Ms. Cold heart: professor lover

Chapter 2-

Lumipas ang mahabang oras.  Tumingin sa wrist watch ko, past nine na ng gabi.  Kaya pala masakit na ang batok ko sa kakatitig sa laptop.  Hinawakan ko ang batok at iner-exercise ang leeg.  Tumayo ako at inayos ang mga gamit sa ibabaw ng table.  Isa isang pinapasok sa bag.

Ng biglang nag ring cellphone kong, na nasa ibabaw lang ng lamesa.  Nakita kong si mama ang nag naka register na tumatawag. I sliding it and click the call register and answer it.

Palabas na sana ng pinto ng opisina “Ma!” iyon lang ang nabanggit ko sa pala armalite na bunganga ni mama. 

“Shy Samantha!!  kailan ka ba mag aasawa.” Sigaw niya sa telepono. Para akong na bingi sa sinabi niya, kaya agad kong inilalo sa tenga ang cellphone.  Sa isip ko ito naman si Mama.

Napahinto ako sa Pintuan  “Ano ba yan ma!  iyan talaga ang ibubungad nyo sakin.” Asik ko sa kanya sabay ikot ng mata.

“Aba! hindi ka bumabata, para hindi makapag isip mag asawa.” Sermon ni mama.  “I'm going to Manila next week.  Kailangan may ma-ipakilala ka na Sakin ng nobya mo Samantha.”  Pa galit na turan ni mama.

I shocked to hear that her saying  “At saan nyo naman ako, paku-kuhain ng nobyo sa loob ng isang linggo!”  Apila ko at nanlaki ang mata sa mga sinabi ni mama. “Ay naku! Problema mo na yan.” Asik pa niya. 

I calm down my self to argue my mother, “Hayaan nyo.  Pag iisipan ko ma.” Tugon ko sa kanya para hindi na humaba ang usapan namin.

“Anong pag iisipan! Gawin mo, Shy Samantha.  At kung hindi!  ako mismo ang hahanap ng mapapangasawa mo.” Pananakot niya sakin.

Napa lakas ang boses  ko, “Ma! Hindi uso dito sa pilipinas ang pakikipag blind date, ng magulang sa anak.” katwiran ko pa na natatawa na lang sa sarili.  Sa pag iisip ng nanay ko.  “Puwes pa u-usuhin ko.” Banta niya ulit sakin.

I smirked, “Ano ba yan ma! saka na natin pag usapan yan.” Ireta kong sabi sa kanya.  “Sige na! papa uwi palang ako ng apartment ko bye…”  Sabay patay ng cellphone.  At pinag patuloy ang pag labas ng office, na naudlot kanina.

Nai-iling na lang ako kapag na pag-uusap ang pag aasawa.  Buti pa si papa hindi nakikialam sa mga desisyon ko.  Mabait si papa tahimik.  Hindi ka niya pinakikialaman basta alam niyang tama ang ginagawa mo. Hindi tulad ni mama maingay.

Sa isip ko bakit pa kailangan mag asawa, eh nabubuhay naman ako ng walang lalake.  At saka sakit lang sa puso mga lalake na yan.  Mga savage sa buhay.  Yun ang tumatak sa isipan ko.  Ang traydor na puso ang dahilan kung bakit, maraming na bubuang sa mundo.  Lagi kong sinisisi ang hinayupak na pusong ito.

Pag labas ng office, naabutan ko pa si Alelyn sa table niya. “O, andyan ka pala?” Takang tanong ko sa kanya.  At Huminto pa sa tapat ng table niya.

“Tinatapos ko lang itong mga payroll ang empleyado natin.  Para bukas pipirmahan mo na lang.” Sabi niya. Na hindi tumitingin sakin. Masipag si alelyn. Yun ang magustuhan ko sa kanya.  Hindi na kailangan utusan may kusang palo ika nga.

Ngumiti ako, “Antayin na kita? sabay na tayong umuwi.” Alok ko sa kanya. Habang pinapanood ang ginagawa sa computer.  

“Wag na mam Shy, sandali na lang naman ito.” Pagtanggi niya. Na busy pa rin sa pag type sa keyboard.  “Hindi ka ba susundo ni Boy next door.  Ng may kasabay ka naman umuwi.” Sabay Hagigik ng tawa ni Ali.  Kahit busy nakukuha pa din mag biro.

“Ewan ko sayo, nag uumpisa ka naman. Dyan kana nga.” Paalam ko sa kanya. Na natatawa na din.

==============

Pababa na ako ng building papuntang parking area habang naglalakad kung saan naka park ang sasakyan ko na.  Mataan kong may nag picture sakin.  Huminto ako at pinaki ramdaman ko kung may lalapit.  Pero naka ilang minuto na wala naman lumalapit kayak ipagpatuloy ko ang paglalakad.

Nagpalinga linga ako sa paligid.  Walang tao kundi ako lang.  Sa kaba ko nag madaling lumakad buti nalang at malapit na ako sa sasakyan ko.

Nagmamadaling binuksan ang pinto ng kotse at pumasok agad sa loob sabay sarado  at lock ng kotse.  Nagulat pa ako ng biglang nag ring ang cellphone ko sa bag.  Kinuha ko ito at sinagot.

“H-hello!” Kabadong sinagot ang tawag “hello! Sam…  Are you okay? Why is your voice so Nervous! What happened? asked Rose Nag alalang Rose sakin alam niyang pakiramdam kong may nag mamasid sakin nakwento ko na kasi sakanya last time na ang pakiramdam ko may sumusunod sa akin.

