ตอนที่ 2 เล่นกับไฟ
1482 Words
“อือ ปล่อย จะพาฉันไปไหน”
แม้จะล่องลอยราวกับอยู่ในห้วงของความฝัน เสียงรอบกายอื้ออึงฟังไม่ได้ศัพท์ แต่ขวัญชนกกลับพยายามจะลืมตาขึ้นมาให้ได้ เมื่อจิตสำนึกสุดท้ายตอนที่เธอโดนหิ้วปีกออกมา เธอเห็นใบหน้าของผู้ชายคนนั้น คนที่มันพยายามจะทำมิดีมิร้ายเธอทุกครั้งที่มีโอกาส
“พี่จะพาขวัญไปขึ้นสวรรค์ไง ขึ้นรถเถอะ”
“ไอ้ชลัช ไอ้ชั่ว ปล่อยนะ”
จิตใต้สำนึกสั่งให้ดีดดิ้นกรีดร้องและทุบตีเขาเพื่อเอาตัวรอด แต่สมองที่ตกอยู่ภายใต้ฤทธิ์แอลกอฮอล์เข้มข้นในกระแสเลือดกลับตอบสนองเพียงใช้มือปัดป่ายใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังปล้ำจูบซอกคอของเธออย่างกักขฬะ เพราะสถานที่ตรงนี้คือลานจอดรถที่ค่อนข้างห่างออกมาจากตัวร้าน จึงมืดมิดเหมาะกับการลากสาวสักคนมาเผด็จศึกจริงๆ
เสียงร้องของผู้หญิงซึ่งท่าทางจะเมาเต็มที่ ดึงสติชายหนุ่มที่กำลังนัวเนียกับสาวสวยในมุมลับตาท้ายรถยนต์ราคาแพงให้รีบหันมองหาต้นเสียงทันที
“เดี๋ยวฉันมา”
“อย่าไปยุ่งเลย คู่นั้นก็อาจจะกำลังทำแบบเราก็ได้”
ตัวตนใหญ่โตที่มีปลอกป้องกันห่อหุ้มเอาไว้กระตุกเต้นร้องขอการปลดปล่อย ยังไม่ทันที่เขาจะได้จ้วงแทงสาวสวยดาวคณะอักษรศาสตร์ให้หนำใจ ก็ดันมีมารมาผจญเสียก่อน แต่ถ้าเขาทำทีเป็นทองไม่รู้ร้อนปล่อยไปแบบนั้น ผู้หญิงตัวบางในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำคนนั้นอาจโดนลากไปข่มขืนก็ได้ ดูก็รู้ว่าเจ้าหล่อนไม่ได้เต็มใจเหมือนผู้หญิงที่กำลังกำสาวท่อนเอ็นร้อนฉ่าของเขาอยู่ในตอนนี้
แม้เขาจะไม่ใช่คนดี ฟันสาวเป็นว่าเล่น ทิ้งผู้หญิงดีๆ ให้เสียใจมากมาย แต่เขาก็ไม่เคยบีบบังคับข่มขืนใครเหมือนที่ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันกำลังทำ
“ถ้ารอไม่ได้ก็กลับไปก่อน”
เขาผู้ไม่เคยแคร์ของเล่นดิ้นได้คนไหน ผละออกมาจากร่างงามแล้วเก็บลูกชายคนโตลงในกางเกงยีนเนื้อดี ก่อนจะตรงเข้ากระชากผู้ชายร่างใหญ่ที่กำลังบังคับซุกไซ้คนตัวบางซึ่งถูกดันจนแผ่นหลังชิดประตูรถยนต์
“เฮ้ย มึงทำอะไรวะ”
ร่างใหญ่ที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเซถลาถอยหลังมาตามแรงของผู้ชายอีกคนที่มีพละกำลังมหาศาล คนตัวบางในชุดสายเดี่ยวสีดำที่ทั้งเมาและตกใจจนขาไร้เรี่ยวแรง รูดตัวลงนั่งกับพื้นหินกรวดจนหัวเข่าทั้งสองข้างแตกยับมีเลือดซิบ
“มึงเสือกอะไรด้วยวะ เรื่องของผัวเมีย”
“ผัวเมียเหรอ กูได้ยินผู้หญิงร้องให้ช่วย”
“กูบอกว่าอย่ามาเสือกไง”
ชลัช สาวหมัดใส่ใบหน้าหล่อเหลาของพลเมืองดีอย่างแรงในขณะที่เขายังไม่ทันตั้งตัวจนมุมปากแตกมีเลือดไหล
