คู่หมั้น 25+++
1667 Words
“งั้นฝากบอกแคทธารีนด้วยนะครับ ว่าผมติดงานด่วน”
น้องสาวคนนี้จะบอกเขาหรือไม่บอกเขาก็ไม่อยากจะอยู่ร่วมงานอยู่ดี ไม่ใครคนใดคนหนึ่งในบรรดาเพื่อนของเธอจะต้องถูกแคทธารีนใส่ไฟแล้วก็กล้าที่จะบุกเข้ามาหาเขาแบบประชิดตัว
“แคทธารีนคงเสียใจแย่ ที่พี่ชายสุดที่รักไม่อยู่ร่วมงานด้วย”
คนแก่หน้าตาเศร้าสร้อยลงตามปกติที่หลายชายของเขากำลังจะเตรียมตัวเดินออกจากห้องไป ถึงจะอยากพูดคุยกันต่อแต่เพราะเคโอมีงานต้องรับผิดชอบมากมายแค่ได้เจอกันวันละไม่กี่นาทีก็นับว่าดีมากแล้ว
“ปู่ก็รู้ว่าถ้าอยู่พบจะต้องเจออะไรบ้าง”
“งั้นแกก็คงชอบอีรีน่า ถึงได้ดูไม่ชอบเพื่อนของน้องสาวแกเลยสักคน”
“รีน่าเป็นคู่หมั้นผม ผมก็ต้องชอบเธออยู่แล้ว”
ความรักมันไม่จำเป็นสำหรับคนอย่างเขา ชีวิตเขาผ่านอะไรมามากมายจนได้เรียนรู้ว่าของแค่เหมาะสมกันทุกอย่างก็จบ อีกอย่างอีรีน่าก็เก่งและฉลาดเหมาะที่จะเป็นภรรยาที่อยู่ข้างกายเขา
“แล้วทำไมไม่แต่งงานไปซะ ไปตั้งเงื่อนไขเอาไว้ทำไม”
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”
ร่างใหญ่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงของตัวเอง เขาก้าวเดินออกจากห้องพักส่วนตัวของผู้เป็นปู่ที่จะต้องเข้ามาเยี่ยมเพื่อพูดคุยด้วยทุกวัน เขาไม่อยากจะตอบคำถามที่แม้แต่เขาเองก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าทำไม
“รีน่าได้ข่าวว่าบ้านคุณมีปาร์ตี้”
หญิงสาวที่ใส่เพียงชุดนอนบางเบาไร้ชั้นในปกปิดด้านในเดินออกมาเปิดประตูห้องพักส่วนตัวให้กับชายหนุ่ม วันนี้คอนโดสุดหรูหราของเธอได้เปิดต้อนรับเขาอีกครั้งหลังจากที่เขาไม่มาหาเธอรวมเดือนแล้ว
“ข่าวไวดีนิ”
เขาเดินเข้ามาด้านในด้วยความคุ้นเคยโดยไม่ได้ชายตามองร่างเล็กที่แต่งตัวมายั่วเขาแม้แต่หางตา ทิ้งร่างกายลงนั่งกับโซฟาตัวใหญ่ที่ตั้งอยู่ในโซนห้องรับแขกด้วยความเหนื่อยล้าในการทำงานหนักมาทั้งวัน
“รีน่าไม่คิดว่าคุณจะมาหารีน่า”
หญิงสาวรีบเดินตามเข้าไปนั่งบนตักใหญ่ เธอไม่อาจจะโกหกได้ว่าเธอคิดถึงเขาเพราะเพียงแต่ได้ข่าวว่าเขาจะมาเธอก็รีบจัดการเคลียห้องนี้ให้สะอาดเพื่อเตรียมตัวรอเขามาตั้งหลายชั่วโมง
“แล้วคิดว่าผมจะไปไหน”
ร่างใหญ่ลืมตาขึ้นมามองหญิงสาวตรงหน้าชั่วครู่ก่อนจะหลับตาลงต่อ เขาก็อยากไปที่อื่นแต่เพราะอีรีน่าให้ความต้องการกับเขาได้เขาถึงได้มาหาเธอ
“ก็น่าจะอยู่กันน้องสาวของคุณที่บ้าน”
อีรีน่าโน้มคอชายหนุ่มที่อยู่ในอ้อมกอดของเธอมาหอมแก้มซ้ายทีขวาทีจนชื่นใจ เพราะเธอมัวแต่สนุกกับเพื่อนและเขาก็งานยุ่งจนต้องห่างกันแบบนี้ ถ้าเธอรู้ว่าความคิดถึงมันทรมานขนาดนี้ต่อไปคงปล่อยให้เขาห่างจากเธอไม่ได้แล้ว