Inayos ko ang boses ko para hindi siya mag lala pa “N-nothing happen! bakit ka nga pala napatawag?” pag iiba ko ng usapan.

“Si Diana nag walwal naman sa Bar.   Lasing na lasing nakuha pag tumawag sakin para sunduin daw siya.” Badtrip na badtrip na Rose.  “Antrayin ka namin sa Zignal Bar okay!” sabi niya ulit.

“Okay! I'm on my way.” i asked while driving  Pag dating sa bar hindi ko na nakuha pag bumaba ng sasakyan nakita ko nalang si Rose at Anna sa labas Buhat buhat na si Diana Tinapat ko nalang sa kanila ng sasakyan ko para paipasok si Dian sa kotse.

Binababa ng bintana ng sasakyan at sumilip sa labas “Sunod na lang kayo sa akin.” sabi ko sa kanila sabay paandar na ng sasakyan. 

Sa wakas nakarating din namin ang apartment ni Diana.  Sabay sabay kami huminto ng sasakyan.  Bumababa si Anna para matulungan akong  Buhatin  ulit si Diana papasok sana sa bahay niya.  Kaso yung susi ng bahay hindi namin alam kung nasaan.

“Rose! check mo nga sa bag ni Diana ang susi ng bahay niya.” Utos ko kay Rose, binuksan niya ang bag ni Diana at kinalkala iyon.

“Wait!  hindi ko makita.” Inis niyang turan.  Sa kamamadali winagwag niya ang bag ni Diana at ibinuhos sa cemento.  Sa tapat ng pinto.  Buti nalang may ilaw dun.

“Ay wait.” sahi ni Anna, Kinuha ni Anna ng daliri ni Diana at tina-pat sa finger lock ng pinto.  Naalala ni Anna na fingerprint lang pala ang gamit ni Diana sapag nag bubukas ito ng pinto ng bahay niya.   Sabay kaming na panganga ni Rose sa ginawa ni Anna.

“Lang-ya!  pinahirapan mo pa ako.  Yung darili lang pala ni Diana ang susi.” Ani ni Rose kay Anna, habang isa isang pinupulot ni Rose ang gamit ni Diana na ibinuhos niya sa emento.  Sa isip isip ko reklamador talaga itong si Rose at na ngingiti nalang ako.

“Sorry naman nakalimutan lang.”  Sabi ni Anna, napa ngiti lang sa mga nangyari.

Binuksan na ni Rose ang pintuan sabay pasok sa loob, sumunod kami ni Anna habang buhat buhat si Diana dumiretso kami sa kuwarto nito. Binagsak namin si Diana sa kama. 

Napa sama pa kami ni Anna sapag kakabagsak sa kama.  Sabay kaming Tumayo  ni Anna.  Kinu-mutan ko pa si Diana.  Na ka cross arms naman ni anna habang inaatay kong matpos kumutan si Diana. At lumabas na sa kwarto.

“Sakit ng balikat ko.” reklamo ni Anna.  iniikot pa ang balikat sa pag kaka ngalay niya.   Habang naglalakad kami papunta sa sala, nakita namin si Rose na may hawak na tatlong beer in can galing sa ref ni Diana.

Open naman kaming mag kalkal ng gamit sa bahay ng bawat isa.  Hindi nga lang kay Anna.   Naiilang kasi kami sa husband niya at may mga katulong siya sa bahay nila.

“Ang lakas mong uminom ng alak Rose.”  Puna ko kay Rose. na nakaupo na sa sofa.  Pabagsak kaming umupo ni Anna sofa.  Balak namin tumambay muna sa bahay ni Diana para alalayan na din siya kung sakaling magising.

“May problema ka rin ba sa love life ha?” Tanong ni Anna na nakatitig kay Rose. Habang binibuksan ni Rose ang beer.

“Wala, masakit lang ang ulo ko.  Gusto ko lang din sindutin ng alak, nabitin ako kanina eh.” Seryosong turan niya.  sabay lagok ng beer.

“Sigurado ka?” Tanong ko sa kanya, tumango lang siya at  inabot pa niya sakin yung isa at kay Anna din yung isa pa beer in can.

“Alam niyo ang pagmamahal parang buhok lang yan.  pina haba mo at inalagaan tapos.  Sa isang iglap kailangan mong putulin.  Dahil hinihingi ng panahon.”  Madramang turan ni Anna. Uminom na din ng beer na hawa niya.

“Wow! san mo naman nakuhang mga katagang yan.  ha.” Pang aasar ni Rose. tinuro pa si Anna ng gitnang daliri na may hawak na beer.

“Wala lang. kayo ba? Tanong samin ulit ni Anna,  “Wag yung sabihin hanggang ngayon hindi pa kayo na iinlove?.  Ulit..” Tanong ulit ni Anna. bumaling pa ang tingin sa akin nung huli niyang binigkas.

Nagkatinginan kami ni Rose.  At napa inom ng beer. Hindi kami makasagot ang mga tanong niya.  Kahit ako hindi ko maipaliwanag kung paano ko ba,  sasabihin sa kanila ang nangyari ng nakaraan. 

Natahimik kaming tatlo at sabay inom ng beer.  Maya maya lang nagkayayaan na rin kami umuwi.  Sinabay ni Anna si Rose sa sasakyan niya, magkalapit lang naman sila ng tinitirhan. ako naman ay Diretso uwi sa bahay.