Chapter 32

1463 Words

MIA POV--- "I'm sorry! Wife, hindi ako kaagad nakalabas ng banyo. Hindi ko pa masyadong maigalaw ang balikat ko. Kamusta ka na, hindi na ba masama ang pakiramdam mo? Nakakain ka na ba?" sunod sunod na tanong sa akin ni Jonathan, ng maabutan nya ako sa labas ng ospital saka mahigpit akong niyakap. Nang makaalis si Jonathan sa bahay, nakapag isip-isip ako. Nasobrahan yata ako sa pag ka OA. Umabot pa sa punto na sinabihan ko syang huwag muna ituloy ang kasal. Nasabi nya naman ang dahilan at kung ano ang totoong nangyari. Gusto ko sanang bawiin ngunit nagmamadali naman, palagay ko napaka importante ang kanyang lakad, kaya babawi nalang ako mamaya pagdating nya. Napangiti ako sa bulaklak na binigay nya sa akin. Kahit anong gawin ko sa kanya inaalagaan nya pa rin ako. Bumangon ako kagabi para

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD