บ่ายโมงกว่าสองหนุ่มมาถึงหน้าห้องพักฟื้นของพี่ชายพร้อมกัน กองทัพยกยิ้มมุมปากทักทายพี่ชายคนรองเล็กน้อยพร้อมกับเปิดผลักประตูเข้าไปก่อน และตามมาด้วยกองบินที่เดินตามมา เมื่อเข้ามาในห้องก็เห็นพี่ชายกำลังลุกขึ้นจะเข้าห้องน้ำ แล้วทั้งสองก็รีบวิ่งไปช่วยประคองพี่ชายคนโตด้วยคิดว่าอาการหนัก แต่พอจับแขนของพี่ชายก็สะบัดมือของพวกเขาออก
“ไม่ต้องมาจับกู กูไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่หัวแตกเว้ย!” กองพลบอกน้องชายทั้งสอง
“เอ้า! ป้าบู่บอกมึงสาหัสปางตาย” กองบินเอ่ย
“แล้วกูตายไหมล่ะ กูแค่หัวแตกเว้ย!” เขาตอบสวนกลับน้องชายคนรองทันที
หึหึ
“ไอ้เราก็อุตส่าห์ขับรถมาหา แม่งไม่ตายว่ะ!” กองทัพขำในลำคอพร้อมเอ่ยบ้าง
“เออ! ไม่ตายง่ายหรอก แล้วทำไมมาพร้อมกันได้” กองพลถามทั้งสอง
“มาเจอกันหน้าห้อง” กองบินเอ่ย
“เออ! นั่งอยู่เนี่ยแหละ เยี่ยวกูจะแตกแล้ว” พูดจบกองพลก็รีบสาวเท้ายาวๆ ไปยังห้องน้ำไปฉี่ทันที โดยไม่คิดจะปิดประตูห้องน้ำ
