ศศิไม่ตอบด้วยคำพูด แต่ขอบคุณเขาด้วยดวงตาที่สื่อความหมายล้ำลึกในมิตรภาพของความเป็นเพื่อน และเธอก็คิดว่าฟรานเชสโกเข้าใจตรงกันกับเธอ เขากลับออกไปพร้อมกับคำรับรองว่ามิตรภาพแสนสั้นนั้นยังคงอยู่ และเขาเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทวงถามหรืออยากรู้เรื่องส่วนตัวของศศิ ซึ่งทำให้ทั้งศศิและอเล็กซานโดรมั่นใจว่านักเตะหนุ่มคงไม่เอาเรื่องราวใดๆ ไปขยายต่อ
“ดอนเพิ่งออกไปทำไมกลับมาเร็วนัก” ลับหลังร่างของฟรานเชสโก ศศิก็เอ่ยถามสิ่งที่สงสัยขึ้นทันที
ดอนกรุ่นๆ แล้วโกรธไม่น้อย แต่ลึกๆ ก็รู้ว่าศศิคงไม่ได้ไปนัดดาวยิงคนนั้นมาที่นี่ หมอนั่นคงมาเอง
เขาเก็บอารมณ์และไม่อาละวาดใส่เพราะหลายวันมานี้ศศิทำตัวน่ารัก “จะมาบอกศศิว่าค่ำนี้อยากพาศศิไปงานเลี้ยงของซิมโมนินี เขาจัดงานเลี้ยงการกุศลเพื่อหาเงินซ่อมแซมบูรณะโคลอสเซียม ซิมโมนินีเขาเชิญพี่ และพี่อยากให้เธอไปด้วย ถึงโคลอสเซียมจะอยู่ที่โรม ไม่ใช่เวโรนาแต่อย่างน้อยพวกเราก็เคยเ
