โหยหิวรัก

โหยหิวรัก ตอนที่ 6

แบบนี้ใช่ไหมที่เขาอยากให้เธอลองคบกับเขาดูก่อนสักระยะ เธออาจจะได้เห็นนิสัยอย่างอื่นที่ไม่เคยเห็นของเขาก็เป็นได้

ทำงานจนลืมเวลารู้ตัวอีกทีก็โดนหอมแก้ม เธอโดนเขาโอบกอดเอาไว้ทั้งตัวมาจากทางเบื้องหลัง

“พี่กริช เอ่อ... เที่ยงแล้วนี่คะ” เธอเหลือบมองนาฬิกาที่ผนังห้อง ท่าที    ขัดเขินเมื่อต้องอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง เธอไม่ชินเอาเสียเลยเมื่อเวลานี้กริชดูถึงเนื้อถึงตัวเมื่อมีโอกาส

“ครับ พี่หิวแล้วละ”

“เราจะไปกินอาหารกันที่ไหนคะ หรือกินที่นี่”

“กินกันที่นี่ได้ไหม บอกว่าตามใจพี่ไงว่าพี่อยากกินอะไร”

“พี่กริชอยากกินอะไรคะ ว้าย!” เธออุทานเมื่อโดนเขาอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขน พาไปนั่งที่เก้าอี้ตัวยาว เธอโดนรวบเอวคอดเอาไว้ให้นั่งอยู่บนตัก

“พี่อยากกินข้าวนี่แหละ” เขากระซิบอยู่ริมหู พอได้เธอแล้วก็อยากได้อีก เขาอดใจไม่ไหว ครึ่งวันที่ผ่านมาแทบไม่มีสมาธิทำงานเลย ได้แต่เดินวนเวียนไปใกล้ๆ เธอ ดูเธอทำงาน ดูแก้ม ดูคาง เข้าไปเฉียดๆ ให้ได้ดมกลิ่นสักนิดก็ยังดี เขาโหยหิวเธอเสียเหลือเกิน

“ก็พี่กริชบอกว่ากลัวข้าวท้อง แล้วจะทำกันอีกเหรอคะ” เอ่ยถามแล้วอดจะหน้าแดงเสียไม่ได้

“ตัดสินใจจะคบกับพี่แล้วไม่ใช่เหรอครับ” เขาเอ่ยถาม น้ำเสียงแหบพร่านัก ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดอยู่ข้างแก้มทำให้เธอรู้สึกปั่นป่วนไปหมด

“ค่ะ คบกันแล้ว ต้องทำแบบนี้ด้วยเหรอคะ” เอ่ยถามแล้วหน้าแดง แต่ถามว่าเธออยากหนีลงจากตักของเขาไหม ไม่เลย เธออยากนั่งบดเบียดอยู่ในอ้อมแขนเขาอยู่แบบนี้ มันน่าอายนักที่เธอใจง่ายกับเขาเสียเอง

“ต้องทำสิครับ จะได้รู้ว่าเข้ากันดีหรือเปล่า” เขาไล้แก้มสาวไปมา ใบข้าวหัวใจเต้นโครมคราม เธอหลับตาปี๋เมื่อเขาแตะริมฝีปากร้อนรุ่มเข้ามาหา

“หลับตาแบบนี้แสดงว่าสมยอมใช่ไหม” เขาเอ่ยถามเสียงแหบพร่า เลื่อนมือไปไล้สะโพกผายของเธอเบาๆ

“ไม่ได้สมยอมค่ะ” เธอลืมตาแล้วเอ่ยตอบ ก่อนจะตาโตเมื่อเขาบดจูบลงมาหาเต็มรัก

“สมยอมพี่เถอะครับ เพราะตอนนี้ในเวลานี้พี่ต้องการข้าวมากๆ เลยรู้ไหม” เขาลูบสะโพกกลมกลึงของเธอ พูดกับเธอด้วยน้ำเสียงออดอ้อน เธอไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ แต่ร้องครางแทนเมื่อเขาล้วงมือเข้าไปในเสื้อเชิ้ตของเธอ เพื่อสัมผัสกับปทุมถันอวบอิ่ม

