ไม่แคร์เลย…5/2
1344 Words
“ดูอะไรอยู่แม่ผ่อง” เสียงคุณผู้หญิงของบ้านดังขึ้นด้านหลัง ทำเอาแม่บ้านใหญ่ที่กำลังดูไลฟ์สดผ่านจอเพลิน ๆ สะดุ้ง
“อุ่ย คุณผู้หญิง”
ผ่องศรีหันไปยิ้มแห้ง ๆ ให้เจ้านายที่ไม่คิดว่าจะเดินมาถึงเรือนแม่บ้านที่เชื่อมต่อกับตึกใหญ่ในเวลานี้
“คุณผู้หญิงมีอะไรทำไมไม่โทร. เรียกคะ ผ่องจะได้ไปหา เดินมาแบบนี้เดี๋ยวหกล้มไป”
“ขาแข้งฉันยังดี เดินแค่นี้จะไปหกล้มได้ไงจ๊ะแม่ผ่อง พูดซะยังกะฉันเป็นคุณย่าอายุเฉียดร้อย อีกอย่างมันก็ไม่ได้ห่างไกลอะไร”
“แหม คุณผู้หญิง ก็ผ่องเป็นห่วงนี่คะ” แม่บ้านที่อยู่กันมาเนิ่นนานทำท่าทีประจบแต่ก็มีความห่วงใยจากใจจริง
“จ้า ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรแม่ผ่องนี่ ฉันเพิ่งกลับมาถึง อยากได้ชาผู่เอ๋อสักหน่อย อาหารที่สยามแกรนด์อร่อยมากเลยเผลอกินเยอะไปนิดนึง ว่าแต่...ดูอะไรอยู่”
“กำลังดูไลฟ์สดลูกสาวค่ะคุณผู้หญิง”
“ลูกสาวใคร ฉันอยู่กับแม่ผ่องมาตั้งแต่สาว ๆ แม่ผ่องมีลูกมีผัวกับเค้าซะที่ไหน”
คุณผู้หญิงของบ้านทำหน้าตกใจยกมือทาบอก คราวนี้คุณแม่บ้านถึงกับส่งค้อนคืนบ้าง ก่อนจะตอบ
“ก็ลูกสาวมโนของผ่องเองนี่แหละค่ะ นี่ดูนี่ค่ะ ได้ยินมั้ยคะ เรียกหม่ามี้ ๆ อยู่เนี่ย ผ่องชอบค่ะ เอฟของมาหลายชิ้นแล้ว ทั้งน้ำยาถูพื้น น้ำยาล้างจาน น้ำยาปรับผ้านุ่ม ไม้แขวนเสื้อ ของถูกและดีจริง ๆ นะคะคุณผู้หญิง ตอนนี้ก็เอฟไม้ตียุงไปแล้ว”
คุณป้าแม่บ้านใหญ่ยิ้มแฉ่งรายงานเจ้านายเสียงดังฟังชัด จนเจ้านายมองค้อนอีกครั้ง
“มิน่าล่ะ ฉันเห็นกล่องอะไรกองพะเนินอยู่หลังบ้าน”
“สินค้าเขาดีจริงนะคะคุณผู้หญิง กล่องพวกนั้นเดี๋ยวผ่องจะเก็บไว้ให้คนที่มาเก็บกระดาษขายค่ะ เห็นขี่ซาเล้งมากับเมีย ขยันทำมาหากินช่วยกันสองคนดี๊ดี” นอกจากจะเป็นแม่บ้านแล้วยังรอบรู้เรื่องรอบบ้านอีกด้วย
คุณเพทายสูดลมหายใจ ไม่ได้จะต่อว่าเรื่องที่แม่บ้านนำเงินที่ให้ไว้ใช้จ่ายข้าวของเครื่องใช้ในบ้านไปซื้อของถูกในไลฟ์สดแทนที่จะซื้อผลิตภัณฑ์ที่มีชื่อติดตลาด เพราะก็เห็นว่าบ้านสะอาดสะอ้าน มีกลิ่นหอมสดชื่น
