บทที่ 17 นักล่า NC18+

1566 Words

"คุณดีแลนมาแล้วยางง ~" ร่างเล็กโซซัดโซเซเหมือนจะล้มตึงลงไป ใบหน้าสวยแดงก่ำพร้อมกับหันมาระบายยิ้มถามอีธานที่ยืนรออยู่ด้วยกัน "นายหญิงเมาเหรอครับ?" อีธานเห็นดังนั้นจึงแปลกใจ เธอไม่ได้ดื่มเครื่องดื่มอะไรเลยสักอย่าง ทำไมสภาพถึงได้ออกมาเป็นเช่นนี้ไม่ต่างจากอาการในวันนั้นเลย "ไม่มาววว ~" อาการแบบนี้คงไม่ต้องสืบเสียให้ยาก ปลายฝนเซไปมาหาที่เกาะเพื่อกันล้ม มือขวาที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบแตะหูฟังที่สวมให้คนตามเจ้านาย เขาอยากจะเข้าไปช่วยคนตัวเล็กไม่ให้ล้มหัวแตก แต่ถ้าเจ้านายมาเฟียมาเห็นคนที่หัวแตกอาจจะเป็นเขาแทน "นายหญิงนั่งก่อนนะครับ นายกำลังมา" "โอเค ฝนยังหวาย ~" อีธานรีบเอื้อมไปหยิบจานเยลลี่ที่ปลายฝนกำลังถือ ก่อนที่จะขยับเก้าอี้ให้คนตัวเล็กนั่งลง เขายังคงสงสัยว่าคนตรงหน้าเมาได้อย่างไรจึงรีบหยิบเยลลี่รูปหมีมาชิมบ้าง และแค่นั้นก็สามารถสรุปได้ในทันที "เกิดอะไรขึ้น" ดีแลนมาถึงภายในเวลาไม่กี่นาทีที่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD