ตอนที่ 10 สามารถรับผิดชอบ NC+++
1338 Words
ปึก!!!
"อื้อ!!!" ใบหน้าหวานบิดเบ้ ดวงตากลมหลับแน่น ความรู้สึกปวดร้าวเกิดขึ้นกลางกายสาว แขนขาแทบอ่อนแรงลงไปเลย ลินดาร้องแทบไม่ออกเสียงมีแต่น้ำตาที่ไหลออกมา
"..คุณ!" คนที่ดื่มแอลกอฮอล์มาแต่ไม่ได้มากเขาแทบสร่างเมา เขาไม่ใช่เด็กสามขวบที่จะไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร ก็ว่าอยู่ว่าตอนที่พยายามเอาใส่เข้าไปทำไมมันยากเย็นทั้งที่เขาเรียกน้ำหวานให้เธอก่อนแล้ว เชนแทบไม่กล้าขยับเลยตอนนี้
"ฮึก เจ็บ" ไหนว่าเขาจะทำให้เธอหายเครียด แต่ทำไมตอนนี้เธอเจ็บ เธอเองก็ไม่ใช่เด็กที่จะไม่รู้ว่าการมีอะไรกันมันจะทำให้หายเครียดเธอก็เคยได้ยินมา
อายุขึ้นเลขสามแล้วนะ แต่ทำไมวันนี้เธอถึงได้เจ็บขนาดนี้
"บอกผมทีว่าคุณไม่เคยมีอะไรกับแฟน"
".."
"ก็คนที่คุณเรียกชื่อมันนั่นไงลิน พวกคุณคบกันภาษาอะไรทำไมไม่ได้เอากัน!" เขาไม่รู้จะโกรธอะไรก่อนดี โกรธที่ไอ้นั่นมันทิ้งเธอไป โกรธที่ใครกำลังจะลากเธอไปกิน หรือโกรธที่เขาทำกับเธอรุนแรงเกินไปแบบนี้
"ฉะ..ฉัน เมื่อนึกถึงคราวนั้น ครั้งที่พวกเธอสองคนแทบจะมีอะไรกันแต่เป็นเขาที่ผละออก น้ำตาเม็ดเล็กมันก็ไหลลงมา
"ว่าไง ถ้าไม่บอกผมขยับคุณอาจจะเจ็บมากขึ้นนะลิน"
"คะ..คบกันแค่ห้าเดือน และเป็นเขาที่ไม่เอาฉันเองค่ะ"
"เหอะ" ไอ้นั่นมันจะรู้มั้ยเนี่ยว่าของดีอยู่ตรงหน้า แต่ก็ดีในเมื่อมันไม่เอาเขาเอาเอง ว่าแล้วริมฝีปากหนาก็ประกบปากของอีกฝ่ายเมื่อได้ฟังข้อเท็จจริงทั้งหมด เขาไม่ต้องการให้เธอพูดพร่ำเพื่อหรืออธิบายอะไรต่อแล้ว
ตอนนี้มีเพียงเขากับเธอสองคนบนเตียงนอนหนานุ่มของเขา เราควรใช้สติแต่กับตรงนี้พอ
น้ำเสียงแหบพร่าบิดเบ้หน้าจากคนทั้งสองไม่ต่างกัน อีกคนเจ็บอีกคนแน่นทรมาน และมันก็เสียวซ่านไม่ยอมถอดออก
รสหวานในโพรงปากที่เพิ่งเคยได้ลิ้มลองปนความขมของแอลกอฮอล์ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของทั้งสองฝ่ายให้เริ่มขึ้น
ทั้งสองกอดรัดฟันเหวี่ยงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ด้วยประสบการณ์ที่มีมากกว่าเชนทำให้อีกฝ่ายหลงใหลมัวเมา ปลอบประโลมให้เธอลืมความเจ็บด้านล่าง จะได้มีความสุขไปด้วยกัน
เสียงซี๊ดปากบ่อยครั้งและเสียงเปล่งครางออกมาไม่ขาดสาย ถึงมันจะเจ็บอยู่บ้างแต่มันก็ทำให้ร่างกายได้ผ่อนคลาย
ลินดารู้สึกว่าเขาทำให้เธอลืมความเศร้าความเหงาไปได้ เธอใช้สติแต่กับเขาคนที่เขาเป็นใครเธอยังไม่รู้เลย เหมือนแค่คนที่เพิ่งมาเจอกันแล้วมาถูกใจเซ็กส์ของกัน แต่เขานั้นคือคนที่เธอเจอในตอนเช้าจะเรียกว่าคนแปลกหน้ามันก็ยังไงอยู่
"ลิน..คุณเสียวเหมือนผมไหม"
"..ค่ะ เสียวค่ะ" เธอตอบอย่างไม่ปกปิด เขาไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลย แต่กลับกันเขาทำให้เธอกล้าที่จะพูด และกล้าที่จะขอให้เขาเร่งความเร็วแรงขึ้น
แต่กลับยังไม่ทันได้พูดเหมือนเขารู้เอง เขาช้อนตัวเธอให้ลอยขึ้นเขากอดเธอแน่น ด้านล่างสอดแทรกเข้าหนักหน่วง ลินดาเธอตาปรือกัดริมฝีปากตัวเองเมื่อรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกแรกในชีวิต
คนที่มันไม่เคยย่อมแตะขอบสวรรค์โดยง่ายภายในไม่กี่นาทีก่อนจะปลดปล่อย เขากลืนเสียงครางหวานๆลงคอและเป็นเขาเองที่กำลังจะตามไปในไม่ช้า งับเอาเต้าอวบของเธอเข้าปากเกือบครึ่งเต้าระบายความเสียว
กระทุ้งเอวสอบแรงๆสวนกับร่องรักบีบคับแน่น เสียวจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ กลั้นใจกระทุ้งเร็วแรง
"เจ็บหน่อยนะคุณลิน" เชนกระซิบเสียงแหบพร่า คนตัวเล็กก็กอดเขาแน่นเหมือนรู้ทัน จนอีกฝ่ายปลดปล่อยแล้วครางออกมาที่ข้างหู หายใจเหนื่อยหอบเหมือนไปวิ่งมาหลายร้อยกิโล ร่องรักคับแน่นทำเอาเขาสูญเสียพลังงานอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มันรู้สึกดี
ลินดาสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นบนแผ่นหลังของเขา ทั้งสองหายใจสลับกันขึ้นลงเบาๆแต่ไม่มีใครเอ่ยอะไร
มีเพียงเสียงจากเครื่องปรับอากาศเท่านั้นกำลังทำงาน คนทั้งสองยังคงมีสติดี
"คุณ..ชะ..เชน.." ลินดาตัดสินใจเรียกชื่อเขาเป็นครั้งแรก ทำเอาเจ้าตัวผละใบหน้าออกขึ้นมามอง
"ครับ คุณโอเคนะ" ลินดาไม่ตอบแต่พยักหน้า
"แล้วยังไงต่อดีในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้ว คุณอยากให้ผมรับผิดชอบคุณมั้ยครับ" เขาถามเธอกลับด้วยความสุภาพ มองใบหน้าอีกฝ่ายที่เห่อร้อน เธอจะอายอะไรทั้งที่ตอนนี้เรามีอะไรกันไปแล้ว
แต่สิ่งที่ทำให้เชนหยุดชะงักคือเธอส่ายหัว หมายความว่าเธอไม่อยากให้เขารับผิดชอบงั้นเหรอ
"ทำไม" เชนขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
"เราเมานะคะ" เพราะลินดาก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเขา และรสขมในปากยังมีอยู่
"หมายความว่ายังไง ช่วยอธิบายให้มากกว่านี้หน่อย"
"วัน ไนท์ สแตนด์" เพราะลินดาเธอก็ไม่ใช่เด็กๆที่จะไม่รู้ คนที่ไม่รู้จักกันมามีอะไรกันแค่คืนเดียวมันก็แบบนี้
"ขอบคุณที่ทำให้คลายเครียดนะคะ"
".."
"ชะ..ช่วยถอดออกก่อนได้มั้ยคะ ฉันอยากไปล้างตัว แล้วตอนนี้มันก็ดึกแล้วฉันอยากกลับห้อง"
"เหอะ" เชนแทบอยากหัวเราะออกมาดังๆ ผู้หญิงคนนี้มีความแปลกใจให้เขาอยู่เสมอ คนอื่นมีแต่อยากคบอยากให้เขาเลี้ยงดู แต่กับเธอคนนี้นี่มันยังไงกัน
"แล้วถ้าผมบอกว่าไม่ล่ะ" เขามองเธอจริงจัง แววตาไม่มีความล้อเล่นอยู่ในนั้น
"คุณคงไม่คิดว่าความสัมพันธ์แค่คืนเดียวมันจะผู้มัดใครหรอกนะคะ เราแค่คนแปลกหน้า"
"แต่เราเคยเจอกันแล้วเมื่อเช้านี้ ในห้องพี่ชายของผม"
"คะ พะ..พี่ชาย" อย่าบอกนะว่า!
"คุณเป็นน้องชายของท่านประธาน..เอ่อคุณชินเหรอคะ" เชนพยักหน้า ทำเอาก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของลินดาเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง
ไม่แปลกที่เขาไปอยู่ในนั้น แปลกที่เธอกล้ามามีอะไรกันกับเขา อยากจะทุบหัวตัวเองจริงๆ
"ว่าไง ผมสามารถรับผิดชอบ หากคุณเอ่ยปาก"
"ไม่ค่ะ"
"ทำไม ผมไม่เคยเจอใครแปลกเท่าคุณมาก่อนเลยนะลินดา อย่างน้อยคุณควรจะห่วงตัวเองบ้าง คุณเป็นผู้หญิงแล้วยังเสียซิงให้ผม คุณควรจะเสียใจมากกว่าที่โดนไอ้นั่นมันหักอกมาอีก!"
ลินดาเองก็ตกใจเมื่ออีกฝ่ายดูขึ้นเสียงใส่เธอ ทำไมจู่ๆเธอถึงรู้สึกกลัวเขาขึ้นมาแล้ว
"คุณคะ ช่วยออกก่อนได้มั้ยคะฉันอยากกลับ"
"ไม่! ผมไม่เคยเจอใครที่แปลกเท่าคุณมาก่อน"
"ตอนนี้คุณอาจจะเมา ทั้งคุณและฉัน"
"ไม่ ผมมีสติดี" แล้วเชนก็ถอดแก่นกายของตัวเองออก ก่อนจะรูดถุงยางอนามัยที่มีลูกชายของเขาอยู่ในนั้นทิ้งไป แล้วเสียบท่อนเอ็นอันเดิมเข้าไปใหม่อย่างไวจนลินดาตกใจ
"อื้อ!!!"
"เผื่อว่าคุณจะมีสติมากกว่านี้ ในเมื่อใส่ถุงแล้วคุณดูชิลเกินไป งั้นครั้งนี้ก็ไม่ต้องใส่" เขาจะทำให้เธอยอมสยบต่อเขาเอง
- Writer
