aldrin… puwede bang umuwi muna ako?" Lakas loob kong sabi sa kanya.

"Yeah, but later after this."

Ipinasok ni Aldrin ang daliri niya sa aking p********e at labas-pasok ang daliri niya habang ang labi niya ay hinahalikan ang leeg ko. Para akong istatwa na hindi gumagalaw sa lahat ng gusto niya. Hindi pa siya nakontento. Hinubad niya ang suot kong damit hanggang sa wala na akong saplot nanatili akong nakatayo at walang reaksyon sa bawat gawin niya. He bent down and sucked my breast. Kagat labi ako upang pigilan ang kiliti na nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit gano'n na lang ang epekto niya sa akin. Nakakaramdam ako ng ligaya sa halip na pandidiri. Binuhat niya ako at sinandal sa dinding pagkatapos ay tinaas niya ang kanang hita ko at ipinasok niya ang kanyang namamasang sandata. Nang maipasok na niya ito ay kinarga niya ako ng nakaharap sa kanya habang ang likod ko at nakadikit sa dingding. Para akong isang manika na nakasabit sa dingding ngunit nakabukaka. Ramdam ko ang hapdi habang binabayo niya ako. Mariin ang pagkakapikit ko at tikom ang bibig ko habang siya ay malakas ang ungol.

"Damn it! Don't restrain yourself. I command you to growl loudly."

"Oohhh!" I moaned.

Wala akong ginawa kung hindi ang umungol ng malakas habang patuloy niya akong binabayo. Nang matapos siya ay napasandal ako sa kama. Nangalay ang mga hita at likod ko. Gayunpaman, hindi ako puwedeng magreklamo. Muling humiga si Aldrin sa kama at hingal na hingal siya.

Matalim ang tingin ko sa kanya na parang gusto ko na siyang saksakin. Kung puwede nga lang gawin sa kanya iyon ay ginawa ko na.

"Euhanna!"

"Bakit?"

"Tumabi ka sa akin sa kama."

Kahit labag sa loob ko ang gusto niya ay sumunod ako sa kanya. Sa itsura naman niya ay mukhang hindi na niya kakayanin humirit ng isa.

"Magpahinga muna tayong dalawa pagkatapos ay sabay tayong maliligo at sabay tayo bibisita sa anak mo."

Biglang akong humarap sa kanya. Nagulat ako sa sinabi niya. "Hindi mo na kailangan gawin iyon?"

Nagkatingin kaming dalawa.

"Have you forgotten what we talked about last night? You will be my servant in exchange for all your child's expenses."

Tumango pero hindi mo na kailangan dumalaw sa anak ko."

His right eyebrow rose. "Why? Are you afraid that I will tell them that I will pay all your daughter's bills in exchange for your body?" he said, sarcastic.

"Kung masaya kang may nasasaktan na iba bakit hindi mo sabihin? Hindi ba't doon ka naman masaya?"

Umiwas siya ng tingin sa akin. "Kahit anong sabihin mo sabay tayong pupunta sa hospital. Hindi mo ako puwedeng pigilan dahil ako ang may ari ang hospital."

Tumahimik ako. Hindi ako mananalo sa kanya. Wala akong magagawa kung hindi ang sumunod sa kanya. Muli akong tumigilid ng higa at ni-relax ang isip ko. Ilang minuto pa ay tumayo si Aldrin at pumasok sa banyo. Ang akala ko ay hahayaan lang niya akong humiga sa kama habang hinihintay siyang matapos maligo.

"Would it be better if we take a bath together to save time?"

Walang akong imik na sumunod sa kanya. Sabay kaming naligo pero nakatalikod ako sa kanya. Nagpapasalamat na rin ako dahil hindi siya nag-request ng isang round sa akin.

"Bakit tayo nandito?" tanong ko sa kanya.

Imbes kasi na dumiretso kami sa hospital ay naka-park kami sa loob ng sikat na Mall sa Manila.

