Heartbeat Of The Ruthless Criminal

Chapter 6

HINDI ko alam kung ilang oras na ba akong umiiyak habang panay ang pagpupumiglas mula sa aking pagkakatali sa pagaakalang kaya kong makawala, pero tanging sakit sa katawan lang ang napala ko. Nakatulugan ko narin ang pag-iiyak, pero nang magising ako ay nakatali parin ako. Ramdam ko na ang paghapdi ng mga kamay ko sa aking likuran dahil sa pagkakatali ng lubid. Nakakaram na rin ako ng gutom at pagkauhaw. I feel like my throat is drying up. Nanginginig na 'rin ako sa lamig. Hindi ko inaakala na ganito pala kalamig sa loob ng basement, samahan pa ng basa kong kasuotan.

Mula sa pagkakayuko ay mabilis akong napaangat ng tingin nang makarinig ng tunog ng mga yapak na parang pababa ng hagdan.

Para akong nabuhayan ng loob nang makita ang lalaking naka simpleng t-shirt at ragged denim short na may dalang isang bote ng mineral water. Nakapuyod ang mahaba niyang buhok na kulay abo. It's him, Darius.

“Thirsty or hungry?” Darius smirked at me. Habang papalapit sa akin ay binubuksan nito ang takip ng bote ng dalang mineral water.

“I'm . . . Im thirsty..” Halos hindi ko marinig ang sarili kong boses.

“Here, drink it.” Inilapit ni Darius sa akin ang mineral water at pinainom ako. Para naman akong uhaw na tuta na agad nang nilantakan ng inom ang mineral water.

“Be carefull. Masakit mabulunan ng tubig,” Darius laughs. Hinaplos-haplos pa ang buhok ko habang pinapainom ako. Pakiramdam ko para akong uhaw na tuta sa klase ng paghaplos niya.

Nang maubos ko ang laman ng mineral water ay agad itong itinapon ni Darius sa loob ng trashcan.

“So how's the path you chose, baby girl?” pabulong niyang tanong mula sa aking likuran.

“P-Pakiusap... Pakawalan mo na ako dito. I'll do whatever you want, basta pakawalan mo lang ako dito sa basement. I'm scared to be alone here,” pagmamakaawa ko.

“Sure. Madali naman akong kausap,” sagot ni Darius. Hanggang sa namalayan ko na lang ang pagluwag ng mga kamay ko mula sa pagkakatali.

Tila ako nabunutan nang tinik nang tuluyan nang naalis ang pagkakatali ko sa upuan.

Tumayo ako mula sa pagkakaupo. Muntik pa akong matumba kung hindi lang ako nahawakan sa baywang ni Darius.

Napatingala ako sa kanyang mukha. “Katawan ko ang gusto mo 'di ba?” Nakatitig lang siya sa akin. “Ibibigay ko sayo 'yun basta 'wag niyo lang akong ikulong dito.”

Pansin ko ang kanyang paglunok. Nakayapos parin ang dalawa niyang braso sa baywang ko.

“Kapag naadik ako sa isang bagay, hindi ko na 'yun tinitigilan hangga't hindi ako nagsasawa. I'm also wild when it comes to s*x, kaya kailangan mong paghandaan 'yun, Miss Gabriel.”

Napalunok ako. Hindi ko alam ang isasagot kaya napaiwas ako ng tingin sa kanya.

“Tsk.. Kinakausap pa kita pero umiiwas ka na.” Napasinghap ako nang biglang hinawakan ni Darius ang panga ko at pinaharap sa kanya. “Oras na angkinin kita, huwag kang umiyak sa harap ko. Kapag umiyak ka, hindi ako magdadalawang isip na patayin ka. I hate weak women. I hate tears, always remember that. Because if you don't, you might end up dying in my own bare hands. Do you understand?" Napalitan ng mabangis na anyo ang kanyang maamong mukha kanina.

Wala sa sarili akong napatango dahil sa takot. Kasabay ng pagtango ko ay ang mabilis niyang pagsakop sa labi ko.

Napasinghap ako sa pagkabigla, at sinamantala niya 'yun upang ipasok kanyang mapangahas na dila.

Marahas at puno ng diin ang bawat pagsipsip niya sa labi ko. Para siyang gutom na tigre. Pakiramdam ko ay namantal agad ang labi ko dahil sa halik niya.

Nang hindi ako gumalaw ay bumitaw siya ng halik at tiningnan ako.

“Tumugon ka sa halik ko, inuutusan kita.” Parang isang pagbabanta ang kanyang sinabi.

