เป็นยามนั้นที่นางตกอยู่ในภวังค์แสนพิศวง ดวงตาดอกท้อเบิกค้าง ใบหน้าหวานจัดผะผ่าวร้อน และลำคอแห้งผากราวกับยามนี้อยู่กลางทะเลทราย ภาพต่อมาที่ประจักษ์ต่อสายตาโม่เยี่ยเยี่ยคือเป้ากางเกงชายหนุ่มพองขยายขึ้น หัวใจสาวน้อยไหวระส่ำ ตัวเดียวอันเดียวของเจียงอี้หลงกำลังผงกหัวเย้าหยอกนาง! ฮึ แล้วมันผู้ใดบอกว่าจางอี้หลง ไร้สมรรถภาพทางเพศ เพราะถูกวางยาพิษตั้งแต่เป็นหนุ่มน้อย เรื่องเหล่านั้นมันคงเป็นเพียงแค่นิทานหลอกเด็กสินะ เป็นตอนนั้นที่จางอี้หลงไม่คาดคิดว่าเขาจะหลงกลผู้ใดได้ เขาแสร้งเมา และกินยาป้องกันฤทธิ์สุราเอาไว้ แต่พอเข้ามาในห้องหอที่ประดับด้วยสีเขียวจนทำให้ตาลายนี้ จู่ๆ แก่นกายเขาค่อยๆ ผงาดแข็งขัน พลอยให้คนตัวโตที่แสร้งนอนหลับใหล ต้องขยับตัวไปมา มือใหญ่แตะไปตรงขาที่สามคราหนึ่ง ก่อนที่เขาจะสะดุ้งเฮือก รู้สึกตัวอีกที เขาก็ถูกดึงตัวขึ้นจากเตียง แล้วฝ่ามือเรียวๆ ของโม่เยี่ยเยี่ยก็ตบลงบนแก้ม ของเ