16.30 น.
เวลาผ่านไป วิวได้ขอตัวกลับไปทำธุระให้ที่บ้านก่อน จึงทำให้ฟินอยู่คนเดียวจนเธอเผลอหลับไป และตื่นขึ้นมาจวบจนเย็น
ก๊อก ก๊อก..
แกร็ก..เสียงเปิดประตูดังขึ้น ทำไมให้ฟินกันไปดูก็พบว่าเป็นหมอโชนกับพยาบาลแอ๊บแบ๊วคนเดิม
“หมอ..” ฟินเรียกบุคคลที่เดินเข้ามาใหม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง
“เป็นยังไงบ้างครับ ยังเจ็บแผลอยู่ไหม?” โชนเอ่ยขึ้น มือหนายกขึ้นจับที่ผ้าพันแผลบริเวณศีรษะของฟินเบาๆ อย่างอ่อนโยน
การกระทำของเขานั้นทำให้อิงดาวพยาบาลสาวที่ตามติดมาด้วยมีสีหน้าไม่ค่อยพอใจเสียเท่าไหร่ เพราะครั้งนี้ดูหมอหนุ่มจะสนใจคนไข้คนนี้เป็นพิเศษ จนเธอรู้สึกได้
“เจ็บ เจ็บมากเลย..” ฟินพูดออกไปอย่างออดอ้อน จนชายหนุ่มโน้มตัวลงมาเพื่อที่จะดูแผลอย่างใกล้ๆ สายตาฟินเหลือบมองขึ้นไปหาพยาบาลสาวที่อยู่ด้านหลังของของเขา เธอจะแสยะยิ้มใส่อย่างเบาๆ
ทำให้อิงดาวถึงกับอ้าปากค้างต่อการกระทำที่เย้ยยันของเธอ
“อืม..ยังไงผมจะเพิ่มยาแก้ปวดให้นะ ถ้าคุณฟินมีอะไรแจ้งพยาบาลทันทีเลยนะครับ เพราะผมจะลงมาดูคุณเอง”
“หมออยู่ตลอดเวลาเลยเหรอ..” ฟินเอ่ยถามออกไปอย่างสงสัย
“ครับ” โชนตอบกลับ แต่แววตาของเขาทำให้ฟินถึงกับอมยิ้ม เพราะมันเหมือนกำลังสื่อถึงอะไรบางอย่าง
“เดี๋ยวอิงดาวมาดูให้เองก็ได้ค่ะ หมอควรพักผ่อนบ้างนะคะ” อยู่ๆ อิงดาวก็แทรกขึ้น เธอยอมเสียมารยาท เพราะทั้งวันนี้ชายหนุ่มตรวจคนไข้ทั้งวันแทบไม่ได้พักเลย
“ไม่..” โชนกำลังเอ่ยขึ้นแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะหญิงสาวบนเตียงแทรกขึ้นก่อน
“ขอบคุณ คุณ..เอ่อ ชื่ออะไรนะคะ ขอโทษนะคะฉันจำชื่อคุณไม่ได้” ฟินแสร้งทำเป็นครุ่นคิดก่อนจะทำหน้าตารู้สึกผิด “..ฉันจะสบายใจกว่าถ้าได้หมอโชนมาตรวจและเอาใจใส่ เพราะฉันเชื่อใจหมอมากกว่า หวังว่าคุณพยาบาลจะเข้าใจฉันนะคะ”
“อึก..” อิงดาวได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ ในใจอยากจะสวนกลับแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะโชนยังยืนอยู่อีกอย่างเธอก็มีจรรยาบรรณพอที่รู้ว่านี่คือในเวลาทำงาน ก่อนจะจับใจเอ่ยออกไปด้วยรอยยิ้ม “..ค่ะ ดิฉันเข้าใจคุณพีรดาค่ะ”
“เอาเป็นว่าถ้าคุณฟินปวดแผลหรือไม่สบายใจอะไร ก็ให้พยาบาลแจ้งผมมาได้เลยนะครับ” โชนผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ทั้งๆ ที่เมื่อครู่แทบจะเปิดศึกตีกันให้แหลกอยู่แล้ว เขาก็ยังมองว่ามันเป็นการสนทนาระหว่างพยาบาลกับคนไข้เพียงเท่านั้น และเขาก็ชอบในความกล้าของหญิงสาวบนเตียงที่เอ่ยบอกตามความรู้สึกของตนเองออกมา บางทีเขาอาจจะชอบผู้หญิงแรงๆ ไปแล้วก็ได้
มันบ้ามากจริงๆ ..