Afflicting Fate

Chapter 23

TWENTY-THREE: WORTHY OF THE PUNISHMENT

(Be my girlfriend tonight. That's your punishment.)

Dana:

"Hey! Hurry up. We have to go somewhere."

Sandali lang Sir. Masyado ka namang atat diyan. Nakakailang subo pa nga lang ako e. Hayysss. Iba talaga kapag busy palagi.

"Ay, yes sir."

"I'm done."

WHAT??? ANO PA NGA BANG MAGAGAWA KO?

"I'm done na rin po Sir. Let's go."

Gutom pa sana ako pero sige lang.

"Yeah. Follow me."

"Yes sir."

HMMMMM! Ano pa nga ba?

"Sir, we're here."

"Good. What are you waiting for?"

"Po?"

"Get out!"

"Ay, yes po!"

SANDALI LANG NAMAN SIRRRR!!! PALAGING ATAT E!

Isinara ko ng sobrang lakas ang pinto ng sasakyan.

"Are you mad?"

"Ay. Hindi po Sir."

Tumingin siya sa'kin nang nakasalubong ang kilay. Bakit ba palaging galit 'to???

"Sir, saan po ba tayo pupunta."

"Can't you see? We're in a mall, so we'll go shopping. Idiot."

WHATTT??? IDIOT!!! NARINIG KO 'YON GAGO KA!!! MAY ORAS KA DIN SAKIN.

"Sorry po Sir."

"Tss. You're always sorry. That's annoying."

WAHHHHHHHH! KONTING-KONTI NA LANG SIR MASASAPAK NA KITA!

Ang ganda ko hinding-hindi nauubos pero ang pasensya ko konting-konti na lang! Pumasok na at naglakad-lakad ang bugok na si Sir Evan habang ako ay sunod lang nang sunod.

"Here!"

"Akin na po Sir."

"Bring this."

"Ay opo Sir."

"Faster!"

"Eto na po Sir!"

"Take this."

"Akin na po Sir."

"Here."

"Here."

"Get this."

WAHHHHHHHH!!!! SUPER BIGAT NA NITO SIR! ANG DAMI NIYO NAMANG PINAMILI!!!

Mabuti sana kung tumutulong ka sa pagdala... kaso hindi!!! Puro ka HERE AT TAKE THIS!!! Sobrang nangangalay na ang paa ko sa paglalakad at mga kamay at braso ko sa pagdadala. Bakit niya ba 'to ginagawa sa'kin??? Siguro nga nagalit talaga siya kanina sa pagtawa ko sa kanya.

HAYYYYSSSSS.

Parang batang nagmamaktol! Tss. MADAPA ka sana bugok ka!

"Dana. Come here." Biglaang tawag sa'kin ni Sir Evan na ikinagulat ko naman.

"Yes sir, papunta na."

"Beautiful?"

Tanong niya sa'kin.

"Ho?"

Alam ko namang beautiful ako Sir, kaya't di niyo na po kailangang iparinig pa 'yon sa iba.

"I'm asking if this necklace is beautiful."

"Ay. 'Yong necklace po ba Sir? Akala ko kasi ako e."

Muli niya akong binigyan ng isang matalim na tingin.

EASY KA LANG SIR!!! DI KA NAMAN MABIRO E!

"Uhmmm. Of course Sir. This one is really beautiful." sagot ko sa kanya sabay turo ng necklace na 'yon.

In-english ko 'yon Sir ha. Kanino niya 'to ibibigay? May girlfriend na nga siguro si Sir Evan?

"Alright." After niyang marinig ang opinyon ko ay binayaran na niya ang necklace na 'yon at tuluyan na kaming lumabas at tumungo sa bilihan ng mga damit.

Kinakausap niya ngayon ang nagbabantay sa shop na 'yon in Chinese kaya hindi ko maitindihan. Tanging-shangshongshing lang 'ata naririnig ko e. Inilibot ko na lamang ang paningin ko sa mga magagandang suits at gowns nila dito. They all look so gorgeous and elegant. Feeling mo kapag naisuot mo ang isa sa mga 'yon ay parang isa ka na sa mga goddesses sa Greek mythology. Fabulous!

Patuloy lang ako sa patingin-tingin hanggang sa lumapit sa'kin ang isa sa mga babaeng nagbabantay doon at iniharap sa'kin ang isang white and long gown na sobrang ganda.

