ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงโกรธ...
เป็นเวลาสามวันแล้ว นับจากวันที่เอลเลียตถูกรีชม่อนโกรธ และยังถูกลงโทษระหว่างพิธีสวดสรรเสริญ แต่เรื่องที่ทำให้เขาคิดไม่ตกกลับเป็นเรื่อของรีชม่อนมากกว่า
“ทั้งที่นัดรวมตัวกัน แต่เหมือนว่าผู้กล้าจะไม่อยู่ที่นี่ น่าเสียดายจัง!”
เสียงของโคเวสต์ดังขึ้น เรียกสติเอลเลียตให้กลับมาปัจจุบัน
เอลเลียตเลื่อนสายตามองชายหนุ่มร่างใหญ่ ปกติโคเวสต์ก็มีรอยยิ้มตลอดเวลาอยู่ แต่พอได้ดื่ม ดูจะสดใสขึ้นมากกว่าเดิม และยังเป็นธรรมชาติมากกว่าเขาเสียอีก
“อ้าว อยู่สินะเนี่ย”
พอเห็นเอลเลียตตอบสนอง โคเวสต์ก็หยอกล้ออีกหนึ่งประโยค ก่อนจะหัวเราะเสียงดัง
อย่างไรก็ตาม เอลเลียตไม่ได้ถือโทษโกรธโคเวสต์ ตลอดหลายปีที่ร่วมผจญกับคนพวกนี้ เอลเลียตได้นับทุกคนเป็นสหายไปตั้งนานแล้ว
หากถามว่า ทำไมทุกคนถึงมารวมตัวกันที่ร้านอาหาร ซึ่งอยู่ในตรอกเล็กๆ เวลาค่ำมืด และนั่งดื่มอย่างผ่อนคลาย นั่นเพราะช่ว