"Bibili tayo ng laruan ng anak mo para naman lumakas ang loob niya."

Tumulo ang luha ko. "Thank you." Sabay iwas ko sa kanya ng tingin at mabilis na pinunasan ang luha ko. "Sorry, pagdating sa anak ko ay mababaw ang luha ko."

"Okay lang umiyak basta pagkatapos mong umiyak ay okay ka na ulit. Hindi naman ibig sabihin na umiiyak ka ay duwag ka na, ibig sabihin lang no'n ay tao ka."

Umingos ako. Ang ganda na sana sa umpisa ng sinabi niya bumagsak lang sa huli. Nasa likod niya ako at nakasunod sa kanya habang naglalakad kami papasok sa loob ng Mall. Papunta kaming dalawa sa bilihan ng mga laruan. Huminto siya at humarap sa akin pagkatapos ay lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko. Natigilan ako at nakatitig ako sa kamay niya.

"Ayokong lumingon ako nang lingon habang naglalakad ako, "sabi niya.

Tumango ako. Nagulat lang naman ako sa kanya dahil sa ginawa niya. Hindi ko inaasahan na hahawakan niya ang kamay ko. Inaasahan ko kasing para akong katulong na nakasunod lang sa kanya.

"Dito tayo bumili ng laruan maraming magaganda rito."

Tumango ako. Naging sunod-sunuran ako sa lahat ng sinasabi niya. "Anong gusto ng anak mo?"

"Gusto niya ng barbie at teddy bear."

"Okay."

Hinahanap namin kung saan nakalagay ang mga teddy bear. May nakita akong teddy bear na malaki at kulay pink. Gusto ng anak ko ang kulay pink. Nang tingnan ko ang presyo ay bigla akong umatras.

"Oh, bakit hindi mo binili?" tanong ni Aldrin.

Napansin ko ang malaking barbie na hawak niya. Maganda ito dahil may kasamang mga damit, sapatos at alas ang barbie. Siguradong matutuwa ang anak ko kung sa kanya iyon ibibigay.

"Kanino 'yan?"

"Sa anak mo alanganan bilhin ko ito para sa iyo?" sarcastic niyang sagot.

Sumimangot ako. "Ang sungit naman nagtatanong llang," bulong-bulong ko.

Kinuha niya ang teddy bear na hawak ko kanina. Ito ba ang gusto ng anak mo?"

Tumango ako. "Oo, kaya lang sobrang mahal niya."

Kinuha niya ito. "Let's go! Bayaran na natin ang lahat ng ito."

"Sure ka ba?"

"Bingi ka ba? Bakit kailangan kong laging uulitin sa iyo?" inis niyang sabi.

Tumahimik na lang ako. Masyado siyang mainitin ang ulo. Masama ba na magtanong?

"Fifty thousand forty lahat. Sir."

Nalula ako sa presyo ng dalawang laruan. Iniisip ko tuloy kung puwede siyang isangla sa pawnshop.

"May kasamang ginto ba ang laruan na ito?" Tinaas ko pa ang laruan. Ako kasi ang nagbibit ng mga binili namin.

"Wala mukha ba 'yan ginto?"

"Bakit ang mahal ng presyo?"

"Original kasi ang mga laruan doon kaya ang binabayaran diyan ng malaki ay ang brand name. Maganda rin ang ginamit na materyales diyan.

"Kaya pala ang mahal niya."

"Nagugutom ka na ba? Gusto mo bumili tayo ng pagkain para sa anak mo?"

Umiling ko. "Hindi ko alam kung puwede na siyang kumain ng kanin kahapon kasi ay pinagbawalan siya."

"I see.. let's go!"

Nauna siyang naglakad palabas habang ako ay hirap na hirap sa pagbitbit ng mga laruan.

"Hindi yata uso sa kanya ang pagiging gentleman. Libog lang yata ang umiiral sa katawan niya."