จะมีใครเชื่อไหมว่าตอนแรกเธอไม่ได้อยากยินยอมพร้อมใจไปกับเขาเลยจริงๆ แต่พอโดนเขาล่อลวง อุ้มเข้าไปในห้องพักด้านใน โดนเขาปลดเสื้อผ้าออกจากกาย เธอก็สมยอมเขาเสียอย่างนั้น

“อ๊า... พี่กริช” เธอครางเมื่อเขาขยับเข้ามาดูดหน้าอกอวบอิ่มของเธอ ริมฝีปากร้อนรุ่มขบเม้มไปตามเนื้อตัวหอมกรุ่น เวลานี้มันไม่ควรจะเป็นเวลาที่เธอโดนจับกินตับ มันควรเป็นเวลาที่เธอกับเขาควรจะรับประทานอาหารร่วมกันเสียมากกว่า

นิ้วของเขากำลังเกลี่ยไปตามกลีบบุปผาหอมกรุ่น เขาสอดแทรกมันเข้ามา แล้วขยับเข้าออกจนหยาดเยิ้ม เธอกัดปากร้องครางเสียงสั่นๆ สมองอื้ออึงไปหมด

“พี่กริช”

“ครับ”

“ทำแบบนี้จะดีเหรอคะ” เธอถามเขาทั้งๆ ที่ตอนนี้ยิ่งกว่าสมยอม เรือนร่างเปลือยเปล่าไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยสักชิ้นเดียว

“แล้วข้าวคิดว่าดีไหมครับ” เขาขยับขึ้นคร่อมทับอยู่เหนือร่างเธอ นั่นสิ... มันดีไหมล่ะ เธอก็ไม่กล้าตอบเขา แต่จิตใจช่างเอนเอียงไปหาเขาเสียเหลือเกิน

“อื้อ...” เธอกัดปากเมื่อเขาแทรกนิ้วเข้าหาลึกๆ ขยับรุกเร้าไม่หยุดหย่อน เธอหลับตา เผยอริมฝีปากร้องครางไม่ขาดปากตามการโยกนิ้วของเขา

“พี่ว่าข้าวชอบนะครับ” เขากระซิบอยู่ตรงริมหู มองนิ้วแกร่งที่ขับเคลื่อนเข้าไปในเรือนร่างของหล่อนไม่วาง เธอส่ายสะโพกรับด้วยความรัญจวน จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น เนื้อกายของเธอกำลังสั่นระริกตอบรับเขาอย่างยินดีปรีดา

“อืม...” เธอครางไม่เป็นส่ำ ปรือตามองเขาด้วยดวงตาฉ่ำเยิ้ม กริชแนบปากเข้าหา คลึงเคล้าไม่ยอมห่างเพื่อต้องการเล้าโลมให้เธอพรั่งพร้อมอย่างที่สุด

“พี่กริช อ๊าย...” เธอเกร็งกระตุกตัวสั่นระริกด้วยความรัญจวนยามที่เขาซอยนิ้วเข้าหาระรัวขึ้นจนเธอถึงจุดหมายอย่างรุนแรง สะโพกที่หยัดขึ้นมารับทิ้งลงบนที่นอนอย่างอ่อนแรง หยาดน้ำหวานไหลซึมไปตามเรียวขาเนียน เขาจับเธอแยกขาออกจากกัน แล้วตวัดลิ้นลามเลียความหอมหวานนั้นจนหมดสิ้น

ใบข้าวร้องครางเสียงกระเส่า แก้มแดงปลั่งยามที่ปากของเขาไล้เลียไปตามผิวผุดผ่องของเธอ

“พี่กริช...” เธอเรียกเขาเสียงสั่นๆ เขาขยับเข้ามาหา แทรกกายเข้ามาตรงหว่างขา

“พี่หิวข้าวมากเลย” ในตอนนี้เขาหิวข้าวจริงๆ หิวจนคอแห้งผากไปหมด แล้ว มือหนาจัดการรูดรัดแก่นกายชายที่กำลังตื่นตัวเต็มที่สอดเสียบเข้าไปในร่องสวาทอย่างเนิบนาบไม่เร่งรีบ

“อื้อ...” ใบข้าวครางรับเสียงสั่นระริก เนื้อตัวสั่นเทา สะโพกงอนงามหยัดขึ้นรับตามแรงมือของเขา ความแข็งแกร่งกดเข้าหาเรื่อยๆ อย่างไม่รีบร้อนฝากฝังแนบชิดมิดเม้น