"Excuse me. You need to fit this." sambit niya na may Chinese accent talaga kahit na English na ang sinasabi.

"What?"

Hindi ko na 'yon sobrang napansin dahil nagulat ako kung bakit ipinapasukat sa'kin ng babaeng 'to ang magandang gown na hawak niya.

"He said you wear this." sabay turo kay sir Evan.

Hinanap ng paningin ko si Sir Evan at nang makita ko siya ay nakatingin na siya sa'kin at saka tumango ng makita ng nagtatanong kong mukha. Huh? Bakit kailangan ko 'tong isukat? Seriously? What the heck is going on right now? Sobra akong naguguluhan pero sinunod ko pa rin ang sinabi ni Sir Evan at nang maisukat ko na ang gown ay...

BONGGA!

Parang ipinasadya ito para sa'kin. Nakuha nito ang hubog ng katawan ko. Ngayon ko lang nakita ang sarili kong nakasuot ng ganito ka gandang gown. Hindi ko mapigilang mamangha sa taglay kong kagandahan ngayon. Ako ba talaga 'to? Tss. Sabi ko na nga bang may ikakaganda pa ako e. Lumabas na ako sa fitting area at tuluyang humarap kay Sir Evan wearing this gown. Sobra akong nahihiya ngayon. Ehem. I don't know exactly what I'm feeling. Hindi ako sanay ng tinitingnan nang ganito. I'm not comfortable. Nakita ko kung paano napako ang paningin ni Sir Evan sa'kin. Hindi ko siya matingnan ng deretso. Bakit ganito na lang ka bilis ang t***k ng puso ko? His gaze made my heart races.

"That's good. I want this one." seryoso niyang pahiwatig sa isa sa mga babaeng nagbabantay. Matapos niyang sabihin ay bumalik na ako sa loob para magpalit at hanggang ngayon wala pa rin akong idea kung para saan 'tong ginagawa namin ngayon. Nang makapagpalit na ako ay nakita ko si Sir Evan na isinukat na rin ang isang light brown na suit. Hindi ko na pwedeng itanggi na sobrang gandang lalake ni Sir Evan. He's tall and he has a good posture and figure the reason why he looks so damn good on his suit.

Kahit araw araw ko siyang nakikitang naka suit sa office ay iba pa rin ang naidudulot niyang charisma. Grabe. Sana hindi ka na lang kasi reserved at uptight para perfect na! Sa kabila nang pagtataka ko ay hindi ko magawang magtanong kay Sir Evan kung bakit binili at dala-dala ko ngayon ang gown at suit na'to habang naglalakad na kami pabalik sa kotse. Tahimik pa rin akong nakabuntot sa kanya. Nagawa niya lang ding makapagsalita ng nagdadrive na ako pabalik sa hotel.

"You need to get yourself fix tonight." Walang pag-aalinlangan niyang pahayag na mas lalong nagpagulo sa isipan ko.

Huh??? May sira ba ako at kailangang mapaayos???

Hindi ko na kayang manahimik pa. I think I still have the right to know what's going on kahit na alalay niya lang ako.

"Sir, bakit? Wala naman po akong sakit. Okay lang po ako sir." Seryoso ko ring pahayag.

"What nonsense are you talking about???" Nakakunot noo nitong sambit.

"Sabi niyo kasi kailangan kong e fix ang sarili ko mamaya."

WAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!! OMMOO!!!! TUMAWA SIYA NG SOBRANG LAKAS! TOTOO BA 'TO???

DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG DUG TUG. "DAMN! Are you serious?"

Nakatawa niya pa ring sambit habang naiwan naman akong tulala sa kanya.

Hindi ko mapigilang e appreciate ang moment na 'to. Tumawa na si Sir Thank you Lord!

"What I'm trying to say is kailangan mong mag-ayos ng sarili mo mamaya coz we have to attend an event tonight."

"Bakit kailangan kong gawin 'yon Sir?"

Sa sobrang gulat ay napahinto ko ang sasakyan nang hindi sinasadya.

"Be my girlfriend tonight."

"HA!!!" Sigaw ko.

"Be my girlfriend tonight. That's your punishment."

"Be my girlfriend."

"Be my girlfriend."

"Be my girlfriend."

"Be my girlfriend."

Never in my whole did I think about this crazy thing!

Baliw talaga 'tong lalaki na'to!!!

SAVE ME LORD!

END OF CHAPTER 23