Pawis na pawis ako matapos nang makarating ako sa kotse niya. Hindi man lang niya ako tinulangan buhatin ang dala ko sa halip ay nakatingin siya sa akin.

"Are you okay?"

Mukha ba akong okay sa itsura ko?

Pilit akong ngumiti. "Yeah, I'm okay," alibi ko.

Wala naman siyang gagawin kahit sabihin kong napagod ako sa pagbubuhat.

"Teka? A-Anong gagawin mo?" Nagulat ako nang lumapit siya sa akin. Ilang segundo kaming nagkatitigan. Naamoy ko rin ang hininga niya .

"Ilalagay ko lang ang seatbelt mo baka hindi ka marunong magkabit."

Hindi na yata ako huminga habang kinakabit niya ang seatbelt sa katawan ko kaya nang maikabit niya ay ilang beses akong huminga ng malalim.

Wala kaming imikan dalawa habang binabagtas namin ang daan papuntang hospital.

"I have a question," he breaks our silence.

Tumingin ako sa kanya. "Ano iyon?"

"Nasaan ang Tatay ng anak mo? Why don't you ask him for help?"

Tumahimik ako. Hinayaan ko siyang maghintay ng sagot ko. Ayoko ng balikan ang masakit na alaala sa buhay ko mas lalong nadagdagan ang stress ko.

"Okay, I understand If you don't want to answer my question."

Katahimikan naman ang namayani sa aming dalawa hanggang sa nakarating kami sa hospital. Binitbit ko ang mga laruan at nauna akong pumunta sa patient room ng anak ko. Ayokong makita kaming magkasabay na naglalakad dahil baka magkaroon kami ng issue.

"Euhanna? Bakit ngayon ka lang?" Napansin niya ang mga dala kong mga laruan. "Saan galing ang mga 'yan?" sunod-sunod na tanong ni Ate Alice.

"Gising na si Elisa?"

Lumingon si Ate Alice sa kinaroroonan ni Elisa. "Gising siya pero naawa na ako sa kanya kailangan na natin siyang paoperahan."

"Huwag kang mag-aalala Ate Alice. Nagawan ko ng paraan may sasagot na gastos ni Elisa."

Lumiwanag ang mukha ni Ate Alice. "Totoo ba 'yan?"

Tumango ako. "Yes, sasabihin ko sa doktor niya na operahan na siya lalong madaling panahon."

"Salamat naman sa Diyos, saan ka naman nakakuha ng pera? at saan ka nakakuha ng pambili ng mga 'yan?"

"May tao na tumulong sa akin para maipagamot si Elsa kapalit noon ay maninilbihan ako sa kanya," alibi ko.

Ayokong sabihin kay Ate Alice na tinanggap kong maging alipin para lang gumaling ang anak ko.

"M-Mama.."

Sabay kaming lumingon ni Ate Alice. Lumapit ako sa kanya at ngumiti. Pinipilit kong huwag umiyak sa harap niya. Naawa ako sa kalagayan niya ngayon. May oxygen siya at medyo naninilaw siya.

Hinalikan ko siya sa noon. "Anak, laban ka lang dahil maoperahan ka na. Gagaling ka na anak kaya lalaban ka."

Ngumiti siya sa akin saka tiningnan ang hawak kong laruan.

"May nagbigay ng regalo sa iyo. Ang sabi niya magpagaling ka raw."

"T-Thank you, Mama."

Mabilis kong pinahid ang luha kong pumatak. "Pinapaiyak mo naman si Mama. Basta magpapagaling ka ha."

"Hi, Elisa."

Lumingon ako at nakita ko si Aldrin at ang Doktor niya. How is she?" tanong ni Aldrin sa Doktor ni Elisa.

"She needs an operation as soon as possible."

"Lahat ba ng test sa kanya ay okay na para puwede na siyang operahan bukas?"

“Yeah, all her tests are okay." Tumingin sa akin ang Doktor ni Elisa. "Pero walang pera ang magulang ng bata kaya hindi pa siya puwedeng operahan."