“งานเลี้ยงที่มีแต่เสียงเด็กผู้หญิง”
เพราะเสียงของเด็กคนนั้นทำให้เขาหงุดหงิดใจจนต้องมาที่นี่ เสียงหวานนั่นทำให้เขาต้องการอย่างบอกไม่ถูก มันช่างน่ารำคาญใจซะจริง
“ดื่มอะไรก่อนไหม”
“เหมือนเดิมแล้วกัน”
“วันนี้คุณจะค้างที่นี้ไหมคะ”
“ผมไม่เคยค้างคุณก็รู้”
ในตาดุลืมขึ้นมามองหญิงสาวที่ยังคงกอดเขานิ่งไม่ยอมขยับ สายตาดุของเขาจ้องมองลึกไปในดวงตาของเธอจนอีรีน่าขนลุกด้วยความกลัวรีบก้าวลงจากตักใหญ่ไปจัดการหาเครื่องดื่มในทันที
“รีน่าอยากท้องกับคุณใจแทบขาด เราจะได้นอนกอดกันเต็มคืนซะที”
เธอเดินกลับมาพร้อมกับแก้วใบใสที่ใส่เหล้าชั้นดีมาเต็มแก้วก่อนจะส่งให้เขาเธอก็ส่งประโยคเด็ดที่ชอบเอาไว้พูดอ่อยเขาเพื่อจะได้ขึ้นเตียงกับเขาทุกครั้งไป
“คุณก็รีบทำเข้าสิ”
เขารับแก้วจากมือหญิงสาวแล้วยกมันเข้าปากรวดเดียวหมดแก้ว เหล้าพวกนี้ดีกรีแรงแต่สำหรับเขาไม่ก็ไม่ต่างจากน้ำเปล่าเท่าไร เขาส่งแก้วเหล้าคืนให้กับเธอพร้อมกับเอามือลูบเป้ากางเกงของตัวเองเพื่อต้องการที่จะปลดปล่อยเพราะตั้งแต่ได้ยินเสียงของเพื่อนน้องสาวคนนั้นเขาก็อยากระบายจนอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
“ทำไมคุณถึงไม่เคยเสร็จกับรีน่าเลยค่ะ หรือว่ารีน่าไม่ถึงใจ”
อีรีน่ารู้งานรับแก้วเหล้าจากมือเขาแล้วหาที่วางที่ใกล้ที่สุด เธอรีบกลับมาจัดการกับเขาเพราะเธอเองต้องการจนช้ำเยิ้มตรงหว่างขาแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
“อ๊าส์”
มังกรตัวใหญ่ถูกจับงัดออกมานอกกางเกง มันชูตัวสู้กับอากาศเต็มกำมือของหญิงสาวที่เอาแต่ประคองมันเอาไว้ไม่ยอมทำอะไร เคโอถึงกับครางอืออ้าในลำคอด้วยความขัดใจ
“คราวนี้รีน่าต้องทำให้คุณปล่อยในให้ได้”
อีรีน่ายิ้มอย่างมีชัยในความคิดที่จะยั่วเขา สองมือเล็กกำรอบแกนกายใหญ่โตของเคโอพร้อมกับรูดขึ้นลงอย่างรู้งาน วันนี้เธอไม่มีทางปล่อยเขาออกจากห้องถ้าไม่ได้เขาทั้งตัวทั้งน้ำสมใจเธอ
“อ๊าส์”
ใบหน้าหล่อคมเหยเกด้วยความเสียวซ่าน เธอใช้ปากเล็กสีอมชมพูของเธอครอบแกนกายใหญ่โตของเขาเอาไว้ รูดขึ้นสุดและลงสุดทนปลายหัวของเขาขยายใหญ่ขึ้นเป็นเท่าตัว
ปากบางที่เอาแต่กลืนกินส่วนใหญ่ยาวของเขาหยุดลงถึงรู้ว่าเขาถูกใจแค่ไหน แต่กับเธอมันไม่ใช่แค่นี้เธอต้องการมากกว่านี้
“อ๊าส์ ใหญ่จังค่ะ ที่รัก”
ร่างเล็กรีบยกตัวเองขึ้นมายัดแกนกายใหญ่โตคับปากของเขาเข้าช่องทางรักที่คับแน่นของเธอ หญิงสาวโยกสะโพกส่ายวนเป็นวงกลมอยู่บนตักของเขาอย่างช่ำชอง
“อ๊าส์ เร็วอีก”
