กึก!
เฮือก!
ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อเสียงฝีเท้านั่นมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูก่อนจะตามมาด้วยเสียงก๊อกแก็กที่กำลังพยายามบิดลูกบิดอยู่ ใจฉันวูบ ไรขนอ่อนลุกชันและเผลอก้าวถอยหลังจนชิดกำแพง
เขาแน่ๆ
เขาชัวร์!
[ดูสิ สามีป้าน่ะรักหลงป้าจะตาย !#$#4567%^%$] ป้าฉันพูดพร่ำยาวๆ แต่ใจฉันไม่ได้โฟกัสในสิ่งที่เธอกำลังเล่าแล้ว ตาฉันโตและจ้องไปที่ลูกบิดนั่นก่อนจะสะดุ้งเฮือกอีกครั้งเมื่อ...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“ไม่มีเวลาแล้ว บอกมาเดี๋ยวนี้เลยว่าต้องทำยังไง”
[เด็มจะหาวิธีนั้นไปทำไมละ ป้าไม่เข้าใจเลย]
“เอาไว้จะอธิบายทีหลัง ตอนนี้ช่วยบอกมาก่อน” ฉันว่าก่อนจะกลืนน้ำลายเอื๊อก ยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อและสะดุ้งเฮือกอีกครั้งเมื่อเสียงจากอีกฝั่งของประตูดังขึ้น
“เธออยู่ในนั้นรึเปล่า”
ล่ะ ไลท์!!
เขาตามฉันมาจริงๆ ด้วย!
“เด็ม” เขาเรียกฉันอีกแล้ว ฉันจะร้องไห้ ป้าก็ลีลาไม่ตอบสักที ฉันยิ่งหาเวลาส่วนตัวของตัวเองยากอยู่ด้วย ก็ดูสิ
