เช้าวันเสาร์บ้านสิริพิพัฒน์มักจะครึกครื้นอยู่เสมอ แต่เช้านี้ยิ่งครึกครื้นเป็นพิเศษเพราะยัยหนูแฝดมีคุณลุงตัวทีให้เล่นด้วย แม้ว่าเช้านี้ป้าธาราจะแบกกระเป๋าออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้าก็ตาม
“คิกคิก บินไปเยย”
“บิน ๆ”
เสียงหัวเราะชอบใจของยัยหนูทำเอาคุณนายธารทิพย์และผู้กำกับทวีที่นั่งมองอยู่ต้องอมยิ้ม หากให้พูดละก็ พวกเขาก็คงจะพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า ไม่คิดไม่ฝันจริง ๆ ว่าจะได้เห็นเจ้าลูกชายมีวันนี้
วันที่เป็นม้าเป็นเครื่องบินให้ลูก ๆ (ที่ลูกยังไม่รู้ว่าเป็นพ่อ) ได้ขี่
ก็อย่างว่านั่นล่ะ ที่ผ่านมาธารณ์ธรรศห่างไกลคำว่ามีครอบครัวมาโดยตลอด จะไม่ให้พวกเขาคิดว่าไม่คิดไม่ฝันได้ยังไงกัน
“ยี่หวา ยาหยี พอแล้วนะลูก เล่นกันนานแล้วนะคะ” แม้เด็ก ๆ กำลังสนุกแต่ก็ใช่ว่าจะปล่อยให้เล่นโลดโผนอย่างนั้นได้นาน ณรชญาที่คล้ายจะหัวเน่าเพราะลูก ๆ เอาแต่สนใจคุณลุงตัวใหญ่ส่งเสียงห้ามปรามก่อนจะเรียกให้เด็ก ๆ วิ่งมาพั
