เป็นภรรยาทรราชมิใช่เรื่องง่าย

3.ประทับใจ

ความรักในมุมมองของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป สำหรับบางคน อาจจะมองความรักเป็นดั่งแสงของดวงตะวันที่ให้ความรู้สึกสดชื่นและเจิดจ้า แต่ทว่าสำหรับเฮเลน่า โมเรย์

ความรักของเธอมันคือการตอบแทนบุญคุณและบูชา เทิดทูนองค์รัชทายาทเออร์วิน เขาคือคนที่ควรจะรักโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ เพราะว่านอกจากความรักแล้วสิ่งที่เขามอบให้เธอและท่านพ่อ มันคือโอกาสมากมายที่เธอเองก็ไม่เคยนึกถึงมาก่อนเช่นกัน

โมเรย์คือตระกูลที่ใกล้เคียงคำว่าล่มสลายเป็นอย่างมาก เพราะว่าท่านพ่อคือบุตรชายที่เกิดจากภรรยานอกสมรสของท่านปู่ ในชนชั้นสูงนั้นถือว่าเรื่องนี้คือเรื่องที่เสื่อมเสียเกียรติเป็นอย่างมาก สิ่งที่ชนชั้นสูงคนอื่นทำในวันที่ท่านพ่อขึ้นเป็นผู้นำตระกูลนั่นก็คือ การยกเลิกสัญญาทางการค้าที่มีมาอย่างยาวนาน แน่นอนว่าตระกูลที่ยิ่งใหญ่ของเรามันตกต่ำลงเพียงชั่วข้ามคืน เพราะชาติกำเนิดของท่านพ่อ

ในวันที่ทุกอย่างกำลังจะพังทลายลงมา เออร์วินก็ปรากฏตัวพร้อมกับยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือโมเรย์ เธอเห็นมาโดยตลอดถึงความช่วยเหลือลับๆที่หมุนวนรอบตัวของเธอ เพียงแต่เฮเลน่าไม่แน่ใจว่ามันคือความช่วยเหลือของใครกันแน่ แต่ทว่าเมื่อสองตาเธอได้มองเห็นองค์รัชทายาทเออร์วิน แน่นอนว่าเธอหลงรักความมีเมตตาและความใจดีของเขา

ในเมื่อเธอนั้นมิได้มีสิ่งใดที่จะสามารถตอบแทนความดีของเออร์วิน เธอก็จะใช้ความรักและจิตวิญญาณอันแรงกล้าในการตอบแทนเขา

ความรัก ความภักดี และชีวิตของเธอนั้นเป็นของท่านเออร์วินไปจนหมด ทั้งร่างกาย หัวใจรวมไปถึงชีวิตนี้เธอตั้งมั่นว่าจะเป็นของเขา

นั่นคือประโยคจากนิยายที่ไม่ว่าอ่านกี่ครั้ง ลีอาก็ประทับใจในมุมมองความรักของเฮเลน่ามากทีเดียว สตรีผู้นี้ทั้งจิตใจดีและเฉลียวฉลาด นางเหมาะสมแล้วกับความรักดีๆขององค์รัชทายาทเออร์วิน ส่วนดยุคโนอาห์...

ก็แค่ตัดใจ

ลีอายกมือขึ้นมานวดขมับตัวเองเบาๆ ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่ในรถม้า เพื่อเดินทางไปยังพระราชวังเพื่อเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ

ตามเนื้อเรื่องพระองค์คือผู้ที่รักเลียมมาก รักมากกว่าที่รักองค์รัชทายาทเออร์วินเสียอีก จนมีข่าวลือว่าเลียมอาจจะเป็นบุตรชายนอกสมรสขององค์จักรพรรดิกับดัชเชสโนอาห์ผู้ล่วงลับ

เรื่องนี้เธอเองก็ไม่รู้ว่าความเป็นมาที่แท้จริงมันเป็นเช่นไร เพราะว่ามันคือเรื่องราวในอดีตที่น่าปวดหัวไม่น้อยและมันไม่มีเรื่องราวของเลียมเขียนเอาไว้ในนิยายด้วย ตอนนี้สิ่งที่ควรสนใจคือเจตนาขององค์จักรพรรดิต่างหาก ว่าพระองค์ต้องการให้เธอทำอะไรกันแน่

เธอเป็นเพียงลูกสาวของบารอนผู้ต่ำต้อย เดิมทีก็ไม่มีตรงไหนเลยที่คู่ควรกับการเป็นดัชเชสของโนอาห์ หรือว่าพระองค์จะล่วงรู้ว่าที่จริงแล้วเธอเข้ามาหาเลียมเพราะเงิน..

อันที่จริงไม่ใช่แค่องค์จักรพรรดิหรอกที่รู้ เพราะผู้คนทั่วทั้งจักรวรรดิก็น่าจะรู้ว่าเธอเป็นดัชเชสโนอาห์เพราะว่าเงินเช่นกัน

ลีอาถอนหายใจอีกครั้ง จะทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อเดินทางเข้าถ้ำเสือมาแล้วก็มีแต่ต้องเดินต่อไปเท่านั้นเอง อะไรจะเกิดก็เกิดสิ! องค์จักรพรรดิคงไม่ใจร้ายถึงขนาดรับสั่งให้ประหารเธอหรอกใช่ไหม?

