บทที่ 11 ศรศิลป์ไม่กินกัน EP.1

1012 Words

เสียงรถยนต์ติดๆ ดับๆ ที่ดังอยู่ไม่ไกลจากที่พักของแสนคมนักในเวลาเช้าตรู่ ทำให้เจ้าของบ้านซึ่งแต่งกายเรียบร้อยในชุดเครื่องแบบ และกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่กับบดินทร์ ต้องลุกขึ้นเดินไปชะโงกมองต้นเหตุของเสียง “อ้าว...ผู้ใหญ่สมปองมาแต่เช้าเลย แล้วนั่นรถเป็นอะไรหรือครับ” “ไม่รู้เหมือนกันครับผู้พัน ขับมาดีๆ จู่ๆ ก็ดับซะงั้น” ผู้ใหญ่สมปองตอบด้วยเสียงหอบๆ เพราะต้องเข็นรถ ที่มีหญิงสาวผมซอยสั้นนั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่หลังพวงมาลัย “เข้ามานั่งดื่มกาแฟกันก่อนสิครับ เดี๋ยวผมให้ผู้กองดินไปดูให้” ผู้พันหนุ่มบอกพลางมองแขกผู้มาเยือนแต่เช้าในชุดเสื้อม่อฮ่อมสีน้ำเงิน สวมกางเกงขายาวมีผ้าขาวม้าคาดพุง ซึ่งเป็นชุดที่เขาเห็นเจ้าตัวสวมจนชินตา ผมหงอกขาวเกือบทั้งศีรษะ ทั้งๆ ที่อายุของอีกฝ่ายน่าจะอยู่ในวัยเดียวกับบิดาของเขา แสนคมอดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อเห็นรถยนต์เก่าคร่ำคร่าคันนั้น ที่เขาตัดสินไม่ถูกเหมือนกันว่าระหว่างร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD