ตอนที่ 15 ผมไม่มีวันทำร้ายหนูหอม
ทางด้านรามสรู
ห้องทำงานของรามสรู
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"ตารามแม่เข้าไปนะ!"
แกรก!
ปัง!
ณดาไม่รอคำอนุญาตจากคนในห้อง เธอเปิดประตูเข้าไปทันทีอย่างแรง ทำท่าทำทางเสมือนโกรธใครมา
"ตาราม! ลูกทำอะไรหนูน้ำหอมรึเปล่า ทำไมน้องรีบกลับบ้านไปแบบนั้น แม่เห็นตาน้องแดงๆด้วย เหมือนคนพึ่งผ่านการร้องไห้มา" เธอพูดขึ้นเสียงดังเพื่อให้ลูกชายเห็นว่าเธอโกธรจริงๆ ที่คิดว่าเขาอาจจะทำอะไรเด็กสาว
"....." รามสูรเงียบ สายตาคู่คมมองไปที่แม่ของตัวเองนิ่งๆ แขนแกร่งทั้งสองข้างวางอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ทำงานตัวหรูที่เขานั่งอยู่ นิ้วเรียวใหญ่กระดิกอย่างคนใช้ความคิด
"ตาราม! ลูกทำน้องจริงๆเหรอ! ทำอะไรน้อง! บอกแม่มาเดี๋ยวนี้นะ!" จากตอนแรกที่ไม่แน่ใจว่าลูกชายจะทำอะไรเด็กสาว แต่พอเห็นลูกชายไม่ตอบและไม่ปฏิเสธก็ทำให้เธอแน่ใจว่าลูกชายได้ทำอะไรเด็กสาวจริงๆ
"....." รามสูรก็ยังคงเงียบเหมือนเดิม
"ตาร
