บันนี่เกิร์ล 1
1500 Words
EMMARION Club and Lounge - 19: 30 น.
ฉันเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวพร้อมกับหญิงสาวจำนวนหนึ่งที่เจอกันด้านนอกของเอ็มมาริออนคลับ พอคุยกันไปคุยกันมา พวกเธอก็รุ่นราวคราวเดียวกันกับฉันทั้งนั้นแถมยังเป็นนักศึกษามหาลัยเหมือนกันอีกด้วย ฉันกวาดสายตามองดูห้องกว้างๆ ที่มีล็อกเกอร์ใส่เสื้อผ้าขนาดใหญ่ตรงมุมห้อง และมีราวแขวนผ้าที่มีชุดจำนวนหนึ่งแขวนไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย พอเดินเข้าไปดูชุดที่แขวนไว้ในราวใกล้ๆ ฉันก็อุทานออกมาเสียงดังขณะที่นัยน์ตาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ
“ชุดบันนี่เกิร์ล!”
มันเป็นชุดบันนี่เกิร์ลที่แขวนเรียงสีไว้อย่างเรียบร้อยมีทั้งสีดำ, สีแดง, สีขาวและสีชมพู ดูๆ ไปมันก็คล้ายกับชุดว่ายน้ำวันพีชซะมากกว่า นอกจากชุดแล้วก็ยังมีพร็อพจำพวกหูกระต่าย, ปล็อกคอ, ปลอกข้อมือและสายรัดถุงน่องลายลูกไม้ซีทรู ฉันรู้สึกว่าลำคอตัวเองแห้งผากขณะที่ยืนสตั๊นไปหลายวินาที ถ้าใส่ไปเล่นน้ำทะเลมันก็โอเคแต่จะให้แต่งแบบนี้ในงานที่มีแต่พวกผู้ชายแบบนั้น ฉันคิดว่ามันคงไม่ไหวแน่ๆ
เสียงหวานใสที่ดังขึ้นจากด้านหลังทำให้ฉันหันกลับไปมองทันที สาวสวยผมสีน้ำตาลบลอนด์เดินยิ้มเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับยื่นมือมาจับไหล่ของฉันอย่างถือวิสาสะ
“ใส่ไปเหอะน่า ไม่ต้องอายหรอกมีคนใส่เป็นเพื่อนเธอเยอะแยะไป” ซาร่าขยิบตาส่งพลางยิ้มกว้าง
“แต่มันโป๊มากเลยนะ ไม่คิดว่าชุดที่จะให้ใส่มันจะเป็นแบบนี้” ฉันทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้าหากันแน่น มือเล็กพลิกชุดกลับหน้ากลับหลังไปมา
“คิดว่าแต่งคอสเพลย์ก็ได้ เดี๋ยวเธอเจอสาวๆ ในงาน ชุดนี้จะเด็กๆ ไปเลย”
“หมายความว่าไง?”
“หึ..เดี๋ยวเธอเข้าไปในงานก็รู้เอง”
“…”
ฉันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ สายตามองเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักกันก่อนหน้านี้ เธอชื่อซาร่า สาวลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสที่หน้าตาสวยจัดแถมหุ่นก็เซ็กซี่มาก เธอเป็นคนเฟรนลี่และคุยสนุก
ฉันยืนกะพริบตาปริบๆ มองดูเธอถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนเหลือแต่เนื้อตัวเปลือยเปล่า บนร่างกายมีเพียงสติ๊กเกอร์ปิดจุกนมแล้วก็กางเกงในจีสตริงตัวจิ๋วเท่านั้น เธอหยิบชุดบันนี่เกิร์ลสีแดงเพลิงสุดแซ่บขึ้นมาสวมใส่ด้วยท่าทางมั่นอกมั่นใจ
“ยืนจ้องอยู่นั่นแหละ รีบเปลี่ยนชุดเร็วๆ สิ คนอื่นๆ เขาเปลี่ยนชุดกันไปหมดแล้วนะ ไม่เคยใส่แบบนี้ใช่ไหม ให้ฉันช่วยเธอแต่งตัวไหม” เธอเดินเข้ามาหาเฌอแตมที่ยืนนิ่งเงียบอยู่
“ฉันใส่เองได้”
“โอเค”