"Don't worry about that, dahil sasagutin ng hospital ang lahat ng gastos niya mula sa operation hanggang sa gamot niya." Sabay tingin ni Aldrin sa akin.

"Thank you, Lord," sambit ni Ate Alice.

Lumapit si Aldrin kay Elisa at marahan niya hinaplos ang buhok ng anak ko. "Elisa, magpagaling ka dahil mahal na mahal ka ng Mommy mo" sabi ni Aldrin.

Tumango si Elisa sabay tingin sa akin. "I love you, Mommy."

"I love you, anak."

"Doctor Santos, gawin n'yo ang lahat ng magagawa n'yo para gumaling ang bata."

Tumango si Doctor Santos. "Gagawin namin ang lahat ng makakaya namin."

"Good." Binaling niya sa akin ang tingin. "Miss Cardoña pumunta ka sa opisina ko para sa pumirma ng kontrata."

Tumango ako. "Yes, Sir."

Naunang lumabas si Aldrin samantalang ang Doktor ni Elisa ay muli siyang sinuri. Lumapit sa akin si Ate Alice. "Siya ba ang tumulong kay Elisa para maoperahan?"

Tumango ako. "Magta-trabaho ako sa kanya ng walang bayad."

"Naku, sa laki ng magagastos sa operasyon ay baka hindi ka makaalis sa kanila. Baka diyan ka na tumanda."

Ngumiti ako. "Kahit habang buhay akong magtrabaho ng walang bayad ang mahalaga ay gumaling ang anak ko ay gagawin ko."

"Napakabuti mong magulang."

"Thank you, Ate, ikaw muna ang bahala kay Elisa pipirma lang ako ng kontrata."

"Sige, puntahan mo na baka magbago pa ang isip."

Tumango ako pagkatapos ay pinuntahan ko ang opisina ni Aldrin. Kumatok ako ng dalawang beses bago ako pumasok sa loob ng opisina niya.

"Basahin mo ang kontrata bago mo pirmahan."

Kinuha ko ang kontrata saka tumingin sa kanya. "Nakasaad ba rito na lahat ng gagastusin ni Elisa mula sa operasyon at gamot na kailangan niya hanggang sa tuluyan siyang gumaling ay ikaw ang gagastos?"

Tumango siya. "Yes,"

Hinanap ko ang mga iyon sa kontrata at ng mabasa ko ang mga iyon at hindi na ako nagdalawang isip pa. Pinirmahan ko ang kontrata ng hindi ko binabasa lahat ng nakasulat sa kontrata. Gulat na gulat naman si Aldrin sa ginawa ko.

"Hindi mo man lang binasa ng buo ang kontrata?"

"Ang gusto ko lang malaman ay ang lahat ng gastusin ni Elisa ay sagot mo. Kahit buhay ko pa ang kapalit no'n ay ayos lang basta gumaling lang siya."

Nagkibit-balikat siya. "Okay, pagkatapos ng operasyon ni Elisa ay sa bahay ka titira bilaing isang alipin ko. Gagawin mo ang lahat ng ipag-uutos ko sa iyo.

Tumango ako. "Maraming salamat sa tulong mo at sa mga regalo mo sa anak ko."

"You don’t have to thank me because everything I do has a reason. And I assure you that you will not like what I do to you."

"Kahit ano pa yan ay pikit mata kong tatanggapin."

Ngumisi siya. "That's good."

"Wala ka na bang ipag-uutos?"

Umiling siya. "Saka na ako magbibigay ng utos sa iyo kapag na operahan na ang anak mo. Sa ngayon at maari mo ng bantayan ang anak mo hanggang sa maoperahan siya."

"Thank you." Tumayo ako tumalikod palabas ng opisina niya. Pagkatapos ay dumiretso ako sa kapilya ng hospital doon ko binuhos ang bigat na nararamdaman ko.