ถึงไม่ได้ตั้งใจดูแต่สายตาก็เห็นว่าในหน้าจอแท็บเล็ตมีแม่ค้าหน้าสวยพูดจาน่าเอ็นดูอ้อนคนซื้อได้อย่างน่ารัก โดยปกติคุณเพทายไม่ได้ดูอะไรแบบนี้ในโทรศัพท์แต่พอได้มองก็เพลินดีเหมือนกัน
“มี้คะ พักของใช้มาสลับกับของกินกันบ้างดีมั้ยคะ...มี้พัชรินทร์ถามหากะปิหวาน วันนี้แทนขอโทษนะคะ ทางโรงงานเขาผลิตให้ไม่ทันจริง ๆ ค่ะ แทนไปบีบคอเขามาพันกว่ากระปุก เมื่อวานมี้ ๆ สั่งกันคนละสามสี่กระปุก หมดเกลี้ยงเลยค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้แทนเปิดให้นะคะ วันนี้มีเครื่องดื่มมาใหม่อยากให้หม่ามี้ได้ลองกัน แทนลองแล้วเลยอร่อยมาก เป็นน้ำแอปเปิลโซดา แนะนำมี้ซื้อยกแพ็กเลยนะคะ เพราะรับรองว่าติดใจแน่ ๆ ซื้อน้อยระวังที่บ้านแย่งกัน ส่งของถึงหน้าบ้าน ค่าส่งตลอดไลฟ์ยี่สิบบาทค่ะ”
พูดพลางหญิงสาวก็เปิดฝากระป๋องสีเขียวสดใส เทใส่แก้วที่มีน้ำแข็งเตรียมไว้ให้คนดูกว่าสามพันบ้านได้เห็นสีของน้ำ
“เป็นสินค้าตัวใหม่ของเอสทีนะคะตัวนี้ ถ้าซื้อที่อื่นได้ถูกกว่าหม่ามี้เอาไม้มาตีแทนได้เลยค่ะ ใช้หญ้าหวานแทนน้ำตาลร้อยเปอร์เซ็นต์ มีวิตามินซีและอื่น ๆ อีกหลายตัวเลย แทนอ่านไม่หมดเยอะมากเลย ดื่มดีมีประโยชน์ เหมาะสำหรับคนที่ต้องการควบคุมน้ำหนัก สดชื่นมาก ๆ ค่ะมี้”
บอกส่วนผสมสำคัญที่เป็นจุดขายและข้อดีของสินค้าเสร็จ เธอก็ดื่มโชว์ ตามด้วยการันตีรสชาติ
“อร่อยมากค่ะมี้ ยิ่งดื่มเย็น ๆ ยิ่งชื่นใจ รหัส อ อ่าง สองสองสอง อ อ่าง ตองสอง ราคากระป๋องละเก้าบาทค่ะ หนึ่งแพ็กมีหกกระป๋อง ใส่รหัสเครื่องหมายเท่ากับตามด้วยจำนวนนะคะ อย่าใส่เท่ากับแล้วก็หนึ่งแพ็ก เพราะมี้จะได้กระป๋องเดียว เดี๋ยวที่บ้านแย่งกัน อยากให้มี้จ๋าทุกบ้านได้ลองดูนะคะ แทนได้มาล็อตใหญ่ ช่วงนี้เป็นช่วงโพรโมตหลังจากนี้อาจจะไม่ใช่ราคานี้แล้วค่ะ มี้ผ่องน่าจะชอบนะคะ”
“อุ๊ย มีสินค้าบริษัทเราด้วยค่ะคุณผู้หญิง”
“อืม ทางบริษัทเขาก็ส่งไปโพรโมตแหละ ราคาพิเศษมาก เพราะที่วางขายทั่วไปราคามากกว่านี้เกือบครึ่ง ว่าแต่ที่เขาเรียกมี้ผ่องนี่คือแม่ผ่องใช่มั้ย”
ป้าผ่องศรียิ้มพยักหน้าหงึก ๆ