กลิ่นคาวเลือดเรียกสัญชาติญาณสัตว์ป่าที่สิงอยู่ในร่างให้ตื่นขึ้น จึงกระโจนเข้าสาวหมัดใส่ผู้ชายหน้าตัวเมียคนนั้นไม่ยั้ง จนมันเซถลาล้มลงไปกองกับพื้น และเขาก็แถมให้มันด้วยการเตะเข้าใต้คางจนมันนอนหงายแน่นิ่งไป
ชายหนุ่มรูปหล่อหันไปมองสาวสวยที่นั่งลงกับพื้นอย่างหมดท่า เขาถลาไปประคองกอดเธอที่ตัวสั่นราวกับลูกนก มือใหญ่ลูบศีรษะทุยแล้วก้มลงมองเธอ แต่ต่างต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อเห็นใบหน้าของกันชัดๆ
เขารู้จักเธออยู่แล้ว ดาวคณะบริหารธุรกิจภาคอินเตอร์ ที่เขาเคยเจอหน้าผ่านๆ ตอนไปเชียร์น้องชายประกวดเดือนคณะในขณะที่เธอคนนี้เองก็เป็นผู้เข้าประกวดดาวคณะและได้ตำแหน่งคู่กันกับแฝดน้อง แต่เธอคงไม่เคยเห็นเขา เพราะเขาไม่ได้ออกไปแสดงตัวต่อหน้าเธอเลยสักครั้ง
“ไฟ..”
ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอมแดงพึมพำเสียงเบา เรียกชื่อเพื่อนร่วมคลาสที่รับตำแหน่งเดือนคณะคู่กับเธอ และแม้จะเจอกันในคลาสเรียนแทบทุกวัน แต่แทบไม่เคยพูดคุยอะไรกันไปมากกว่าการกล่าวทักทายเลย
ดวงตากลมโตที่เบิกกว้างด้วยความตกใจในคราแรก ค่อยๆ หรี่ปรือลงเมื่อรู้ว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นที่ปลอดภัย ก่อนสติสัมปชัญญะสุดท้ายจะดับวูบลงพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่ทำให้เธอใจสั่นทุกครั้งที่เจอ
“เฮ้ย ของขวัญ ตื่นสิ ของขวัญ”
“ฟืนรู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่าแม่นี่ก็เป็นสาวๆ ในสต๊อกของฟืน”
“ไม่ แต่ก็อยากให้ใช่อยู่ กลับบ้านเองนะกรีน ฉันหมดอารมณ์แล้ว”
เขาช้อนอุ้มคนตัวบางแต่เย้ายวนในชุดสายเดี่ยวรัดรูปสีดำเข้าไปวางไว้ที่เบาะหน้าข้างคนขับในรถยนต์ราคาแพงของตัวเอง
“เดี๋ยวสิฟืน ทำไมทิ้งกรีนแบบนี้ แล้วจะเอาแม่นี่ไปไหน”
“ไม่เห็นหรือไงว่าเธอเมาหลับไปแล้ว ฉันก็จะพาไปส่ง”
“รู้หรือไงว่ามันอยู่ที่ไหน หรือจะเอามันกลับห้องฟืนกันแน่ บอกกรีนมานะ”
“เลิกวุ่นวายกับฉันเสียที เราแค่เอากันนะ ไม่ได้คบกันเป็นแฟน”
คนรูปหล่อพ่อรวยทายาทเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างชื่อดังอย่าง ฟืน อัครา หนุ่มฮ็อตที่สุดในคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิชาวิศวกรรมโยธา ผู้เป็นที่เลื่องลือถึงความร้อนแรงบนเตียงและความเลวตามสไตล์ผู้ชายดิบเถื่อน เขาเห็นผู้หญิงเป็นเพียงแค่ของเล่นดิ้นได้บนเตียงเท่านั้น ไม่เคยรู้สึกรักใคร่ไยดีใคร แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสวยเลิศเลอแค่ไหนก็ตาม
