BEDİR
Öfkeyle dolmanın mazoşistçe bir zevki vardı. Sanki içeride bir yerde sürekli kaynayıp duruyordu. Fakat asıl önemli olan insanın beynini kullanma yeteneğini körelten bir duyguydu.
Ben de öfkemin o kaynayan halini tüm bedenimde hissediyordum. Uzun zamandır kendimi hiç bu kadar canlı, hiç bu kadar heyecanlı hissetmemiştim. Yaşadığım cinsel deneyimler bile içimi bu kadar yoğun hislerle sarmayı başaramamıştı. Birce ile yaşadığımız seskten beri hayatım monoton bir düzene girmiş gibiydi… Şimdiyse kendimi oldukça canlı hissediyordum. Yaşıyormuş gibi…
Öfkeden ortalığı kasıp kavurmak istemem bile sadistçe bir zevk veriyordu bana… Birce'nin gözlerinde korkuyu görmek kanımı kaynatıyordu. Onunla yaşadığımız doyumsuz saatleri sadece onu izlerken bile yeniden yaşamak arzunun içimdeki öfkeyle ha