ผนังอ่อนนุ่มตอดรัดความเป็นชายเอาไว้ทุกทิศทาง โอบอุ้มความ แข็งกร้าวเอาไว้อย่างยินดีปรีดาในจังหวะที่กดกายแทรกลึกเข้าหากัน ความอบอุ่นอ่อนนุ่มและความวาบหวามจู่โจมเข้ามาหาเขาอย่างรุนแรง ทำเอากริชต้องครางเสียงแหบห้าวออกมาอย่างสุดกลั้น

เธอครางเสียงสั่นระริกตามเขาไปด้วย เผลอตวัดเรียวขารัดสะโพกสอบของเขาเอาไว้อย่างแนบแน่น เขาแช่กายนิ่ง โน้มกายลงมาหาสบตาเธออย่างลึกซึ้ง

“เราเข้ากันได้ดีมากเลยนะครับ” เขาลูบไล้สะโพกเนียนละเอียดของเธอ แล้วเริ่มขยับจังหวะกระแทกกระทั้นเข้าหาไม่หยุดหย่อน

“อื้อ...” เธอหลับตาคราง เผยอปากร้องไม่ขาดปากยามที่ร่างกายฝากฝังเข้าหากันไม่ยอมหยุด

“คืนนี้มานอนห้องพี่นะครับ” เขากระซิบบอกเสียงแหบพร่า

“ไม่เอาหรอกค่ะ” เธอตอบเสียงหอบๆ ผงกศีรษะขึ้นมองตามที่เขาชี้ชวนก็เห็นว่าร่างกายท่อนกลางกำลังพัวพันกันอย่างล้ำลึก เธอเห็นท่อนชายของเขาสาวเข้าสาวออกในร่องเสียวแล้วต้องกัดปากเบือนหน้าหนีด้วยความอาย ความวาบหวามถาโถมเข้ามาเต็มๆ ทำเอาเธอต้องหลุดเสียงครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา

“งั้นพี่ไปนอนห้องของข้าวก็ได้” เขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เธอไม่ไปหาเขาที่ห้อง เขาก็ไปหาเธอที่ห้องเองก็ได้ คนหน้าด้านยิ้มแฉ่งตีเนียนอยากนอนกอดคนตัวหอม

“ในฐานะแฟนเหรอคะ”

“ครับ” เขาตอบรับหน้าตาเฉย ใจเธอนี่สิยินยอมให้เขาอีกแล้ว ร่างกายแข็งแรงบดเบียดเข้ามาทำเอาเธอเสียวซ่านจนสะท้านไปหมด

กลับไปเย็นนั้นหลังจากรับประทานอาหารเสร็จสิ้น เขาก็มาเคาะประตูห้องนอนของเธอตามสัญญา เธอเดินไปเปิดประตูให้เขาอย่างยินยอมพร้อมใจ ใบข้าวอยากต่อว่าต่อขานตัวเอง แต่ไม่ทันเสียแล้ว เขาจับเธออุ้มไปกดลงกับเตียงนอนกว้าง ไม่ปล่อยให้เธอได้ทันตั้งตัว

“พี่กริช” เธอดันอกกว้างของเขาเอาไว้ ลึกๆ แล้วเธอก็กำลังรอคอยเขาอยู่เหมือนกันเพราะเขาสัญญาว่าจะมาหา

“ต่อจากนี้ไปขอมานอนด้วยทุกคืนนะครับ” เขาขอกันแบบนี้เลยเหรอ เธอก็ดันพยักหน้าให้เขาด้วยสิ ใจรักเขาเลยยอมเขาไปอย่างง่ายดาย ใบข้าวต่อว่าตัวเองอยู่ในใจอย่างลุ้นระทึก ตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

“พี่ขอกินนมก่อนนอนหน่อยสิ ไหนเปิดนมให้ดูดหน่อย” เขาแกล้งแหย่ ถลกชุดนอนตัวบางของเธอขึ้นไปเหนืออก ใบข้าวไม่อยากจะยอมรับว่าเธอลงทุนหาชุดนอนบางๆ วาบหวิวมาใส่ยั่วเขาในคืนนี้