อเล็กซานโดรอธิบาย ศศิฟังแต่ไม่ออกความเห็น ก็ใครจะไว้ใจได้ล่ะ หื่นออกปานนั้น กลับมานอนกับเธอทุกคืนก็จริง แต่เธอก็ไม่อาจรู้ได้ว่าระหว่างวันเขาไปไหนมาบ้าง คนหื่นจัดแบบอเล็กซานโดรเธอไม่กล้าคิดหรอก ว่าเขาจะหยุดกับดอกไม้ใกล้มือที่หยิบดอมดมได้ง่ายอย่างเธอ
“แล้วเรื่องที่ศศิขอไปเยี่ยมแด๊ดที่ทัสคานี ดอนให้ศศิไปได้ไหม” คนสวยเปลี่ยนเรื่องถามขึ้นอีกครั้ง
เมื่อได้เห็นสายตากับท่าทางน่าสงสาร ใจที่แข็งเลยเริ่มอ่อนยวบ ตลอดหลายวันที่ผ่านมา ศศิเลิกดื้อ เลิกพยศ พูดคุยกับเขาอย่างมีเหตุผล ดังเช่นครั้งนี้ที่ทำให้ดอนหนุ่มต้องลำบากใจ หากต้องห่างเมียขึ้นมา อเล็กซานโดรกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ หันไปก็เห็นมาริโอ้ยืนอมยิ้ม ที่พอเห็นสายตาเขามันก็รีบหันหน้าหนีทันที
“ตกลง จะไปวันไหน”
“ศศิจะบอกดอนอีกที”
“เรื่องของเราพี่จะเป็นคนบอกแด๊ดเอง แต่ศศิรู้ใช่ไหมว่าหลังจากกลับมา จะต้องถูกทบต้นทบดอกยังไง”
ริมฝีปากหยักลึกกระซิบชิดข้