ท่านพ่อท่านแม่ยามนี้กำลังเดินทางออกไปท่องเที่ยวกันสองคน หนี้สินของตระกูลนีฟพ่อบ้านก็จัดการใช้หนี้แทนไปหมดแล้ว

เธอยังจะมีหน้าไปถามโจนาธานเรื่องหย่าอีก ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะอยู่ที่คฤหาสน์โนอาห์มาร่วมเดือนแล้วแต่ทว่าความสัมพันธ์ของเธอและเลียมก็ยังคงย่ำแย่เหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยนไปจากวันแรกที่พบเจอ แต่ทว่าที่เกินคาดไปหน่อยคือหมอนั่นไม่เคยทำร้ายร่างกายของเธอเลย นี่คือเรื่องราวที่ถือเป็นข้อดีข้อเดียวเลยก็ว่าได้ ของเจ้าของใบหน้าที่หล่อเหลา เจ้าตัวร้ายในนิยายผู้นั้น

"ข้าดีใจยิ่งนัก เรื่องที่มีสตรีที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเลียม เขาคือเด็กชายที่ข้าเลี้ยงมาเองกับมือ แน่นอนว่าเจ้าเด็กนั่นเป็นคนเอาแต่ใจ แต่ทว่าเขาก็มีมุมที่อ่อนโยนอยู่เหมือนกัน"

มุมนั้นฝ่าบาทพอเจอมันอยู่ผู้เดียวใช่ไหมเพคะ...

"แน่นอนเพคะ ถึงท่านดยุคจะยังมีความในใจเกี่ยวกับความรักครั้งเก่า แต่ทว่าหม่อมฉันก็ยินดีที่จะอยู่เคียงข้างเขา อย่างน้อยก็ในฐานะของเพื่อน..."

"ไม่เลยดัชเชส เจ้าคือภรรยาและหน้าที่ของเจ้าคือการทำให้เลียมลืมเฮเลน่าซะ!"

อ่า..ตาแก่ผู้นี้น่ากลัวชะมัดเลย

"นั่นคือสิ่งที่หม่อมฉันเองก็ตั้งใจเอาไว้เพคะ เพียงแต่หม่อมฉันตั้งใจว่าจะค่อยเป็นค่อยไปในความสัมพันธ์ของเรา เพราะไม่อยากจะไปบีบบังคับท่านดยุคมากนัก หม่อมฉันเกรงว่าท่านดยุคจะอึดอัดเปล่าๆ"

ขอเวลาสักสิบปี....

"เรื่องนั้นเรามิได้มีปัญหาอะไร เจ้ามีสิ่งใดที่อยากจะร้องขอเกี่ยวกับรางวัลในความพยายามของเจ้าก็สามารถบอกกล่าวกับโจนาธานได้เลย อีกอย่างนับจากนี้เป็นต้นไป หน้าที่การดูแลคฤหาสน์โนอาห์มันควรจะเป็นหน้าที่ของดัชเชส กลับไปแล้วก็เรียนรู้เกี่ยวกับการบริหารจัดการเรื่องในคฤหาสน์ซะ!"

"..ด้วยความยินดีเพคะ"

ชีวิตที่ว่างงานของเธอ พังทลายลงมาแล้วสินะ เธอไม่อยากจะรับผิดชอบดูแลตระกูลโนอาห์เลยให้ตายเถอะ!

ทั้งที่ตั้งใจจะไม่สร้างความผูกพันใดๆเลยแท้ๆ แต่กลับได้รับมอบหมายให้ดูแลตระกูลเนี่ยนะ..บ้าชะมัดเลย!

องค์จักรพรรดิวางกระดาษลงเบื้องหน้าของลีอา มีคือใบสั่งจ่ายเงินเข้าบัญชีของเธอ จำนวน..หนึ่งพันล้านเหรียญ

"เล็กๆน้อยๆ จากนี้ไปเจ้าก็ช่วยดูแลเลียมให้ดีด้วย ช่วยให้เขาได้มีความสุข"

เรื่องที่ไม่เคยโกหก นั่นคือเรื่องที่องค์จักรพรรดินั้นรักท่านดยุคมากทีเดียว เพราะแววตาของพระองค์มันคือแววตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใย และความเจ็บปวด

พระองค์รักเลียมมาก

บางที..นี่อาจจะเป็นข้อดีก็ได้ เพราะว่าเธอสามารถต่อรองกับความรักที่มากล้นขององค์จักรพรรดิได้ แต่ทว่ามันจะต้องทำการอย่างรอบคอบมากทีเดียว

หนทางหย่านั้นยังมีอีกมากมาย ตอนนี้หน้าที่ของเธอมันคือการเก็บเงินเอาไว้ให้มากพอที่จะหนีจากความวุ่นวายทั้งหมดนี้ไป..

"อีกสองสัปดาห์ เฮเลน่าจะจัดงานเลี้ยงน้ำชา ข้าจะส่งบัตรเชิญบัตรเชิญไปให้เจ้า มาให้ได้ก็แล้วกันดัชเชส ช่วงที่ผ่านมาตระกูลโนอาห์ไม่ออกไปร่วมงานเลี้ยงใดๆเลย หลังจากนี้เจ้าก็ออกงานให้มากหน่อย ในฐานะของดัชเชสโนอาห์.."

ลีอากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนที่เธอจะส่งยิ้มให้องค์จักรพรรดิ

"เรื่องการออกงาน หม่อมฉันยังบกพร่องอยู่มาก"

"ไม่มีปัญหาเพราะว่าเฮเลน่านั้นทำมันได้ดีมากทีเดียว เจ้ามาเรียนกับนางสักสัปดาห์ละหนึ่งวันก็แล้วกัน ข้าจะให้คนไปรับ"

ไม่มีช่องว่างหรือว่าตรงไหนที่สามารถปฏิเสธได้เลย สมแล้วที่ชายชราผู้นี้คือองค์จักรพรรดิ คำกล่าวที่เต็มไปด้วยความเมตตา แต่ทว่าเมื่อมองดูดีๆมันคือคำสั่งชัดๆเลย

"ขอบพระทัยเพคะ หม่มอฉันจะตั้งใจเรียนมิทำให้ฝ่าบาทผิดหวัง.."