ฉันหันไปมองรอบๆ ห้องที่สาวๆ แต่ละคนเปลี่ยนชุดกันเกือบเสร็จหมดแล้ว ฉันกวาดสายตามองหาชุดในราวว่าจะมีชุดไหนที่มันสามารถปกปิดร่างกายได้มากกว่านี้ไหม แต่ก็ไม่มี.. ชุดมันก็เหมือนกันไปหมด มือเล็กสั่นเล็กน้อยเมื่อหยิบชุดบันนี่เกิร์ลสีดำขึ้นมามองดู ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะกลั้นใจเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกและสวมใส่ชุดบันนี่เกิร์ลลงไปบนร่างกายตัวเอง
“ว้าว! เธอใส่แบบนี้แล้วดูเซ็กซี่จัง หน้าอกก็อิ่มสวยดีด้วย ซ่อนรูปเหมือนกันนะเนี่ย” ซาร่าเอื้อมมือไปจับหน้าอกของเฌอแตมเป็นเชิงหยอกเล่น
“อ๊ะ! ยะอย่า..เล่นอะไรของเธอ”
ฉันปัดมือของเธอที่กำลังบีบหน้าอกออกไปอย่างตกใจ ความรู้สึกแว็บแรกที่ผุดขึ้นมา..คือฉันรู้สึกไม่โอเค ถึงเป็นผู้หญิงด้วยกันฉันก็ไม่ชอบเล่นอะไรพิเรนทร์แบบนี้ ซาร่าหัวเราะออกมาแล้วก็ยักไหล่น้อยๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของฉัน แต่ใบหน้าทะเล้นของเธอก็ทำให้ฉันหลุดยิ้มขำออกมา
..แต่พอเธอแกล้งหยอกฉันเล่นแบบนี้มันก็ทำให้ฉันหายประหม่าไปได้บ้างเหมือนกัน ฉันหันไปมองดูหญิงสาวหลายคนที่ทยอยออกไปจากห้องแต่งตัวจนเกือบหมด พวกเธอดูไม่ตื่นเต้นตกใจและทำราวกับมันเป็นเรื่องปกติ และในเวลานี้ก็เหลือแค่ฉันกับซาร่าสองคนที่ยังยืนคุยกันอยู่ในห้อง
“ครั้งแรกที่มางานแบบนี้เหรอ?” ซาร่าชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ๆ มือเรียวยาวของเธอคล่องแขนของเฌอแตมไว้หลวมๆ
“อืม เธอมางานแบบนี้บ่อยเหรอไง” ฉันถามเธอกลับบ้าง สายตามองดูโถงทางเดินที่จุดหมายปลายทางคือด้านหลังของประตูสีดำบานใหญ่
“ก็หลายครั้งแล้ว งานแบบนี้เดือนหนึ่งจัดสองครั้งนะ เงินดีมาก ที่สำคัญอาจจะตกนักธุรกิจหล่อๆ รวยๆ ได้ด้วยนะ” เธอคลี่ยิ้มบางๆ ขณะที่นัยน์ตาคู่สวยเป็นประกายวิบวับ
“…”
ฉันไม่ได้ถามอะไรเธอต่อเพราะพวกเราเดินเข้ามาจนสุดโถงทางเดิน สายตามองดูชายหนุ่มร่างสูงสองคนในชุดสูทสีดำที่ยืนหน้านิ่งอยู่ด้านหน้าประตูห้อง พวกเขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ช่วยเปิดประตูห้องให้พวกฉันเดินเข้าไปด้านใน
ทันทีที่ประตูเปิดออกเสียงเพลงก็ดังกระทบเข้ากับโสตประสาททันที ฉันกวาดสายตามองห้องโถงกว้างๆ ที่เพดานยกสูงขึ้นไปและด้านบนเป็นเพดานกระจกแก้วใสที่มองเห็นท้องฟ้าสีดำสนิทด้านนอก ตรงกลางห้องมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ที่มีหญิงสาวในชุดบิกินี่และผู้ชายหลายคนกำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ดังออกมาเป็นระยะ สายตามองดูมุมเคาน์เตอร์บาร์ที่ตั้งกระจายอยู่ตามจุดต่างๆ ของงานและมุมค็อกเทลที่มีอาหารคาวหวานวางเรียงราวอยู่เต็มโต๊ะ
ในงานมีผู้ชายในชุดสูทจำนวนมากที่ยืนพูดคุยกัน ส่วนผู้หญิงที่เห็นก็มีแต่พนักงานสาวที่แต่งตัวน้อยชิ้นและพวกหญิงสาวหน้าตาสะสวยหลายคนที่ใส่ชุดบันนี่เกิร์ลเดินเฉิดฉายอยู่ในงาน ส่วนบนเวทีในเวลานี้ก็มีผู้หญิงสวยหุ่นสุดเซ็กซี่หลายนางกำลังเต้นด้วยลีลาท่าทางเย้ายวนใจด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้นที่แทบจะปิดเรือนร่างของพวกเธอไว้ไม่ได้
‘..กรี๊ดดดด..นี่มันงานร์ตี้บ้าอะไรกันเนี่ย..’
