ตอนที่ 6 ลองดูก็ได้
1080 Words
.
..
...
....
กลับมาที่ห้องแล้วปลาวาฬก็รีบเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเตรียมไว้ทันที ทั้งที่ในใจกลับคิดแต่เรื่องเพื่อนเพราะจนป่านนี้ก็ยังไม่กลับมาที่ห้องเลย ถ้าคืนนี้ยังไม่มีวี่แววจะกลับมาเขาตั้งใจจะไปแจ้งความคนหายแน่นอน
แอ๊ดดดด
เมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้อง ปลาวาฬก็ยิ้มแล้วรีบชะเง้อหน้าไปมองทันที คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเพื่อนรักนั่นเอง
“ไอ้เงินมึงหายหัวไปไหนมาวะ กูเป็นห่วงมึงแทบแย่” เจ้าตัวรีบเดินหาเพื่อนรักแล้วมองด้วยความโล่งอก
“กูขอโทษว่ะพอดีมีเรื่องนิดหน่อย” เจ้าตัวพูดเสียงอ่อยเหมือนคนหมดแรง ก่อนจะเดินเหม่อลอยไปนอนบนเตียง
“นี่มึงเป็นอะไร ทำไมกลับมาในสภาพนี้ ใครทำอะไรมึงบอกกูมา ไอ้เสี่ยนั่นรึเปล่าวะ!” ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนมาก ปลาวาฬจึงเดินตามไปเค้นเอาความจริงอย่างไม่ลดละ
“ก็ไม่เชิงอะแต่ต้นเหตุก็มาจากไอ้เสี่ยนั่นคนเดียวเลย ฮือ ๆ ๆ ๆ ” อยู่ ๆ คนที่โดนถามก็ร้องไห้เสียงดังออกมา ปลาวาฬตกใจจึงรีบวิ่งเข้าไปกอดเพื่อนไว้ทันที
“ไอ้เสี่ยมันทำอะไรมึงบอกกูมา!” ยิ่งได้ยินเพื่อนพูดอย่างนี้ยิ่งใจคอไม่ดี สภาพอย่างนี้อย่าบอกนะว่าเสร็จไอ้เสี่ยนั่นไปแล้ว “หรือว่ามึงโดยไอ้เสี่ยนั่น..”
“ไม่ใช่โว้ย ฮึก ไอ้เสี่ยเจียงมันวางยากูก็จริงแต่คนที่เอากูไปนอนด้วยมันอีกคนนึง”
“มึงโดนข่มขืนมางั้นเหรอวะ มันเป็นใครเดี๋ยวกูจะไปจัดการมันให้” ทำตัวนักเลงขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าเพื่อนโดนรังแกมา
“จะว่าอย่างงั้นก็ได้ กูโดนวางยามามันเองก็เมา ฮือ ๆ กูจะทำยังไงดีวะ”
“อย่างนี้จะโทษมันฝ่ายเดียวไม่ได้นะเว้ย แล้วไอ้นั่นมันเป็นใครหล่อรวยไหม”
“ไอ้ปลาวาฬมึงยังจะมีหน้ามาถามอย่างนี้อีกเหรอวะ เพื่อนมึงโดนมาขนาดนี้นะ” เงินรีบตวาดแหวให้เพื่อน
“กูขอโทษ กูแค่อยากรู้เฉย ๆ มึงเสียตัวแล้วนะเว้ยอย่าให้เสียฟรี ๆ ดิ ถ้ามันรวยก็รีบจับมันไว้ให้แน่น ๆ มึงก็รู้ว่าคนอย่างพวกเรา จะมีโอกาสดี ๆ กับเขาซะที่ไหนกันล่ะ” ที่กล้าพูดเพราะเจ้าตัวก็กำลังทำอย่างนี้อยู่
“กูไม่กล้าทำอย่างมึงหรอก” เจ้าตัวนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง มองหน้าเพื่อนด้วยความลังเลใจ
“ชีวิตเรามันไม่มีทางให้เลือกมากขนาดนั้นหรอกไอ้เงิน สรุปแล้วไอ้นั่นมันเป็นใครกูจะได้แนะแนวทางให้ถูก บอกมาเร็ว ๆ ”
“มันเป็นลูกค้าในผับ ตามจีบกูได้หลายเดือนแล้วแต่กูไม่เล่นด้วย ไอ้นั่นมันเจ้าชู้เสือผู้หญิงเลยล่ะ” พูดแล้วก็ยังนึกถึงใบหน้าหล่อ ๆ นั่นอยู่ตลอดเวลา
