รสรักสาวอวบ 4

779 Words

แกร๊งๆ เสียงขลุกขลักอยู่ทางด้านหลัง ทำให้หันไปมองตามคนที่กำลังหยิบแป้ง หยิบน้ำตาลและกระทะออกมาวางเต็มเคาน์เตอร์ครัว “พี่แต่งตัวเสร็จแล้วเหรอคะ” “ยังมั้ง ถามบื้อๆ” ดีนะที่เขายังไม่ด่าเธอว่า ‘โง่’ “พี่คิงจะพูดดีๆ กับข้าวโพดสักครั้งไม่ได้เลยเหรอคะ” เธอถามออกไปตรงๆ ปกติเอาจริงๆ เธอไม่เคยแคร์พี่ภวัต สายตามีไว้ให้พี่ภคินคนเดียวเท่านั้น “เออๆ เสร็จแล้ว” แค่นี้ก็ต้องทำหน้าบู้บี้เหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ แล้วเขาก็ดันเสือกเป็นบ้าที่แพ้สายตาคู่นั้นครั้งแล้วครั้งเล่า ภวัตคิดในใจว่าเขานี่ล่ะที่โคตรโง่งม ให้เด็กมาปั่นหัว ปั่นป่วนหัวใจไม่จบไม่สิ้น “พี่จะทำแพนเค้กเหรอคะ” เธอสังเกตว่ามาทีไร พี่เขาก็กินแต่แพนเค้ก โชคดีที่เป็นของโปรด ก็เลยขอแจมด้วยทุกครั้ง ก็รสมือพี่คิงอร่อยจะตาย ทั้งแบบช็อกชิพ ทั้งแบบเนย แค่คิดก็ฟินจนน้ำลายสอ “อือฮึ...” ก็รู้ยังจะถาม “น้องขอด้วยได้ไหม” ดีจริงๆ พอจะอ้อนเอาอะไร ก็แทนตัวเองว่า ‘น้อง’ ทั้งที่ไอ้คำแทนตัวคำนี้น่ะมีไว้แค่ไอ้คินเท่านั้น “อื้อ...ตอกไข่ แล้วก็ใส่นม ใส่แป้ง ทำแบบทุกครั้งจำได้ไหม” เขาจ้องคนที่รีบพยักหน้า แก้มกลมๆ นั่น สะกดสายตาเขาได้ทุกครั้งจริงๆ เขาชอบกินที่ไหนเล่าไอ้แพนเค้กนี่ แต่ทำทีไรก็เพราะเธอมานี่ล่ะ แล้วสักพักมื้อเช้าแบบจัดเต็มก็งอกออกมาเต็มโต๊ะ ทั้งเบคอน แฮม ไส้กรอก ไข่ดาว ไข่เจียว มีทุกอย่าง “พี่หิวเหรอคะ” เธอตื่นตะลึง ท้องก็ร้องได้สักพักแล้วแหละ ใครจะคิดว่าจะได้มีลาภปาก “อือ...” หิวที่ไหน ได้ยินเสียงท้องเธอร้องไง ฉันก็ทำ ปกติฉันกินกาแฟดำแก้วเดียวก็อยู่ท้องแล้ว “พูดมาก ถามมาก หรือจะไม่กิน!” “เปล่าๆ” เธอรีบปฏิเสธเสียงหลง ของดีๆ ทั้งนั้น ใครจะปฏิเสธ บ้านนี้มีของเต็มตู้เย็นเสมอ มาทีไรก็เห็นพี่คิงกินดุ แต่ไม่ยักอ้วนเลยแม้แต่นิดๆ ตรงกันข้ามหุ่นดีจะตาย เมื่อกี้ยังเมาซิกแพค หัวนมชมพูไม่หายเลย แต่เธอชอบพี่คินไง พี่คิงน่ะแค่อาหารตา จะว่าไปถ้าได้เห็นพี่คินเปลือยอกสักครั้งคงเป็นบุญตา ทำได้แค่แอบเอาไปจิ้น เอาไปฝันกลางวันเท่านั้นแหละ “เฮ้ย! ทำไมแก้มแดง ป่วยเปล่า” “เปล๊า...เปล่าค่ะ” คราวนี้ปฏิเสธเสียงสูงจังนะแม่คุณ มีพิรุธสุดๆ “กินซะ!” เขาเดินตามคนที่ขยับไปนั่ง จดๆ จ้องๆ ก่อนจะตัดสินใจไปนั่งตรงข้ามท่านเจ้าของอาหาร “กินๆ แล้วจะได้กลับไปสักที” เขาแกล้งทำเป็นไล่ รู้หรอกมาแบบนี้ทีไรก็คืออยู่รอไอ้คินทั้งวัน ปีแรกๆ ก็กล้าๆ กลัวๆ แต่ตอนนี้ไม่มีทางเสียล่ะที่จะไล่ไปให้พ้นหูพ้นตา ซึ่งจะว่าไป เขาเองมันก็บ้า มีผู้หญิงสวยๆ มาทอดสะพานให้ตลอด แต่ใจกลับเหมือนมีเจ้าของไปแล้ว อนิจจาเจ้าของหัวใจของเขาก็ดันเหมือนจะมีเจ้าของหัวใจเป็นคนอื่นไปอีกทอดหนึ่ง ซึ่งถ้าภคินเล่นด้วย เขาคงจะตัดใจจากน้องน้อยได้นานแล้ว แต่นี่ก็ได้แต่รอ รอว่าเมื่อไหร่เจ้าหล่อนจะปรายตามองมาเห็นเขาบ้าง “พี่มีธุระข้างนอกเหรอคะ” นานๆ ทีเคยมารบกวน พี่คิงก็ไม่เคยไล่กันตรงๆ ขนาดนี้นี่ “เปล่า...” เขาจิ้มแพนเค้กเข้าปาก นานทีกินของหวานก็ชื่นใจไม่น้อย “งั้นมีธุระที่นี่เหรอคะ” “อื้อ...” เขาแกล้งพูดไปแบบนั้นแหละ “ธุระอะไร บอกน้องได้ไหมคะ น้องอยากทำด้วย” กล้านะแม่คุณ! “พี่จะเมาเหล้า มั่วผู้หญิง น้องจะทำด้วยไหมล่ะ” “ทำค่ะๆ” “แค่กๆ” ภวัตถึงกับไอจนต้องยกน้ำขึ้นจิบ ในขณะที่ขวัญสุธารีบส่งกระดาษทิชชูให้เขาพร้อมกับยิ้มแฉ่ง “นะ...น้องอยากเห็นสาวๆ ของพี่คิง” ที่จริงพี่คินว่าหล่อแล้ว พี่คิงนี่คือหล่อกว่าเยอะ หล่อแบดๆ ก็เลยไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน “แล้วถ้าพี่สวิงกิ้งที่บนโซฟาล่ะ แน่ใจว่ารับได้เหรอ” เขามองคนที่ตาเป็นประกายแล้วก็พยักหน้าแรงๆ ราวกับได้ยินเรื่องถูกใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more