Wala sa sarili akong tumango.

Muling sinakop ni Darius ang labi ko. Tulad kanina ay marahas ang kanyang halik, pero kalaunan ay naging marahan at naging maingat.

Parang biglang nag init ang katawan ko.

Hindi ko alam kung paano humalik dahil wala pa naman akong karanasan. Pero namalayan ko na lang ang sarili kong napatugon na sa kanya.

Habang hinahalikan niya ako ay pinaglalakbay niya ang isang kamay sa katawan ko, habang ang isa naman ay mahigpit na nakayapos sa baywang ko. Napaungol ako dahil sa pagpisil niya sa nakaumbok kong dibdib.

Habol hininga akong bumitaw ng halik sa kanya.

Napatitig siya sa akin. Makikita sa kanyang mga mata ang labis na pagnanasa.

Mabilis akong nag-iwas ng tingin. Hindi ko kayang salubungin ang kanyang mga titig. Para akong natauhan at nakaramdam ng pagkahiya sa sarili ko dahil sa pagtugon ko sa kanyang halik.

“Kung hindi ka pa sigurado sa desisyon mo, pwede ka pang umatras, Ms. Gabriel. Dahil oras na maipasok kita sa kuwarto, I assure you that you can't go back even if you cry blood in front of me,” bulong niya sa puno ng tainga ko. Parang nanindig ang mga balahibo ko dahil doon.

Hindi puwede. Hindi ako puwedeng matakot. Kailangan kong labanan ang takot sa katawan ko para mabuhay. 'Di hamak na mas okay naman itong si Darius kumpara kay Larco na wagas kung makasampal sa babaeng walang kalaban-laban.

Napaangat ako ng tingin kay Darius. Nakatitig pala ito sa akin. Pakiramdam ko ay para akong napapaso sa klase ng mga titig niya.

“I... I'm...” Napalunok ako. “I'm willing to give you myself but please don't kill me..” Sa wakas nabigkas ko rin.

Tumaas ang sulok ng labi ni Darius hanggang sa lumaki na ang kanyang ngiti na kinalabas ng kanyang mapuputi at pantay-pantay na ngipin. In fairness, mukha siyang anghel na nahulog mula sa kalangitan kapag nakangiti. Pero alam ko namang may demonyo sa loob niya, silang dalawa ni Larco. Kung nalinlang man ako ni Larco dati noong una ko siyang makita sa cafeteria, ngayon ay hindi na ako magpapalinlang dahil lang sa kakisigan at kaguwapuhan nilang taglay.

“Yeah sure. Deal.” Mabilis akong hinila ni Darius sa isang braso patungo sa harap ng pader ng basement.

Hindi ko mapigilan ang magtaka at napatitig sa matigas na pader.

“Code 01101996 please open the f*****g door!” pagkausap ni Darius sa pader.

Ganoon na lang ang pagkamangha ko nang automatic na bumukas ang pader na parang pintuan. Isang napakalaking luxury room ang bumungad sa akin. Bahagyang napaawang ang labi ko. What a unique and beautiful room. Hindi ko alam na may sekretong kuwarto pala dito sa basement. Talagang nakakamangha sa sobrang ganda.

Natauhan lang ako mula sa pagkatulala nang hilahin na ako ni Darius papasok ng room. Pagkapasok namin ay kusa nang sumara ulit ang pader at bumalik sa dati.

Humarap sa akin si Darius. Mabilis akong napayuko kasabay ng aking paglunok.

“Wanna take a shower first, hmm?” malamyos na bulong ni Darius sa puno ng tainga ko at nakuha pang haplosin ang gilid ng labi ko. Napaiktad pa ako sa kanyang ginawa.

Wala sa sarili akong tumango.

“But maybe it's better if we take a bath together,” he added.

Parang kinilabutan ako sa narinig. Alam kong hindi siya nagbibiro sa kanyang sinabi.

“P-Pero kasi . . . Hindi po ako sanay na may kasama sa pagligo.”

Isang nakakakilabot na halakhak ang pinakawalan ni Darius at hinawakan ang panga ko bago inangat paharap sa kanya.

“I don't care. Sinabi ko na sa iyo 'di ba? Oras na maipasok kita dito sa kuwarto ko ay wala nang atrasan pa at gagawin ko lahat ng gusto kong gawin sa'yo!”

Mabilis niyang hinila ang braso ko at binuksan ang isang nakasaradong pinto.