“ก็แม่ค้าน่ารัก ดูไปจะโดนตกไม่รู้ตัวค่ะคุณผู้หญิง ผ่องดูเขาตั้งแต่สองปีก่อน ตอนนั้นคนดูเขายังไม่เยอะขนาดนี้ ตอนนี้ใคร ๆ ก็ซื้อของในไลฟ์เขา เพราะเชื่อถือได้ มีสินค้าราคาศูนย์บาทมาให้ประลองฝีมือการเอฟเรื่อย ๆ ด้วยนะคะคุณผู้หญิง ผ่องยังได้กรรไกรตัดเล็บ ผ้ารองรีด ถุงมือ แล้วก็อีกตั้งหลายอย่าง ศูนย์บาทจริง ๆ ค่ะ ถ้าว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ คุณผู้หญิงลองดูสิคะ ดูแล้วเพลินยังกับดูทอล์กโชว์ ผ่องฟันเฟิร์มค่ะ”
“จ้า...แม่ผ่องฟันเฟิร์ม มัวแต่ดูเพลินลืมชาผู่เอ๋อเลย ไม่ต้องแล้วก็ได้ อ้อ แล้วก็พรุ่งนี้จัดของเตรียมใส่บาตรตอนเช้าให้ฉันด้วยนะ”
“พรุ่งนี้ไม่ใช่วันพระนี่คะคุณผู้หญิง อีกตั้งสองวัน ฝันอะไรรึเปล่าคะ”
ปกติแล้วคุณเพทายจะลุกขึ้นมาใส่บาตรทุกวันพระและในวันสำคัญต่าง ๆ
“ฮื่อ ไม่ได้ฝันอะไรทั้งนั้น ฉันอยากใส่ พรุ่งนี้แม่ผ่องเตรียมให้เรียบร้อยก็แล้วกัน”
“ค่า คุณผู้หญิง”
“แล้วนี่จะดูไปจนถึงตอนไหน”
“ก็จนจบไลฟ์แหละค่ะ”
“จบน่ะกี่โมง” คุณหญิงเพทายลากเสียงยาว บางครั้งก็เหนื่อยใจกับการยอกย้อนของแม่บ้านเก่าแก่
“ก็ห้าทุ่มเที่ยงคืนค่ะ”
“โห ดึกนะแม่ผ่อง ถ่างตาดูเหรอ”
“เอ้า ก็ลูกสาวผ่อง ผ่องก็ต้องดูสิคะ คนอะไรก็ไม่รู้ชื่อแทนตา ไอ้เราก็นึกว่ามีความหมายลึกซึ้ง ที่ไหนได้ พอเขาเล่าให้ฟังเท่านั้นล่ะ ผ่องก็ขำก๊ากเลยล่ะค่ะ คุณผู้หญิงอยากรู้มั้ยว่าชื่อเขามาจากไหน”
“เอา เปิดมาซะขนาดนี้ ก็เล่ามาสิ” คุณเพทายขอฟังสักหน่อย ผ่องศรียกมือปิดปากขำ เมื่อจะเล่าอีกครั้ง
“ก็ตอนที่เขาจะเกิด ตาเขาเสีย ยายก็เลยตั้งชื่อว่าแทนตา แทนตาที่เสียไปน่ะค่ะ แค่นี้เลย คุณผู้หญิงขำเหมือนผ่องมั้ยล่ะคะผ่องก็คาดหวังความหมายของชื่อไว้ซะสูง” ว่าแล้วแม่บ้านร่างท้วมก็หัวเราะจนตัวกระเพื่อม แต่คุณผู้หญิงของบ้านเพียงยิ้มเบา ๆ โคลงศีรษะให้แม่ผ่องมากกว่า
“ถ้าฉันเส้นตื้นเท่าแม่ผ่องฉันก็คงจะขำกลิ้งไปแล้วล่ะ”
“อ้าว คุณผู้หญิงไม่ขำเหรอคะ”
“ขำ แต่ไม่เท่าแม่ผ่อง... ฉันไปล่ะ”
คุณเพทายพูดจบก็เดินกลับขึ้นตึกใหญ่ กะจะมาแค่ดื่มชาและสั่งงานพรุ่งนี้ แต่เผลอดูไลฟ์สดของแม่ค้าเพลินกับแม่บ้านอาวุโสชวนคุยไม่หยุดมองเวลาอีกที ก็เกือบยี่สิบนาทีไปแล้วเผลอ
^
^
^
***ฝากมี้ ๆ ให้กำลังใจแทนด้วยน้า ต่อไปแทนน่าฉงฉานมาก ๆ ไรท์เขียนไปน้ำตาไหลไป แง ๆ
- Writer