สองมือใหญ่บีบเคล้นอกอิ่มอย่างมันมือ แต่มันเริ่มมีความแปลกเกิดขึ้นกับตัวเขาจนเขาเริ่มจะทนไม่ไหวทั้งที่ยังคงมีเธอโยกอยู่บนกายแกร่งของเขา
“รีน่าไม่ไหวแล้วนะ”
หญิงสาวที่ถูกเขารุกทั้งบนและล่างกำลังจะถึงฝั่ง เขามันถึงใจกว่าผู้ชายที่เธอแอบนอนด้วยทุกคนไม่ว่าจะขนาดหรือว่าลีลาจนเธออดกลั้นให้เขาเสร็จก่อนไม่ไหว
“ลงไป”
ร่างใหญ่ผลักหญิงสาวออกอย่างคนหมดอารมณ์ เขารับรู้ถึงความไม่เหมือนเดิมในตัวของหญิงสาวที่อาจจะไม่มีเขาเพียงคนเดียว ร่างกายของเธอเปลี่ยนไปเหมือนถูกรวมรักมาอย่างหนัก
“อะไรกันค่ะ”
ร่างเล็กพยายามจะกลับขึ้นมาในตำแหน่งนั่งเดิมอีกครั้ง แต่เพราะเขาลุกขึ้นยืนไปแล้วเธอก็ได้แต่งงงวยกับเหตุการณ์ตรงหน้าจนทำอะไรไม่ถูก นี่มันกี่ครั้งแล้วที่เขาทิ้งเธอกลางทางแบบนี้และคราวนี้ด้วยเหตุอะไรอีก
“ผมมีงานด่วน”
เคโอรีบจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย คิ้วหนาขมวดเข้าหากันด้วยความไม่พอใจ เธอกำลังทำเหมือนเขาเป็นไอ้โง่ที่ไม่รู้อะไร
“นิกค่ะ แต่เรายังไม่ได้”
“ผมคิดว่าคุณได้กับใครมาแล้วนะ”
เขาไม่จำเป็นต้องถนอมน้ำใจกับคนที่กล้าทำกับเขาแบบนี้ทั้งที่เขาให้ความไว้ใจกับเธอมากแค่ไหนและเขาเองก็ซื่อสัตย์กับเธอไม่เคยมีใครนอกจากเธอ
“รีน่าแค่เหงา คุณไม่มาหารีน่าเลย”
หญิงสาวหน้าถอดสีแต่ก็ยอมรับออกมาอย่างเต็มปากยังไงกับเคโอเธอก็ไม่เคยปิดบังอะไรมิด เขาฉลาดรู้ไปทุกเรื่องไม่เว้นแม้แต่เรื่องที่เธอแอบพาผู้ชายขึ้นห้องมาด้วย
“ผมไม่มาคุณก็พาใครขึ้นห้องมาง่ายๆ งั้นสิ”
“รีน่าขอโทษ”
“ผมจะถอนหมั้น”
“ไม่นะคะ รีน่าขอโอกาส”
“มีคนเหมาะสมกับผมอีกมากมาย พรุ่งนี้ผมจะเข้าไปคุยกับพ่อของคุณเรื่องถอนหมั้น”
ร่างใหญ่ก้าวเดินออกจากห้องด้วยความโมโห และไม่คิดว่าจะกลับมาที่นี้อีกถ้าเพราะเขาไม่ใช่ของร่วมกับใครยิ่งเรื่องผู้หญิงด้วยเขาไม่มีทางยอมรับได้
“นิก กลับมาก่อน นิก”
ร่างเล็กวิ่งตามชายหนุ่มออกมาแต่เธอก็ช้าไปเพราะเขาไวกว่าเธอเป็นเท่าตัว เธอผิดเองไม่คิดว่าความสนุกของเธอจะทำให้เขาไม่พอใจจนเดินหนีเธอไปแบบนั้น
“คุณต้องแต่งงานกับฉัน”
แต่สำหรับเธอมันไม่หมดหนทางแค่นี้หรอก กว่าเธอจะเอาเขามาเป็นคู่หมั้นได้ไม่ใช่เรื่องง่ายแต่เธอก็ทำได้และแค่จะจับเขาทำลูกกับเธอก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร ถอนหมั้นได้ก็แต่งได้เพราะเขาเป็นของเธอ
“คุณนิก”
ร่างเล็กที่กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ตรงหมอนใบใหญ่บนเตียงนอนที่เจ้าของห้องไม่อยู่ ต้องสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อมีใครเข้ามายืนอยู่ด้านหลังของเธอ
“เข้ามาทำอะไรในห้องนอนฉัน”
- Writer