Bumungad sa akin ang napakalaking bathroom; sa isang sulok ay naroon ang shower na napapalibutan ng glass wall at katabi ng bathtub, sa isang sulok naman ay naroon ang isang jacuzzi na kasya ang tatlong tao sa laki.

Hindi ko pa nalilibot ang tingin ko sa loob ng bathroom ay hinila na ako ni Darius papasok ng shower room. Binuhay niya ang shower bago muling bumaling sa akin. Nang akmang hahalikan niya ako ay mabilis kong iniwas ang mukha ko.

“Just go with the flow, para hindi ka masaktan, baby girl. Don't worry I'll be gentle to you,” mapang-akit na bulong ni Darius sa puno ng tainga ko at inamoy-amoy pa ang leeg ko.

Basang-basa na kaming dalawa sa ilalim ng shower. Nakayuko lang ako at nanatiling walang kibo. Hindi ko alam kung tama ba itong desisyon ko, pero sobra akong kinakabahan. Wala pa akong experience sa mga ganitong bagay.

Ramdam ko ang kanyang mapangahas na kamay na naglalakbay sa loob ng suot kong t-shirt. Napasinghap ako nang hawakan niya ang isa kong nakaumbok na dibdib.

“Oh!” Hindi ko na napigilan ang impit na ungol na kumawala sa akin. Nang mag-angat ako ng tingin sa kanya ay kita ko ang kanyang pagngisi.

“That's right, baby girl. Just moan and moan and moan,” Darius whispered again. Bago pa ako muling makaiwas ng tingin sa kanya ay mabilis na niyang hinawakan ang panga ko at muling sinakop ang labi ko.

Hindi na ako nagulat sa paghalik niya. Nanatili lang akong nakatayo na parang robot at hinayaan lang siya sa pagsipsip sa labi ko. Pinipigilan ko ang huwag tumugon sa kanyang mapangahas na halik. Nakahawak sa panga ko ang isa niyang kamay habang nakayapos naman sa baywang ko ang isa niyang braso at idinidiin ako papunta sa kanyang katawan. Nakapapikit din ang kanyang mga mata na para bang feel na feel niya ang paghalik.

Nang maramdaman niyang hindi ako tumugon ay pinakawalan niya ang labi ko at tiningnan ako.

“What's wrong? Huwag mong sabihing umaarte ka at ayaw mo sa halik ko?” tanong niya sa akin habang salubong ang mga kilay na tila ba nainis sa hindi ko pagtugon ng halik sa kanya.

Nakaramdam naman ako ng takot nang makita ang pagkainis sa kanyang mukha.

No! Hindi pwede! Hindi ko siya puwedeng galitin at baka mas lalong lumala ang sitwasyon ko. This is my last chance.

“Oh ano? Gusto mo bang ibalik na kita sa pagkakatali—”

Hindi ko na pinatapos pa siyang magsalita at agad akong tumingkayad bago mabilis iniyapos ang dalawa kong braso sa kanyang leeg. Bago pa siya makapag-react ay pikit-mata ko nang inilapat ang labi ko sa kanyang labi. I don't know how to kiss, kaya nanatili lang akong nakapikit at nakatingkayad habang nakadampi ang labi sa kanya.

Ramdam kong saglit siyang natigilan sa ginawa ko, pero kalaunan ay agad ding tumugon. Agad niyang kinagat ang gilid ng labi ko—na siya namang kinangiwi ko. At nang sandaling bumukas ang labi ko ay sinamantala niya 'yun at ipinasok ang kanyang mapangahas na dila.

Ramdam ko ang biglang pag-init ng katawan ko sa gitna ng halikan namin dalawa, ni hindi ko na namalayan ang pagtugon ko. Basta namalayan ko na lang ang sarili ko na lumalaban na ng halik sa kanya. Amoy na amoy ko ang kanyang mabangong hininga na nanunuot sa aking ilong. Amoy menthol candy.

Nang mahuli ng kanyang dila ang dila ko ay agad niya itong sinipsip. Muling kumawala ang impit na ungol sa akin.

Nakayapos parin sa baywang ko ang isa niyang braso habang ang isa naman ay muling lumalakbay at humahaplos sa katawan ko. Bawat pagpisil niya sa dibdib ko ay kumakawala ang impit na ungol mula sa akin.

Parang nabitin pa ako nang bigla niyang pinakawalan ang labi ko.

Tumitig siya sa akin. Puno ng pagnanasa ang kanyang mga mata.

“I can't take this anymore,” mahina niyang sambit at hinawakan ang suot kong pants, mabilis niyang nabuksan ang zipper. Ganoon nalang ang pagsinghap ko nang bigla niyang ipinasok ang isa niyang kamay sa suot kong pantalon.