ฉันกรีดร้องในใจขณะเบิกตากว้างมองดูภาพเหล่านั้นอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง หัวใจดวงน้อยเต้นแรงราวกับมันจะหลุดออกมาจากอกข้างซ้ายยังไงยังงั้น ฉันเข้าใจในสิ่งที่ซาร่าบอกทันที ..งานปาร์ตี้มันก็แค่คำพูดที่สวยหรูที่จริงแล้วมันก็แค่งานที่จัดไว้สนองตัณหาและความต้องการของพวกผู้ชายเท่านั้น
“ไปตรงนู้นกันเถอะ เดี๋ยวฉันจะบอกให้ว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง”
ซาร่าดึงแขนของฉันไปที่มุมเครื่องดื่ม เธอหยิบถาดสีเงินขึ้นมายื่นส่งให้ฉันถือไว้และค่อยๆ หยิบเครื่องดื่มต่างๆ วางลงบนถาด
“แล้วฉันต้องทำยังไงต่อ”
“เดินถือเครื่องดื่มพวกนี้ไปเสิร์ฟให้พวกหนุ่มๆ ในงานไง แล้วที่สำคัญที่สุด เธอจะทำหน้าบึ้งอย่างนี้ไม่ได้ ยิ้มสิ.. ใช่ๆ ยิ้มอย่างนั้นแหละ ยิ้มหวานๆ ห้ามทำหน้าบึ้งหรือทำท่าทางเสียมารยาทใส่แขกในงานเด็ดขาด เพราะจะมีคนของออแกไนซ์เดินตรวจความเรียบร้อยภายในงาน ถ้าพวกเขามาเจอเธอทำหน้าบึ้งตึงแบบนี้เธออาจจะโดนหักเงินได้นะ”
“ล้อเล่นหรือเปล่า คนออกจะเยอะแยะ พวกเขาจะรู้ได้ไงว่าใครเป็นใครกัน”
“เธอเห็นผู้ชายกับผู้หญิงพวกนั้นไหม นั่นล่ะคนของออแกไนซ์ พวกเขาจะถ่ายรูปและเอาภาพถ่ายของเธอไปเช็คกับรูปถ่ายและรายชื่อของสาวๆ ที่มาในงาน”
ซาร่าชี้มือชี้ไม้ไปที่พนักงานชายหญิงบางคนที่สวมชุดยูนิฟอร์มสีดำให้ฉันดู พอเห็นแบบนั้นฉันก็พยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจในเรื่องที่เธอพูดทันที
“อืม..เข้าใจแล้ว”
“ดี งั้นก็เริ่มทำงานได้แล้ว”
“ฉันต้องทำอะไรอีกไหมนอกจากเสิร์ฟเครื่องดื่ม”
“ถ้ามีหนุ่มๆ มาชวนคุยเธอก็พูดคุยกับพวกเขาดีๆ ถ้าเขาอยากให้ทำอะไรก็ทำแต่ถ้ามันมากเกินไปเธอก็ปฏิเสธได้ แล้วที่สำคัญเธอต้องยิ้มและยิ้มเข้าไว้ เข้าใจไหม?”
- Writer
