กลิ่นอายรัก 16
“ช่วยหย่าได้ไหม หย่าให้ฉันได้ไหมคะคุณคิเรย์”
“ขอโทษครับ พี่ไม่หย่า”
“ทำไมล่ะ ทั้งที่คุณก็ไม่ได้อยากแต่งตั้งแต่แรก ฉันผิดเองที่ครั้งนั้นตอบตกลงเพราะเหตุผลส่วนตัว แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าคุณรังเกียจฉันมากจริง ๆ ขอโทษที่ตอนนั้นไม่คิดที่จะขัด”
“ผิง พี่ไม่ได้รังเกียจผิง”
“แต่สิ่งที่คุณแสดงออกมามันไม่ใช่ค่ะ ทั้งก่อนหน้านี้และสิ่งที่ฉันเพิ่งได้ยินด้วยตัวเอง”
“ผิงพี่ขอโทษแต่พี่ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีจริง ๆ” คนที่พยายามอธิบายมองฉันอย่างอ้อนวอนขอความเห็นใจ แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้รู้สึกเห็นใจเขาเลย เพียงแค่ลึก ๆ มันผิดหวังที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้น ฉันนึกว่าเขาจะเข้าใจฉันเหมือนกับน้ากานดาแต่ก็ไม่ใช่เลยเมื่อเขาคิดว่าแม่ฉันนั้นไม่ต่างจากคนบ้า เขาคิดฉันจะไม่เสียใจเลยแต่เขาคิดและพูดกับคนอื่นด้วยน้ำเสียงแบบนั้นฉันทำใจรับไม่ได้หรอก
บางที เราควรจะหยุดทุกอย่างไว้ตรงนี้
ก่อนที่ฉันจะเสียใจไปมากกว่านี้