“โอ๊ย! มันทำขนาดนั้นแล้วจะรออะไรวะ ตัวก็เสียไปแล้วลองคบกับมันดูก็ไม่เสียหาย กูเองก็อยากให้มีคนมาดูแลมึงจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”
“พูดเหมือนกับมึงจะไปไหนซะอย่างนั้น” เงินมองหน้าเพื่อนด้วยความสงสัย ก่อนจะมองเห็นกระเป๋าใบใหญ่ที่ถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อย “นั่นกระเป๋า..มึงจะไปไหนวะ”
“กูได้งานใหม่แล้วพรุ่งนี้จะย้ายไปอยู่กับนายจ้างคนใหม่” เจ้าตัวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ
“งานอะไรวะทำไมต้องย้ายไปอยู่กับเขาด้วย”
“กูรับจ้างมีลูกให้เขาอะ”
“นี่มึงอย่าบอกนะว่า...” เงินชี้หน้าเพื่อนแล้วยิ้มออกมา
“ใช้แล้ว! กูจะได้เงินห้าล้านบาทแล้วโว๊ยยย!!” ปลาวาฬตะโกนเสียงดังแล้วทั้งสองก็กอดกันด้วยความดีใจ
“พอก่อน ๆ ๆ กูเจ็บตูด” ขณะกำลังกอดเพื่อนเอาไว้แน่น เงินก็รู้สึกเจ็บช่วงล่างขึ้นมาทันที มันเพิ่งผ่านการใช้งานมาอย่างหนักหน่วง ขยับตัวนิดหน่อยก็รู้สึกเจ็บปวดทันที
“โทษทีว่ะกูดีใจไปหน่อย นี่มึงโดนมากี่รอบกันแน่ทำไมถึงปวดหนักขนาดนี้” เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของเพื่อนก็อดถามไม่ได้
“ก็หลายครั้งอะ แม่งมันไปตายอดตายอยากมาจากไหนก็ไม่รู้” พูดแล้วก็เจ็บใจไม่หาย
“โดนขนาดนี้แสดงว่ามันคงติดใจมึงมากแน่ ๆ กูแนะนำให้มึงคบกับมันไปเลย ถ้าไม่ชอบหรือฝืนจริง ๆ ค่อยเลิก ตั้งแต่กูเป็นเพื่อนกับมึงมา ไม่เคยเห็นมึงมีแฟนสักคน ลองดูนะเผื่อว่าอาจจะเป็นบุพเพสันนิวาสก็ได้”
“บุพพังน่ะสิ ตูดกูนี่พังเต็ม ๆ มึงไม่คิดเหรอว่าถ้ากูคบกับมันแล้ว มันอาจจะเอากูจนตายเลยก็ได้” ยิ่งนึกถึงเจ้าโลกของอีกฝ่ายยิ่งขยาด มันใหญ่มากจนไม่อยากให้เข้ามาในตัวอีกเลย
“มึงก็เวอร์ไป เอาน่าเพื่อนวันนั้นต่างฝ่ายต่างไม่มีสติ ถ้าได้คบกันจริง ๆ มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่มึงคิดก็ได้ ที่แนะนำเพราะกูเป็นห่วง ถ้ามีคนดูแลมึงกูจะได้สบายใจไง” ปลาวาฬพยายามเกลี้ยกล่อมเพื่อน แม้จะไม่เคยเห็นหน้าตาของนายคนนั้น แต่พอได้รู้ว่าเคยมาจีบอยู่นานหลายเดือนก็คิดว่าคงจะรักเพื่อนไม่น้อย ไม่งั้นคงไม่ตามตื๊อนานขนาดนี้ และที่สำคัญเขาเป็นห่วงเพื่อนกลัวว่าคนของเสี่ยจะมาตามรังควานอีก
“ถ้ามันจะทำให้มึงสบายใจ กูจะลองคบกันนายนั่นก็ได้”
“ไม่ใช่เพื่อกูแต่เพื่อมึงต่างหาก กูมั่นใจว่ามึงจะมีความสุข” ปลาวาฬจับมือเพื่อนไว้แล้วเอ่ยด้วยความจริงใจ
“เมื่อคืนมันพูดว่าถ้ากูไปอยู่กับมัน มันจะทำตัวใหม่ แต่กูไม่มั่นใจว่ามันจะทำได้หรือเปล่า” ในใจก็อยากจะลองให้โอกาสดู แม้ว่านายนั่นจะกะล่อนไปหน่อย แต่ดูท่าทางแล้วไม่น่าจะใช่คนเลวร้ายอะไร
“เขาพูดขนาดนั้นแล้วไป ๆ เถอะ” เจ้าตัวปัดมือไล่เพื่อนอย่างขำ ๆ
- Writer