แต่เพราะชื่อเสียงด้านแย่ๆ บวกกับความหล่อร้ายชนิดที่หาตัวจับได้ยากของเขาที่ลือกระฉ่อนไปทั่ว ยิ่งดึงดูดผู้หญิงมากมายที่ชอบเล่นกับไฟให้ยอมนอนทอดกายเป็นเหยื่ออารมณ์ และถูกเขาแผดเผาจนมอดไหม้เป็นจุณ
เขาไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง แน่นอนว่าเขามีแฟน มีมาตลอดตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่ม ไม่ค่อยจะอยู่ในสถานะโสดหรอก แต่ผู้หญิงที่เขาเลือกคบเป็นแฟนด้วยส่วนใหญ่จะเป็นคนไม่ค่อยมีปากมีเสียงเท่าไรนัก เขาไม่ชอบผู้หญิงวุ่นวายแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ขี้หึง พูดยาก เรื่องมาก งี่เง่า เอาแต่ใจตัวเอง หรือแม้แต่ผู้หญิงที่ทำตัวเย่อหยิ่งราวกับเจ้าหญิงที่ทุกคนต้องคอยประคบประหงม เขาเกลียดผู้หญิงแบบนั้นเข้าไส้
ถ้าผู้หญิงที่เขานอนด้วยหรือคบเป็นแฟนแสดงนิสัยแบบนี้ออกมาเพียงนิด เขาจะเขี่ยเจ้าหล่อนทิ้งทันทีราวกับขยะเปียกชิ้นหนึ่ง
และแน่นอนว่าตั้งแต่มีแฟนมา เขาไม่เคยคบใครแค่เพียงคนเดียว เพราะเขามันคนขี้เบื่อ ชอบเปลี่ยนกลิ่นและชอบความตื่นเต้นท้าทายเป็นชีวิตจิตใจ ในเมื่อไม่เคยมีความรักให้ใคร ก็ไม่จำเป็นต้องสนใจความรู้สึกของผู้หญิงพวกนั้น
บางทีขี้เกียจสับรางก็ปล่อยให้รถไฟชนกันโครมเบ้อเร่อ แล้วเคลียร์รถไฟปลดประจำการพวกนั้นออกทิ้งยกสถานี สรรหารถไฟรุ่นใหม่มาขับต่อไปหน้าตาเฉย
“นี่ฟืนยังไม่เลิกกับแฟนอีกเหรอ ไหนบอกว่าจะเลิกกันแล้วไง”
“กำลังจะเลิก มีอะไร”
“ฟืนเลิกกับมัน ฟืนก็ต้องมาคบกับกรีนเป็นแฟนสิ”
“ขอโทษด้วยกรีน ฉันไม่ชอบผู้หญิงจุ้นจ้านวุ่นวายแสดงความเป็นเจ้าของ ต่อให้ใช้คำว่าแฟน ฉันก็ไม่เคยเป็นของใคร เพราะฉะนั้น เราแค่แอบเอากันสนุกๆ แบบนี้ก็พอแล้ว”
พูดจบก็สะบัดแขนผู้หญิงที่เกาะเขาราวกับปลิงทิ้ง แล้วก้าวขึ้นรถ ปิดล็อกประตูอย่างแน่นหนา ไม่สนใจเสียงกรีดร้องของเธออีกเลย เพราะสิ่งที่น่าสนใจกว่าคือผู้หญิงเรือนร่างเย้ายวนขาวผ่องตรงหน้าที่ยังหลับไม่ได้สติ
เขาเอื้อมมือไปคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอด้วยความเป็นห่วงว่าใบหน้าสวยๆ นั่นอาจจะกระแทกคอนโซนรถเมื่อเขาเหยียบเบรกกะทันหัน หน้าอกอวบใหญ่เกินตัวเบื้องหน้าเบียดกันจนชิดล่อตาจนต้องลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ข่มใจตัวเองไม่ให้ลักหลับเธอเหมือนที่ผู้ชายชั่วร้ายคนนั้นมันจะทำ
ดวงตาคมกริบกวาดมองสาวสวยตรงหน้าอยู่นาน ก่อนตัดสินใจขับรถกลับคอนโดมิเนียมสุดหรูของตนเองที่อาศัยอยู่กับน้องชายฝาแฝด คนที่เธอหลุดเรียกชื่อออกมานั่นแหละ
- Writer