“S-Sandali lang po,” pagpigil ko sa kamay niya. Pero huli na dahil naipasok na niya sa loob ng suot kong panty.

Ramdam ko ang mainit niyang kamay na agad nang humaplos sa p********e ko. Napakagat ako sa gilid ng aking labi at pilit na pinipigilan ang huwag mapaungol. Hindi ko maintindihan ang sarili ko pero parang nagugustuhan ko ang ginagawa ng kanyang pangahas na kamay.

Nakatitig lang siya sa mukha ko at tinitingnan ang reaction ko.

“Ouch! M-Masakit po,” sambit ko nang maramdaman ang kanyang daliri na pilit pumapasok sa butas.

Napatigil naman siya. “Oh I'm sorry. Nabigla ba?” pilyong ngiti niya. Parang sandali siyang nagmukhang anghel sa paningin ko dahil sa nakakaakit niyang ngiti. Agad niyang inalis ang kamay sa loob ng suot kong pantalon.

Akala ko ay tapos na, pero nagulat ako nang bigla siyang lumuhod sa harap ko at mabilis na hinubad ang pantalon ko. Hinayaan ko lang siya hanggang sa panty nalang ang natira sa pang-ibaba kong suot.

Akmang hahawakan na niya ang suot kong panty, nang biglang umalingaw-ngaw sa loob ng kuwarto ang,

“Code blue! Code blue! Emergency! Emergency!” pagtunog ng Emergency Alarm.

“f**k!” Darius cursed. Bigla siyang napatayo at tumingin sa akin. “I'll be right back, don't go outside.”

Bago pa ako makasagot ay mabilis na siyang tumalikod sa lumabas ng bathroom.

Naiwan akong mag-isa. Para akong natauhan at nakaramdam ng hiya sa sarili dahil sa kalagayan ko.

Nakakahiya. Muntik na akong makalimot sa sarili. Hindi ko alam na ganoon pala ang pakiramdam nang mahalikan. Talagang nakakainit ng katawan, ang hirap kontrolin.

Para akong nataranta at mabilis na hinubad lahat ng suot kong basang-basa na. Agad akong naligo sa ilalim ng shower at ginamit ang mga sabon at shampoo. Wala na akong pakialam kahit hindi ko toothbrush basta ginamit ko na lang. Nang matapos sa pagligo ay agad kong sinuot ang white bathrobe na naka-hanger sa loob ng bathroom at kinuha ang isang white towel na nakatupi bago binalot sa basa kong buhok. Agad akong lumabas ng bathroom.

At para akong nakahinga ng maluwang nang walang bumungad sa akin. Walang Darius, walang Larco, ako lang mag-isa sa loob ng kuwarto.

Tingin ko ay ito na ang tamang oras para tumakas.

Napatingin ako sa pader at mabilis na lumapit dito. 'Yung code na binanggit ni Darius kanina, buti na lang at naaalala ko pa.

“Code 01101996 please open the door,” pagkausap ko sa pader.

Akala ko ay kusa nang bubukas, pero mahigit dalawang minuto na ang lumipas ay parin nangyari, ni hindi man lang gumalaw kahit kunti ang pader.

Hindi ko mapigilan ang mapasimangot at muling inulit ang code.

“Code 01101996 please open the door!”

Pero hindi parin bumukas. Parang gusto kong maiyak at inis na napapadyak.

No! Kailangan kong makalabas sa room na 'to para makatakas at makahingi ng tulong.

“Code 01101996 please open the door!” Inis akong napahampas sa pader, pero napangiwi lang ako sa sakit dahil sa paghampas ko.

Naiiyak na ako. Ayaw parin bumukas.

“Code 01101996 please open the f*****g door!” naiiyak kong sambit.

Akala ko ay ayaw parin bumukas. Pero ganoon nalang ang bahagyang pag-awang ng labi ko nang unti-unti nang bumukas ang pader.

Parang nagliwanag ang mukha ko. Kailangan pala kasama ang f*****g para bumukas. Hindi ko mapigilan ang mahinang matawa sa gitna ng pagsimangot ko. Agad kong pinunasan ang kumawalang luha sa aking pisngi gamit ang kamay ko at mabilis na lumabas ng secret room.

Ito na, sa wakas makakatakas narin ako. Makakauwe na ako sa amin.

Sana lang ay hindi ako mahuli, dahil paniguradong malalagot ako kapag nagkataon.